Share

Beseda 107.

Verovesnik je bio poput lekara putujućeg

Allah

الْحَمْدُ للهِ الْمُتَجَلِّي لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ، وَالظَّاهِرِ لِقُلُوبِهِمْ بِحُجَّتِهِ، خَلَقَ الْخَلْقَ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ، إِذْ كَانَتِ الرَّوِيَّاتُ لَا تَلِيقُ إِلَّا بِذَوِي الضَّمَائِرِ، وَلَيْسَ بِذِي ضَمِيرٍ فِي نَفْسِهِ، خَرَقَ عِلْمُهُ بَاطِنَ غَيْبِ السُّتُرَاتِ، وَأَحَاطَ بِغُمُوضِ عَقَائِدِ السَّرِيرَاتِ

Slavljen je Bog Koji Se pokazuje stvorenjima Svojim sa stvorenjima, Koji Se pokazuje srcima njihovim jasnim dokazom Svojim. On je stvorio, bez premišljanja, budući da premišljanje dolikuje samo onome koji ima sredstva mišljenja, dok On u Sebi nema sredstvo mišljenja. Znanje Njegovo prodire u unutrašnjost skrovitosti nepoznatih i obuhvata dubine uverenja unutrašnjih.

Deo besede iste je spominjanje Verovesnika, blagoslov Božiji na njega

اخْتَارَهُ مِنْ شَجَرَةِ الْأَنْبِيَاءِ، وَمِشْكَاةِ الضِّيَاءِ، وَذُؤَابَةِ الْعَلْيَاءِ، وَسُرَّةِ الْبَطْحَاءِ، وَمَصَابِيحِ الظُّلْمَةِ، وَيَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ

Bog ga je odabrao od stabla verovesničkog iz izvora svetlosti, od porodice čela visokog, iz dela najboljeg doline Bata, od svetiljki koje rasteruju tamu i s vrela mudrosti.

Smutnja Beni Umejje

طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أَحْكَمَ مَرَاهِمَهُ، وَأَحْمَى مَوَاسِمَهُ، يَضَعُ ذَلِكَ حَيْثُ الْحَاجَةُ إِلَيْهِ، مِنْ قُلُوبٍ عُمْيٍ، وَآذَانٍ صُمٍّ، وَأَلْسِنَةٍ بُكْمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوَائِهِ مَوَاضِعَ الْغَفْلَةِ وَمَوَاطِنَ الْحَيْرَةِ، لَمْ يَسْتَضِيئُوا بِأَضْوَاءِ الْحِكْمَةِ، وَلَمْ يَقْدَحُوا بِزِنَادِ الْعُلُومِ الثَّاقِبَةِ، فَهُمْ فِي ذَلِكَ كَالْأَنْعَامِ السَّائِمَةِ، وَالصُّخُورِ الْقَاسِيَةِ، قَدِ انْجَابَتِ السَّرَائِرُ لِأَهْلِ الْبَصَائِرِ، وَوَضَحَتْ مَحَجَّةُ الْحَقِّ لِخَابِطِهَا، وَأَسْفَرَتِ السَّاعَةُ عَنْ وَجْهِهَا، وَظَهَرَتِ الْعَلَامَةُ لِمُتَوَسِّمِهَا، مَا لِي أَرَاكُمْ أَشْبَاحًا بِلَا أَرْوَاحٍ، وَأَرْوَاحًا بِلَا أَشْبَاحٍ، وَنُسَّاكًا بِلَا صَلَاحٍ، وَتُجَّارًا بِلَا أَرْبَاحٍ، وَأَيْقَاظًا نُوَّمًا، وَشُهُودًا غُيَّبًا، وَنَاظِرَةً عَمْيَاءَ، وَسَامِعَةً صَمَّاءَ، وَنَاطِقَةً بَكْمَاءَ، رَايَةُ ضَلَالٍ قَدْ قَامَتْ عَلَى قُطْبِهَا، وَتَفَرَّقَتْ بِشُعَبِهَا، تَكِيلُكُمْ بِصَاعِهَا، وَتَخْبِطُكُمْ بِبَاعِهَا، قَائِدُهَا خَارِجٌ مِنَ الْمِلَّةِ، قَائِمٌ عَلَى الضِّلَّةِ، فَلَا يَبْقَى يَوْمَئِذٍ مِنْكُمْ إِلَّا ثُفَالَةٌ كَثُفَالَةِ الْقِدْرِ، أَوْ نُفَاضَةٌ كَنُفَاضَةِ الْعِكْمِ، تَعْرُكُكُمْ عَرْكَ الْأَدِيمِ، وَتَدُوسُكُمْ دَوْسَ الْحَصِيدِ، وَتَسْتَخْلِصُ الْمُؤْمِنَ مِنْ بَيْنِكُمُ اسْتِخْلَاصَ الطَّيْرِ الْحَبَّةَ الْبَطِينَةَ مِنْ بَيْنِ هَزِيلِ الْحَبِّ، أَيْنَ تَذْهَبُ بِكُمُ الْمَذَاهِبُ، وَتَتِيهُ بِكُمُ الْغَيَاهِبُ، وَتَخْدَعُكُمُ الْكَوَاذِبُ، وَمِنْ أَيْنَ تُؤْتَوْنَ، وَأَنَّى تُؤْفَكُونَ، فَلِكُلِّ أَجَلٍ كِتابٌ، وَلِكُلِّ غَيْبَةٍ إِيَابٌ، فَاسْتَمِعُوا مِنْ رَبَّانِيِّكُمْ، وَأَحْضِرُوهُ قُلُوبَكُمْ، وَاسْتَيْقِظُوا إِنْ هَتَفَ بِكُمْ، وَلْيَصْدُقْ رَائِدٌ أَهْلَهُ، وَلْيَجْمَعْ شَمْلَهُ، وَلْيُحْضِرْ ذِهْنَهُ، فَلَقَدْ فَلَقَ لَكُمُ الْأَمْرَ فَلْقَ الْخَرَزَةِ، وَقَرَفَهُ قَرْفَ الصَّمْغَةِ، فَعِنْدَ ذَلِكَ أَخَذَ الْبَاطِلُ مَآخِذَهُ، وَرَكِبَ الْجَهْلُ مَرَاكِبَهُ، وَعَظُمَتِ الطَّاغِيَةُ، وَقَلَّتِ الدَّاعِيَةُ، وَصَالَ الدَّهْرُ صِيَالَ السَّبُعِ الْعَقُورِ، وَهَدَرَ فَنِيقُ الْبَاطِلِ بَعْدَ كُظُومٍ، وَتَوَاخَى النَّاسُ عَلَى الْفُجُورِ، وَتَهَاجَرُوا عَلَى الدِّينِ، وَتَحَابُّوا عَلَى الْكَذِبِ، وَتَبَاغَضُوا عَلَى الصِّدْقِ، فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ كَانَ الْوَلَدُ غَيْظًا، وَالْمَطَرُ قَيْظًا، وَتَفِيضُ اللِّئَامُ فَيْضًا، وَتَغِيضُ الْكِرَامُ غَيْضًا، وَكَانَ أَهْلُ ذَلِكَ الزَّمَانِ ذِئَابًا، وَسَلَاطِينُهُ سِبَاعًا، وَأَوْسَاطُهُ أُكَّالًا، وَفُقَرَاؤُهُ أَمْوَاتًا، وَغَارَ الصِّدْقُ، وَفَاضَ الْكَذِبُ، وَاسْتُعْمِلَتِ الْمَوَدَّةُ بِاللِّسَانِ، وَتَشَاجَرَ النَّاسُ بِالْقُلُوبِ، وَصَارَ الْفُسُوقُ نَسَبًا، وَالْعَفَافُ عَجَبًا، وَلُبِسَ الْإِسْلَامُ لُبْسَ الْفَرْوِ مَقْلُوبًا

Verovesnik je bio poput lekara putujućeg koji je pripremio lekove svoje i ugrejao pomagala svoja. Koristi ih svuda gde se javi potreba za lečenjem srca slepih, ušiju gluvih i jezika nemih. Lekovima svojim tragao je za onima koji su nemarni ili koji su zastranili. Oni nisu uzeli svetlo od svetlosti mudrosti njegove, niti su proizveli plamen s kremena znanja iskričavog. Zato su u tome poput stoke koja pase i kamenja tvrdog. Ipak, skriveno je izašlo na videlo za one koji razumeju, lice istine postalo je jasno onome koji joj je išao, a trenutak koji se približavao podigao je veo s lica njenog i znak se ukazao onome koji ga je  tražio. Šta je to sa mnom?! Vidim vas, samo ste tela bez duša i duše bez tela, spolja pobožnjaci, ali bez dobra, trgovci bez zarade, budni ali uspavani, prisutni ali odsutni, gledajući ali slepi, slušajući ali gluvi i govoreći ali nemi. Vidim da se skretanje s puta pravog već uzdiglo u središtu svom i pružilo unaokolo izdanke svoje, meri vas tegovima svojim i zbunjuje vas merama svojim. Vođa njegov je izašao iz vere i istrajan je u zabludi. Zato niko od vas neće tada ostati, osim kao što ostane talog u loncu kuhinjskom, ili kao prašina preostala nakon otresanja svežnja. Sastrugaće vas kao što se koža ostruže, i gaziti vas, kao što se žetva gazi, i odvojiti vernika između vas, kao što ptica odvoji zrno krupno među zrnevljem sitnim. Gde vas odvode ti putevi, zavodi tama i obmanjuju laži? Odakle ste dovedeni i kuda ste gonjeni? Za razdoblje svako postoji knjiga i za odsutnost svaku povratak. Poslušajte, zato, Bogu odanog vođu vašega i održite prisutnost u srcima vašim. Budite budni kad vas on zove! Vođa mora biti iskren prema narodu svome, držati ga na oku ujedinjenog i održavati prisutnost razuma njegovog. On vam je otvorio to poput otvaranja školjke i ostrugao ga kao što su desni zubne ostrugane. I pored toga, sada je nepravda zauzelo mesta svoja i neznanje uzjahalo na jahaće životinje svoje. Nepokornost je narasla, dok je poziv vrlini potisnut. Vreme se okomilo poput zveri proždrljive, a nepravda urla kao kamila posle umuklosti. Ljudi su zbratimljeni u razvratu, napustili su veru, sprijateljili se u laži i međusobno zamrzeli u pitanjima istine. Kada takvo vreme nastupi, dete će postati izvor besa roditelju, kiša uzrok žege letnje, pokvarenih će biti u izobilju, a čestitih malo. Ljudi vremena toga biće su poput vukova, vladari njihovi poput zveri, sloj njihov srednji proždrljivci, a siromasi njihovi skoro mrtvi. Istina će presušiti, a laž se proširiti, ljubav će se zadržati samo na jeziku, a ljudi će se međusobno mrzeti u srcima svojim. Preljuba će postati ključ porekla, čednost retkost, a islam odenut u kožu izvrnutu.
  • 6 Marta, 2019