Share

Beseda 55.

U kojoj Zapovednik vernika svojim drugovima govori o Muaviji

وَلَقَدْ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللهِ، صَلَّى اللهُ عَليهِ وَآلِهِ، نَقْتُلُ آبَاءَنَا وَأَبْنَاءَنَا وَإِخْوَانَنَا وَأَعْمَامَنَا، مَا يَزِيدُنَا ذَلِكَ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا، وَمُضِيًّا عَلَى اللَّقَمِ، وَصَبْرًا عَلَى مَضَضِ الْأَلَمِ، وَجِدًّا فِي جِهَادِ الْعَدُوِّ، وَلَقَدْ كَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَالْآخَرُ مِنْ عَدُوِّنَا يَتَصَاوَلَانِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَيْنِ، يَتَخَالَسَانِ أَنْفُسَهُمَا أَيُّهُمَا يَسْقِي صَاحِبَهُ كَأْسَ الْمَنُونِ، فَمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنَا وَمَرَّةً لِعَدُوِّنَا مِنَّا، فَلَمَّا رَأَى اللهُ صِدْقَنَا أَنْزَلَ بِعَدُوِّنَا الْكَبْتَ، وَأَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ، حَتَّى اسْتَقَرَّ الْإِسْلَامُ مُلْقِيًا جِرَانَهُ، وَمُتَبَوِّئًا أَوْطَانَهُ، وَلَعَمْرِي لَوْ كُنَّا نَأْتِي مَا أَتَيْتُمْ مَا قَامَ لِلدِّينِ عَمُودٌ، وَلَا اخْضَرَّ لِلْإِيمَانِ عُودٌ، وَايْمُ اللهِ لَتَحْتَلِبُنَّهَا دَمًا، وَلَتُتْبِعُنَّهَا نَدَمًا

S Poslanikom Božijim, mir i blagoslovi Božiji neka su nad njim i  potomstvom njegovim, borili smo se protiv očeva, sinova, braće i rođaka svojih. To je samo uvećavalo verovanje i pokornost našu, te smo na pravom putu podnosili žestinu bola i u borbi protiv neprijatelja ozbiljno stajali. Naš čovek se hrabro hvatao u koštac s nekim od neprijatelja boreći se do smrti; ponekad smo mi pobeđivali protivnika, a ponekad je neprijatelj pobeđivao nas. Kada je Bog video iskrenost i pravednost našu, poslao je poniženje na neprijatelja našeg, a nama darivao pomoć i pobedu, sve dok se islam nije učvrstio, poput kamile koja radi odmora polaže svoje grudi i vrat na zemlju a ostatkom tela spava na mestu svome. Duše mi moje, da smo mi tada postupali kao što vi postupate sada, ni jedan stup vere ne bi bio podignut, niti bi olistalo stablo verovanja. Boga mi, sa ovakvim stanjem vašim, vi ćete umesto mleka musti krv, a onda se pokajati.
  • 5 Marta, 2019