Besede Zapovednika vernika, a.s.

Beseda 120

Share

Beseda 120.

Najveća bol Alija, a.s.

بعد ليلة الهرير وقد قام إليه رجل من أصحابه، فقال: نهيتنا عن الحكومة ثم أمرتنا بها فلم ندر أي الأمرين أرشد، فصفق، عَلَيهِ السَّلامُ، إحدى يديه على الأخرى، ثم قال:

Nakon Lejletu-l-herira ustao je jedan od njegovih drugova i rekao je: Odvraćao si nas od arbitraža, potom si nam naredio u to, sad ne znamo koje od dvoje je ispravnije. On, mir s njim, udario jednu ruku na drugu, pa reče:

هَذَا جَزَاءُ مَنْ تَرَكَ الْعُقْدَةَ، أَمَا وَاللهِ لَوْ أَنِّي حِينَ أَمَرْتُكُمْ بِهِ حَمَلْتُكُمْ عَلَى الْمَكْرُوهِ الَّذِي يَجْعَلُ اللهُ فِيهِ خَيْرًا، فَإِنِ اسْتَقَمْتُمْ هَدَيْتُكُمْ، وَإِنِ اعْوَجَجْتُمْ قَوَّمْتُكُمْ، وَإِنْ أَبَيْتُمْ تَدَارَكْتُكُمْ، لَكَانَتِ الْوُثْقَى، وَلَكِنْ بِمَنْ وَإِلَى مَنْ أُرِيدُ أَنْ أُدَاوِيَ بِكُمْ، وَأَنْتُمْ دَائِي، كَنَاقِشِ الشَّوْكَةِ بِالشَّوْكَةِ، وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّ ضَلْعَهَا مَعَهَا، اللَّهُمَّ قَدْ مَلَّتْ أَطِبَّاءُ هَذَا الدَّاءِ الدَّوِيِّ، وَكَلَّتِ النَّزْعَةُ بِأَشْطَانِ الرَّكِيِّ، أَيْنَ الْقَوْمُ الَّذِينَ دُعُوا إِلَى الْإِسْلَامِ فَقَبِلُوهُ، وَقَرَءُوا الْقُرْآنَ فَأَحْكَمُوهُ، وَهِيجُوا إِلَى الْجِهَادِ فَوَلِهُوا وَلَهَ اللِّقَاحِ إِلَى أَوْلَادِهَا، وَسَلَبُوا السُّيُوفَ أَغْمَادَهَا، وَأَخَذُوا بِأَطْرَافِ الْأَرْضِ زَحْفاً زَحْفاً، وَصَفّاً صَفّاً، بَعْضٌ هَلَكَ وَبَعْضٌ نَجَا، لَا يُبَشَّرُونَ بِالْأَحْيَاءِ وَلَا يُعَزَّوْنَ عَنِ الْمَوْتَى، مُرْهُ الْعُيُونِ مِنَ الْبُكَاءِ، خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الصِّيَامِ، ذُبُلُ الشِّفَاهِ مِنَ الدُّعَاءِ، صُفْرُ الْأَلْوَانِ مِنَ السَّهَرِ، عَلَى وُجُوهِهِمْ غَبَرَةُ الْخَاشِعِينَ، أُولَئِكَ إِخْوَانِي الذَّاهِبُونَ، فَحَقَّ لَنَا أَنْ نَظْمَأَ إِلَيْهِمْ، وَنَعَضَّ الْأَيْدِي عَلَى فِرَاقِهِمْ، إِنَّ الشَّيْطَانَ يُسَنِّي لَكُمْ طُرُقَهُ، وَيُرِيدُ أَنْ يَحُلَّ دِينَكُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً، وَيُعْطِيَكُمْ بِالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ، وَبِالْفُرْقَةِ الْفِتْنَةَ، فَاصْدِفُوا عَنْ نَزَغَاتِهِ وَنَفَثَاتِهِ، وَاقْبَلُوا النَّصِيحَةَ مِمَّنْ أَهْدَاهَا إِلَيْكُمْ، وَاعْقِلُوهَا عَلَى أَنْفُسِكُمْ

To je odmazda za prekršioca zakletve. Boga mi, da sam vas, kada sam vam naredio ono što sam vam naredio, prisilio na nešto nepoželjno, u čemu je Bog dao dobro, pa ako ste vi bili ispravni, ja vas uputio, a ako ste skrenuli, ja vas ispravio, a ako biste odbili, ja vas suzbio, bilo bi to zaista najsigurnije. Ali, s kim i kome? Želim da preko vas izlečim bol svoju, ali ste baš vi bol moj. Kao onaj ko bi da trnom izvadi trn, znajući da  trn teži trnu. Bože moj! Lekari padoše u očaj  od te bolesti sudbonosne i umoriše se vaditelji vode konopcem iz bunara tog. Gde su oni koji su pozvani u islam, pa ga prihvatili?! Učili Kur'an, pa sudili po njemu?! Podsticani na borbu, pa nahrlili kao što kamile nahrle prema mladuncima svojim?! Oni koji su izvukli sablje iz korica i išli diljem sveta kao vojska koja nastupa sve red do reda! Neki od njih stradaše, a neki preživeše. Ali njih nije veselila vest o preživelim, niti im je saučešće iskazivana za poginule. Oči njihove bejahu pobelele od plakanja. Želuci njihovi prazni od posta. Usne njihove sasušene od moljenja. Puti njihove blede od bdenja noćnog. Na licima njihovim titrao je beleg skrušenih. Eto, to su braća moja koja su otišla! Potrebno je da mi čeznemo za njima i grizemo ruke svoje što smo se rastali s njima. Zaista, šejtan je oslobodio puteve svoje za vas i želi da razveže čvorove vere vaše jedan iza drugog i prouzrokuje među vama podelu umesto sloge. Odbijte podsticanje njegovo na zlo i misli njegove ružne! Prihvatite savet od onoga koji vam ga nudi, i sačuvajte ga u pamćenjima svojim.
  • 7 Marta, 2019

Oznake:

Možda će vas zanimati