Njegovo moljenje u strahu

اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً، وَرَبَّيْتَنِي صَغِيراً، وَرَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً

اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيمَا أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ، وَبَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ ، إِنَّ اللهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً، وَقَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ كِتَابُكَ

فَلَوْ لَا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي، وَلَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ، وَأَنْتَ لَا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا، وَكَفَى بِكَ جَازِياً، وَكَفَى بِكَ حَسِيباً

اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ، وَمُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ، وَهُوَ يَا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ، وَإِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ، وَأَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ

فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ، وَبِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ، وَهَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ، الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ، وَالَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِكَ

فَارْحَمْنِيَ اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ، وَخَطَرِي يَسِيرٌ، وَلَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ، وَلَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ، وَأَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ، وَلَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ، وَمُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ

فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَتَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، وَتُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

1 Bože, stvorio si me bez nedostataka, podizao me kad bejah malen, i opskrbljivao me do dovoljnosti.

2 Bože, našao sam u Knjizi, koju si spustio i kojom si dao dobre vesti robovima Svojim, da kažeš: „O robovi Moji koji ste preterali protiv duša svojih, ne očajavajte u milost Božiju, uistinu, Bog oprašta grehe sve”.[1] Ali ispred mene je otišlo ono što znaš i o čemu znaš više od mene! O, sramote od onog što Tvoja Knjiga govori protiv mene![2]

3 Da to nije bilo radi mesta gde sam čežnjivo iščekivao Tvoj oproštaj, koji sve obuhvata, bacio bih se u očaj! Da je iko sposoban da pobegne od svoga Gospodara, bio bih najobavezniji da od Tebe pobegnem! Ali nijedna tajna na Zemlji i nebesima od Tebe nije sakrivena, a da je ne izneseš.[3] Ti si dovoljan kao nadoknaditelj! Ti si dovoljan kao obračunatelj![4]

4 Bože, zaista Ti bi me našao ako bih pobegao i sustigao ako bih bežao. Zato, evo me pred Tobom, pokornog, niskog, poniznog. Ako me kazniš, to sam zaslužio, i to će biti, Gospodaru moj, čin pravde od Tebe. Ali ako mi oprostiš, odavno me Tvoj oproštaj obuhvata a Tvoje dobro zaodeva!
5 Zato Ti ištem, Bože, Tvojim imenima urizničenim u riznicama Tvojim[5] i Tvojim sjajem zastorima zastrtim! Ako se ne smiluješ ovoj duši uznemirenoj i ovim neugodno trulećim kostima – one ne mogu izdržati vrelinu Tvog sunca, pa kako će izdržati vrelinu Tvoje vatre? One ne mogu izdržati glas Tvoje grmljavine, pa kako će izdržati glas Tvoga gneva?

6 Zato, smiluj mi se, Bože, jer sam jadan čovek i vrednost mi je mala. Kažnjavanje mene neće povećati ni za težinu truna Tvoje carstvo. Kad bi ono bilo nešto što bi povećalo Tvoje carstvo, tražio bih Ti strpljenje da to izdržim i voleo bih radi toga da to pripadne Tebi; ali, Bože moj, Tvoja vlast je moćnija a Tvoje carstvo trajnije nego što bi ga uvećala pokornost pokoravatelja ili umanjila nepokornost grešnika!

7 Pa smiluj mi se, O Najmilostiviji od milostivih! Pokaži mi popustljivost, o Posedniče veličanstva i darežljivosti! I smiluj mi se, zaista Ti si uvek Milostiv, Premilostiv![6]