مِنْ عَبْدِ اللهِ عَلِيّ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ إلَى أَهْلِ الْكُوفَةِ، جَبْهَةِ الأَنْصَارِ وَسَنَامِ الْعَرَبِ: أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي أُخْبِرُكُمْ عَنْ أَمْرِ عُثْمانَ حَتَّى يَكُونَ سَمْعُهُ كَعِيَانِهِ: إِنَّ النَّاسَ طَعَنُوا عَلَيْهِ، فَكُنْتُ رَجُلًا مِنَ الْمُهَاجِرِينَ أُكْثِرُ اسْتِعْتَابَه، وَأُقِلُّ عِتَابَهُ، وَكَانَ طَلْحَةُ وَالزُّبَيْرُ أَهْوَنُ سَيْرِهِمَا فِيهِ الْوَجيِفُ، وَأَرْفَقُ حِدَائِهِمَا الْعَنِيفُ، وَكَانَ مِنْ عَائِشَةَ فِيهِ فَلْتَةُ غَضَب، فَأُتِيحَ لَهُ قَوْمٌ فَقَتَلُوهُ، وَبَايَعَنِي النَّاسُ غَيْرَ مُسْتَكْرَهِينَ وَلاَ مُجْبَرِينَ، بَلْ طَائِعِينَ مُخَيَّرِينَ، وَاعْلَمُوا أَنَّ دَارَ الْهِجْرَةِ قَدْ قَلَعَتْ بِأَهْلِهَا وَقَلَعُوا بِهَا، وَجَاشَتْ جَيْشَ الْمِرْجَلِ، وَقَامَتِ الْفِتْنَةُ عَلَى الْقُطْبِ، فَأَسْرِعُوا إِلَى أَمِيرِكُمْ، وَبَادِرُوا جَهَادَ عَدُوِّكُمْ، إِنْ شَاءَ اللهُ
Od roba Božijeg Alija, Zapovednika vernika, stanovnicima Kufe koji su pročelje Pomagača i grba Arabljana! A sada, istinito vas obveštavam šta se dogodilo Osmanu, tako da je slušanje toga isto kao i gledanje. Ljudi su ga napadali i bio sam jedina osoba među Iseljenicima koja mu je nastojala posve udovoljiti a što manje ga koriti. Što se tiče Talhe i Zubejra, najlakši korak njihov oko njega beše težak, a najblaži glas njihov beše grub. I Aiša je bila ljuta na njega. Zato ga je grupa ljudi savladala i ubila. Posle su mi se ljudi zakleli na vernost, ne silom ili pod pritiskom, već poslušno i po volji slobodnoj. Znajte da je kuća iseljenja postala nepodesna kao boravište stanovnicima svojim i da su je oni napustili. Ona ključa kao kuhinjski lonac golemi i smutnja je učvršćena na osovini koja se kreće snagom punom. Požurite zato zapovedniku svome i uputite se napred da biste se borili s neprijateljima vašim, jer tako hoće Bog, Moćni i Uzvišeni.
