Odgovor na pisma Kufljana

Odgovor na pisma Kufljana

Kada su stanovnici Kufe saznali za protivljenje Husejna ibn Alija zavjetovanju, njegovu spremnost za borbu protiv prevare te za njegov dolazak u grad Mekku, poslali su mu brojna pojedinačna i grupna pisma čiji je sadržaj bio sljedeći:

“Sada, kada je Muavija umro i muslimani se oslobodili njegovog zla, mi smatramo da nam treba imam i vođa koji će nas spasiti od zbunjenosti i izgubljenosti i koji će dovesti naš oštećeni brod do obale, upućivati nas i voditi. Zato smo se mi, stanovnici Kufe, usprotivili Nu’manu ibn Beširu, Jezidovom zapovjedniku u ovom gradu, i prekinuli smo svaku saradnju s njim i, čak, ne učestvujemo ni u namazu s njim. Očekujemo vaš dolazak: sve što nam stoji na raspolaganju stavit ćemo u službu vaših ciljeva i nećemo se uzdržati od žrtvovanja imetka i života na tvom putu.”

Odgovarajući na ova pisma, kojih je prema navodima nekih historičara bilo dvanaest hiljada, Husejn ibn Ali je napisao:

“U ime Boga, Milostivog, Samilosnog. Od Husejna ibn Alija velikanima i starješinama vjernicima grada Kufe. Posljednje vaše pismo do mene su donijeli Hani i Seid i ja sam shvatio ono što vi u njemu napominjete i objašnjavate. U većini ovih pisama kažete da nemate imama ni predvodnika i zahtijevate od mene da krenem prema vama kako bi vas Bog preko mene uputio ka Istini.

Zato vam šaljem svog brata i amidžića, Muslima ibn Akila, čovjeka iz moje porodice koji uživa moje povjerenje i naredio sam mu da se izbliza upozna s vašim stavovima i upozna me s rezultatima. Ako želja većine stanovnika i svjesnih ljudi Kufe bude onakva kakva se navodi u vašim pismima i kako su vaši izaslanici jasno ponovili, ja ću, ako Bog da, brzo krenuti prema vama.

Zaklinjem se svojom dušom! Istinski predvodnik i pravi imam je onaj ko djeluje prema Božijoj Knjizi, odabere put pravednosti i slijedeći Istinu svoje biće i život svoj podredi i posveti Božijoj naredbi. Selam.” [1]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏، مِنَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ، إِلَى‏ الْمَلَإِ مِنَ‏ الْمُؤْمِنِينَ‏ وَ الْمُسْلِمِينَ، أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ هَانِئاً وَ سَعِيداً قَدِمَا عَلَيَّ بِكُتُبِكُمْ وَ كَانَا آخِرَ مَنْ قَدِمَ عَلَيَّ مِنْ رُسُلِكُمْ وَ قَدْ فَهِمْتُ كُلَّ الَّذِي اقْتَصَصْتُمْ وَ ذَكَرْتُمْ وَ مَقَالَةُ جُلِّكُمْ أَنَّهُ لَيْسَ عَلَيْنَا إِمَامٌ، فَأَقْبِلْ، لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ يَجْمَعَنَا بِكَ عَلَى الْحَقِّ وَ الْهُدَى، وَ أَنَا بَاعِثٌ إِلَيْكُمْ أَخِي وَ ابْنَ عَمِّي وَ ثِقَتِي مِنْ أَهْلِ بَيْتِي، وَ أَمَرْتُهُ أَنْ يكْتُبَ إِلَيَّ بِحَالِكُم وَ أَمْرِكُمْ وَ رَأْيِكُم، فَإِنْ كَتَبَ إِلَيَّ بِأَنَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ رَأْيُ مَلَئِكُمْ وَ ذَوِي الْحِجَى وَ الْفَضْلِ مِنْكُمْ عَلَى مِثْلِ مَا قَدَّمَتْ بِهِ رُسُلُكُمْ وَ قَرَأْتُ فِي كُتُبِكُمْ، فَإِنِّي أَقْدَمُ إِلَيْكُمْ وَشِيكاً، إِنْ شَاءَ اللَّهُ، فَلَعَمْرِي، مَا الْإِمَامُ إِلَّا الْحَاكِمُ بِالْكِتَابِ‏، الْقَائِمُ بِالْقِسْطِ، الدَّائِنُ بِدِينِ الْحَقِّ، الْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اللهِ. وَ السَّلَامُ

Prema navodima Taberija i Dinjeverija Imam, s.a., im je poslao pismo po Haniju i Saidu, dvojici stanovnika Kufe,[2] ali prema navodima Harazmija Imam je pismo dao Muslimu ibn Akilu da ga odnese u Kufu i rekao mu sljedeće.

“Šaljem te stanovnicima Kufe i da te Bog učini uspješnim u onome što je Njegovo zadovoljstvo i radost. Kreni i neka te Bog čuva; nadam se da ćemo i ja i ti dostići stepen šehadeta.” [3]

وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا وَ أَنْتَ فِي دَرَجَةِ الشُّهَدَاءِ

Zaključak

Imam Husejn u ovom pismu odgovorom na zahtjeve Kufljana, ukazivanjem na slanje svog izaslanika i njegovim predstavljanjem kao vlastitog brata i povjerljive osobe objašnjava uslove za istinskog imama i vođu koje svaki musliman treba slijediti, a to je da su mu namjere usklađene s Božijom Knjigom, cilj da mu je provođenje prava i pravde, a život da mu je posvećen Božijem putu.

[1] Tarihe Taberi, sv. 7, str. 235; El-Kamil fi-t-tarih, sv. 3, str. 267; El-Iršad, str. 204; Mektelu-l-Husejn (Harazmi), sv. 1, str. 195 i 196.

[2] Taberi, sv. 7, str. 235; Ahbaru-t-tival, str. 238.

[3] Mektelu-l-Husejn (Harazmi), sv. 1, str. 196.