Njegovo moljenje u zabrinjavajućim zadacima
7
يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَيَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَيَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ
ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَجَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَمَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ
فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَبِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ
أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَأَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَلَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ وَقَدْ نَزَلَ بِي
يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَأَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ
وَبِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَبِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ
فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَلَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَلَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَلَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَلَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَلَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَافْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَاكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَأَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَأَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَهَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَفَرَجاً هَنِيئاً، وَاجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً
وَلَا تَشْغَلْنِي بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَاسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ
فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَأَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَدَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَإِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
2 ono što je nepopustivo ponizuje se moći Tvojoj, milošću Tvojom imeci su pripremljeni, snagom Tvojom odluka postaje delo, i s voljom Tvojom sve teče u skladu,
3 Tvojim htenjem naredbu Tvoju slede bez reči Tvoje i voljom Tvojom zabranama Tvojim pokoravaju se bez zabrane Tvoje.
4 Ti si moljeni u brigama i utočište u nesrećama; dok Ti ne odbiješ – niko od njih nije odbijen, dok Ti ne udaljiš – niko nije udaljen.
5 Gospodaru moj, nešto čija me težina opterećuje, na mene se spustilo i nešto čije me nošenje pritiska na mene je palo.
6 Snagom Svojom spustio si to na mene i vlašću Svojom okrenuo si to prema meni.
7 Ono što si Ti doneo niko ne može da odnese, ono što si Ti okrenuo niko ne može da skrene, ono što si Ti zatvorio niko ne može da otvori, ono što si Ti otvorio niko ne može da zatvori, ono što si Ti otežao niko ne može da olakša, onome kojeg si Ti ostavio niko ne može da pomogne.
8 Zato blagoslovi Muhammeda i potomstvo njegovo, Gospodaru moj, milostivošću Svojom, vrata olakšice za mene otvori, snagom Svojom vlast tegobe od mene odvoji, lepotu pogleda Svog žaljenju mome podari,
daj mi da okusim slast dobrote u ovom što ištem, daruj mi od Sebe milost i olakšanje okrepljujuće, i odredi mi od Sebe izlaz brzi!
9 Ne odvrati me brigom od vršenja dužnosti prema Tebi i delovanja u skladu s načinom Tvojim.
10 Gospodaru moj, moja sposobnost je sužena onim što je na mene sišlo,
pa sam ispunjen brigom nošenja onoga što me zadesilo, dok Ti imaš moć da ukloniš ovo što me zadesilo i da odagnaš ovo u što sam zapao. I učini to za mene, mada to ne zaslužujem od Tebe, Posedniče Prestola moćnog!