Pismo 41

أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّي كُنْتُ أَشْرَكْتُكَ فِي أَمَانَتِي، وَجَعَلْتُكَ شِعَارِي وَبِطَانَتِي، وَلَمْ يَكُنْ مِنْ أَهْلِي رَجُلٌ أَوْثَقَ مِنْكَ فِي نَفَسِي، لِمُوَاسَاتِي وَمُوَازَرَتِي وَأَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَيَّ. فَلَمَّا رَأَيْتَ الزَّمَانَ عَلَى ابْنِ عَمِّكَ قَدْ كَلِبَ، وَالْعَدُوَّ قَدْ حَرِبَ، وَأَمَانَةَ النَّاسِ قَدْ خَزِيَتْ، وَهذهِ الْأُمَّةَ قَدْ فَنَكَتْ وَشَغَرَتْ، قَلَبْتَ لِإِبْنِ عَمِّكَ ظَهْرَ الْمِجَنِّ، فَفَارَقْتَهُ مَعَ الْمُفَارِقِينَ، وَخَذَلْتَهُ مَعَ الْخَاذِلِينَ، وَخُنْتَهُ مَعَ الْخَائِنِينَ، فَلاَ ابْنَ عَمِّكَ آسَيْتَ، وَلاَ الْأَمَانَةَأَدَّيْتَ. وَكَأَّنكَ لَمْ تَكُنِ اللهَ تُرِيدُ بِجِهَادِكَ، وَكَأَنَّكَ لَمْ تَكُنْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ، وَكَأَنَّكَ إِنَّمَا كُنْتَ تَكِيدُ هذِهِ الْأُمَّةَ عَنْ دُنْيَاهُمْ، وَتَنْوِي غِرَّتَهُمْ عَنْ فَيْئِهِمْ، فَلَمَّا أَمْكَنَتْكَ الشِّدَّةُ فِي خِيَانَةِ الْأُمَّةِ، أَسْرَعْتَ الْكَرَّةَ، وَعَاجَلْتَ الْوَثْبَةَ، وَاخْتَطَفْتَ مَا قَدَرْتَ عَلَيْهِ مِنْ أَمْوَالِهِمُ الْمَصُونَةِ لِأَرَامِلِهِمْ وَأَيْتَامِهِمُ، اخْتِطَافَ الذِّئْبِ الْأَزَلِّ دَامِيَةَ الْمِعْزَى الْكَسِيرَةَ، فَحَمَلْتَهُ إِلَى الْحِجَازِ رَحيِبَ الصَّدْرِ بِحَمْلِهِ، غَيْرَ مُتَأَثِّمٍ مِنْ أَخْذِهِ، كَأَنَّكَ ـ لاَ أَبَا لِغَيْرِكَ ـ حَدَرْتَ إِلَى أَهْلِكَ تُرَاثَكَ مِنْ أَبِيكَ وَأُمِّكَ، فَسُبْحَانَ اللهِ! أَمَا تُؤْمِنُ بِالْمَعَادِ؟ أَوَ مَا تَخَافُ نِقَاشَ الْحِسَابِ! أَيُّهَا الْمَعْدُودُ ـ كَانَ ـ عِنْدَنَا مِنْ أُولِي الْأَلْبَابَ، كَيْفَ تُسِيغُ شَرَابًا وَطَعَامًا، وَأَنْتَ تَعْلَمُ أَنَّكَ تَأْكُلُحَرَامًا، وَتَشْرَبُ حَرَامًا، وَتَبْتَاعُ الْإِمَاءَ وَتَنْكِحُ النِّسَاءَ مِنْ مَالِ الْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُجَاهِدِينَ، الَّذِينَ أَفَاءَ اللهُ عَلَيْهِمْ هذِهِ الْأَمْوَالَ، وَأَحْرَزَ بِهِمْ هذِهِ الْبِلاَدَ! فَاتَّقِ اللهَ، وَارْدُدْ إِلَى هؤُلاَءِ الْقَوْمِ أمَوَالَهُمْ، فإِنَّكَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ ثُمَّ أَمْكَنَنِي اللهُ مِنْكَ لَأُعْذِرَنَّ إِلَى اللهِ فِيكَ، وَلاَضْرِبَنَّكَ بِسَيْفِي الَّذِي مَاضَرَبْتُ بِهِ أَحَدًا إِلاَّ دَخَلَ النَّارَ! وَوَاللهِ لَوْ أَنَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَيْنَ فعَلاَ مِثْلَ الَّذِي فَعَلْتَ، مَا كَانَتْ لَهُمَا عِنْدِي هَوَادَةٌ، وَلاَ ظَفِرَا مِنِّي بَإِرَادَة، حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُمَا، وَأُزِيحَ الْبَاطِلَ عَنْ مَظْلَمَتِهِمَا. وَأُقْسِمُ بِاللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ مَا يَسُرُّنِي أَنَّ مَا أَخَذْتَهُ مِنْ أَمْوَالِهِمْ حَلاَلٌ لِي، أَتْرُكُهُ مِيرَاثًا لِمَنْ بَعْدِي، فَضَحِّ رُوَيْدًا، فَكَأنَّكَ قَدْ بَلَغَتَ الْمَدَى، وَدُفِنْتَ تَحْتَ الثَّرَى، وَعُرِضَتْ عَلَيْكَ أَعْمَالُكَ بِالْمَحَلِّ الَّذِي يُنَادِي الظَّالِمُ فِيهِ بِالْحَسْرَةِ، وَيَتَمَنَّى الْمُضَيِّعُ الرَّجْعَةَ، (وَلاَتَ حِينَ مَنَاصٍ) وَالسَّلامُ

Čini se kao da nisi džihadom svojim težio prema Bogu, i kao da ti nije bilo jasno ko je Gospodar tvoj, i kao da si varao zajednicu ovu da bi dostigao svet ovaj, i čekao na trenutak nemarnosti njihove da ugrabiš njihov deo dobiti. Zato, čim ti je bilo omogućeno da izneveriš zajednicu muslimana, požurio si s napadom i brzo jurnuo da ugrabiš sve što možeš od imetka njihovog, namenjenog za udovice njihove i siročad, kao što vuk ščepava kozu ranjenu i nemoćnu. A onda si to širokogrudno poslao u Hidžaz, ne osećajući se grešnim što si to prisvojio. Kao da si ono – oca ne imao! – što si poslao porodici svojoj, nasledio od oca svog i majke svoje?! Neka je Bog Uzvišen! Zar ne veruješ u dan sudnji? Ili, zar se ne bojiš polaganja računa? O, ti koji si kod nas svrstavan u mudre, kako možeš uživati u piću i jelu, kad znaš da piješ nezakonito i da jedeš nezakonito? Ti kupuješ devojke-robinje i ženiš se novcem siročadi, siromašnih, vernika i boraca na putu Božijem, kojima je Bog namenio taj novac i njima ojačao krajeve ove. Budi svestan Boga i vrati tim ljudima imovinu njihovu! Ne učiniš li to, a Bog mi udeli vlast nad tobom, opravdaću se, svakako, pred Bogom u vezi s tobom, pa ću te udariti sabljom svojom kojom nikog nisam udario a da taj nije otišao u pakao.

Boga mi, čak da su Hasan i Husein učinili to što si ti učinio, u meni ne bi bilo obzira nikakvog prema njima i oni ne bi mogli uspeti, sve dok od njih ne bih opet dobio ono što je tačno i uništio ono što je netačno, a što je posledica nepravednog delovanja njihovog. Kunem se Bogom, Gospodarom svetova, da ne bih bio zadovoljan da gledam ono što si prisvojio od imovine njihove kao zakonito za mene i ostavio ga naslednicima mojim kao nasledstvo.

Opomeni se i zamisli na čas kao da si dosegao kraj života, te da si zakopan pod zemlju. Tad će ti dela tvoja biti predstavljena na mestu gde tlačitelj jadikuje vičući: “Teško meni!” „A onaj koji je protraćio život svoj žudi da se vrati, ali – kasno je!“ (Kur'an, 38:3)