Njegovo moljenje u usrdnom obraćanju i poniženju

إِلَهِي أَحْمَدُكَ وَأَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ، وَسُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ، وَجَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي، وَعَلَى مَا فَضَّلْتَنِي بِهِ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَأَسْبَغْتَ عَلَيَّ مِنْ نِعْمَتِكَ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي مَا يَعْجِزُ عَنْهُ شُكْرِي

وَلَوْ لَا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ وَسُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ مَا بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي، وَلَا إِصْلَاحَ نَفْسِي، وَلَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ، وَرَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ، وَصَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلَاءِ، وَمَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ

إِلَهِي فَكَمْ مِنْ بَلَاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّي، وَكَمْ مِنْ نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَيْنِي، وَكَمْ مِنْ صَنِيعَةٍ كَرِيمَةٍ لَكَ عِنْدِي

أَنْتَ الَّذِي أَجَبْتَ عِنْدَ الِاضْطِرَارِ دَعْوَتِي، وَأَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِي، وَأَخَذْتَ لِي مِنَ الْأَعْدَاءِ بِظُلَامَتِي

إِلَهِي مَا وَجَدْتُكَ بَخِيلًا حِينَ سَأَلْتُكَ، وَلَا مُنْقَبِضًا حِينَ أَرَدْتُكَ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِي سَامِعًا، وَلِمَطَالِبِي مُعْطِيًا، وَوَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَيَّ سَابِغَةً فِي كُلِّ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِي وَكُلِّ زَمَانٍ مِنْ زَمَانِي، فَأَنْتَ عِنْدِي مَحْمُودٌ، وَصَنِيعُكَ لَدَيَّ مَبْرُورٌ

تَحْمَدُكَ نَفْسِي وَلِسَانِي وَعَقْلِي، حَمْدًا يَبْلُغُ الْوَفَاءَ وَحَقِيقَةَ الشُّكْرِ، حَمْدًا يَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّي، فَنَجِّنِي مِنْ سُخْطِكَ

يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَيَا مُقِيلِي عَثْرَتِي، فَلَوْ لَا سَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ، وَيَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ، فَلَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَيَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ، وَيَا أَهْلَ التَّقْوَى، وَيَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَعَنِّي، وَتَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئًا فَأَعْتَذِرَ، وَلَا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ، وَلَا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ

وَأَسْتَقِيلُكَ عَثَرَاتِي، وَأَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي قَدْ أَوْبَقَتْنِي، وَأَحَاطَتْ بِي فَأَهْلَكَتْنِي، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَيْكَ رَبِّ تَائِبًا فَتُبْ عَلَيَّ، مُتَعَوِّذًا فَأَعِذْنِي، مُسْتَجِيرًا فَلَا تَخْذُلْنِي، سَائِلًا فَلَا تَحْرِمْنِي، مُعْتَصِمًا فَلَا تُسْلِمْنِي، دَاعِيًا فَلَا تَرُدَّنِي خَائِبًا،

دَعَوْتُكَ يَا رَبِّ مِسْكِينًا، مُسْتَكِينًا، مُشْفِقًا، خَائِفًا، وَجِلًا، فَقِيرًا، مُضْطَرًّا إِلَيْكَ

أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيمَا وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَالْمُجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَكَثْرَةَ هُمُومِي، وَوَسْوَسَةَ نَفْسِي

إِلَهِي لَمْ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي، وَلَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي وَإِنْ كُنْتُ بَطِيئًا حِينَ تَدْعُونِي، وَأَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ مِنْ حَوَائِجِي، وَحَيْثُ مَا كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي، فَلَا أَدْعُو سِوَاكَ، وَلَا أَرْجُو غَيْرَكَ

لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، تَسْمَعُ مَنْ شَكَا إِلَيْكَ، وَتَلْقَى مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ، وَتُخَلِّصُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ، وَتُفَرِّجُ عَمَّنْ لَاذَ بِكَ

إِلَهِي فَلَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي، وَاغْفِرْ لِي مَا تَعْلَمُ مِنْ ذُنُوبِي

إِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الْآثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي، وَإِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

1 Bože moj, hvalim Te – a Ti si hvaljenja dostojan – za Tvoje dobročinstvo prema meni, za obilje Tvojih blagodati prema meni, i za Tvoje obilno darivanje meni, i za pokazivanje darežljivosti prema meni Tvojom milošću i spuštanje Tvoje blagodati na mene. Učinio si mi toliko dobra da je moja zahvalnost nedovoljna za to.
2 Da nije bilo Tvog dobročinstva prema meni i obilnog darivanja Tvojih pomoći meni, ne bih stigao do uzimanja svoga udela niti bi moja duša bila uređena, ali počeo si s dobročinstvom prema meni, opskrbio me dovoljno u svim mojim poslovima, moju potištenost odvratio od mene i odredbu strašnu zadržao od mene.
3 Bože moj, koliko li je mučnih potištenosti koje si odvratio od mene! Koliko li je blagodati obilnih kojima si razveselio moje oko! Koliko li je Tvojih darežljivih dobročinstava koja su mi darovana!
4 Ti si Onaj Koji se odazvao mom moljenju u vremenu nevolje, izbavio me iz mog okliznuća u spoticanju, i na odgovornost pozvao moje neprijatelje zato što su mi nepravdu činili.
5 Bože moj, nisam Te našao tvrdicom kad sam od Tebe tražio niti uzdržavateljem kad sam želeo od Tebe. Ne, našao sam Te uslišateljem moga moljenja i udeliteljem mojih zahteva; našao sam Tvoje blagodati prema meni obilnim u svakom mom stanju i svakom mom vremenu. Zato Te hvalim i Tvoje dobročinstvo slavim.
6 Duša moja, jezik moj i um moj Tebe hvale,hvaljenjem koje dostiže upotpunjenje i zbilju zahvaljivanja, hvaljenjem koje postiže Tvoje dobro zadovoljstvo mnome – pa izbavi me iz Tvog nezadovoljstva!
7 O pećino moja kada me pravci varaju, Onaj Koji me izbavlja iz spoticanja mog – da nije bilo Tvog pokrivanja mojih sramnih dela, bio bih jedan od osramoćenih! O učvrstitelju moj potporom – da mi nije Tvog pomaganja, bio bih jedan od nadvladanih! O Onaj pred Kojim kraljevi oko svojih vratova stavljaju jaram poniznosti, bojeći se kazne Njegove. O strahopoštovanja dostojni, Onaj čija su imena najlepša,[1] molim Te da me pomiluješ i da mi oprostiš, jer nisam bez krivice da ne bih nudio izgovore, niti posednik snage da bih odneo pobedu, niti imam ijedno mesto za bežanje da bih pobegao!
8 Ištem Ti da me izbaviš od mojih posrtaja, pa pred Tobom osuđujem svoje grehe koji su me opustošili, obuhvatili i uništili! Gospodaru moj, Tebi od njih bežim obraćajući se pokajnički, pa oprosti mi; tražeći utočište, pa daruj mi utočište; ištući zaštitu, pa ne odbij me; tražeći, pa ne uskrati mi; čvrsto držeći, pa ne ostavi me; moleći, pa ne vrati me razočaranog!
9 Gospodaru moj, molio sam Te kao jadan, ponižen, zabrinut, plašljiv, drhteći, siromašan, primoran da Ti se obratim!
10 Bože moj, žalim Ti se na dušu svoju koja je preslaba da požuri ka onome što si obećao Svojim prijateljima ili da izbegne ono na što si upozorio Svoje neprijatelje – i na brojnost mojih briga, i na uzburkanost misli moje duše.
11 Bože moj, nisi me osramotio mojim skrivenim mislima niti uništio mojim zlim nedelima! Zovem Te, a Ti Se odazivaš, čak iako sam spor kada Ti zoveš mene. Ištem Ti sve što hoću od potreba svojih, i s Tobom ostavljam svoje tajne, ma gde bio. Osim Tebe nikoga ne molim, i ne nadam se ni od koga drugog osim Tebe.
12 Evo me, evo me, Ti čuješ onoga koji Ti se žali, primaš onoga koji ima poverenje u Tebe, izbavljaš onoga koji se čvrsto drži za Tebe, olakšavaš onome koji u Tebi traži sklonište!
13 Bože moj, pa ne ostavi me bez dobra sveta poslednjeg i prvog s obzirom na sićušnost zahvaljivanja mog i oprosti mi grehe moje, koje Ti znaš!
14 Ako kazniš, prestupnik sam, zanemaritelj, nepažljivi, grešnik, zapušteni, lenština, nemaran o udelu duše svoje! A ako oprostiš, Ti si Najmilostiviji od milostivih!