Beseda 218
Beseda 218.
Svojstva onoga koji je svestan Boga i krepostan
قَدْ أَحْيَا عَقْلَهُ، وَأَمَاتَ نَفْسَهُ حَتَّى دَقَّ جَلِيلُهُ، وَلَطُفَ غَلِيظُهُ، وَبَرَقَ لَهُ لَامِعٌ كَثِيرُ الْبَرْقِ، فَأَبَانَ لَهُ الطَّرِيقَ، وَسَلَكَ بِهِ السَّبِيلَ، وَتَدَافَعَتْهُ الْأَبْوَابُ إِلَى بَابِ السَّلَامَةِ وَدَارِ الْإِقَامَةِ، وَثَبَتَتْ رِجْلَاهُ بِطُمَأْنِينَةِ بَدَنِهِ فِي قَرَارِ الْأَمْنِ وَالرَّاحَةِ، بِمَا اسْتَعْمَلَ قَلْبَهُ وَأَرْضَى رَبَّهُ
On oživljava um svoj a umrtvljuje strasti svoje, sve dok mu telo ne postane tanano, dok oporost njegova ne postane blaga, i dok mu se ne pojavi svetlost sjaja izuzetnog, pa mu osvetli stazu i povede ga Putem pravim. Kapije razne vode ga prema kapiji sigurnosti i mestu boravka večnog. Njegove noge sa smirenošću tela njegovog postaju učvršćene u položaju sigurnosti i ugodnosti, zato što on srce svoje koristi i Gospodara svoga zadovoljava.
