Share

Beseda 180.

Opomena nakon bitke

 

وَقَدْ أَرْسَلَ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ يَعْلَمُ لَهُ عِلْمَ أَحْوَالِ قَوْمٍ مِنْ جُنْدِ الْكُوفَةِ قَدْ هَمُّوا بِاللِّحَاقِ بِالْخَوَارِجِ وَكَانُوا عَلَى خَوْفٍ مِنْهُ، عَلَيهِ السَّلامُ، فَلَمَّا عَادَ إِلَيْهِ الرَّجُلُ، قَالَ لَهُ: أَأَمِنُوا فَقَطَنُوا أَمْ جَبَنُوا فَظَعَنُوا؟ فَقَالَ الرَّجُلُ: بَلْ ظَعَنُوا، يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، فَقَالَ، عَلَيهِ السَّلامُ

Zapovednik vernika poslao je jednog od ljudi svojih da mu donese vesti o grupi vojske kufske, koja se odlučila da se priključi Haridžijama, ali koja se bojala njega. Kada se čovek taj vratio, Zapovednik vernika ga upita: „Jesu li oni zadovoljni pa ostaju, ili se osećaju slabim pa lutaju?“ Čovek odgovori: „Otišli su, o Zapovedniče vernika.“ A onda je on, mir neka je nad njim, rekao:

بُعْداً لَهُمْ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ، أَمَا لَوْ أُشْرِعَتِ الْأَسِنَّةُ إِلَيْهِمْ وَصُبَّتِ السُّيُوفُ عَلَى هَامَاتِهِمْ لَقَدْ نَدِمُوا عَلَى مَا كَانَ مِنْهُمْ، إِنَّ الشَّيْطَانَ الْيَوْمَ قَدِ اسْتَفَلَّهُمْ، وَهُوَ غَدًا مُتَبَرِّئٌ مِنْهُمْ وَمُتَخَلٍّ عَنْهُمْ، فَحَسْبُهُمْ بِخُرُوجِهِمْ مِنَ الْهُدَى وَارْتِكَاسِهِمْ فِي الضَّلَالِ وَالْعَمَى وَصَدِّهِمْ عَنِ الْحَقِّ وَجِمَاحِهِمْ فِي التِّيهِ

Daleko bili oni kao i Semud! Znaj, kada koplja budu bačena prema njima i sablje sručene na glave njihove, oni će se kajati za dela svoja. Danas ih je zaista šejtan raspršio, a sutra će on poreći vezu svaku s njima i napustiti ih. Dovoljno im je zlo i greh to što su napustili uputu, vratili se zabludi i slepilu, što odvraćaju od istine i svojeglavo jure stranputicama.
  • 30 Aprila, 2019