Share

Beseda 100.

O Danu sudnjem

الْحَمْدُ للهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ كُلِّ أَوَّلٍ، وَالْآخِرِ بَعْدَ كُلِّ آخِرٍ، وَبِأَوَّلِيَّتِهِ وَجَبَ أَنْ لَا أَوَّلَ لَهُ، وَبِآخِرِيَّتِهِ وَجَبَ أَنْ لَا آخِرَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ شَهَادَةً يُوَافِقُ فِيهَا السِّرُّ الْإِعْلَانَ، وَالْقَلْبُ اللِّسَانَ، أَيُّهَا النَّاسُ، لا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقاقِي وَلَا يَسْتَهْوِيَنَّكُمْ عِصْيَانِي، وَلَا تَتَرَامَوْا بِالْأَبْصَارِ عِنْدَ مَا تَسْمَعُونَهُ مِنِّي، فَوَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَبَرَأَ النَّسَمَةَ، إِنَّ الَّذِي أُنَبِّئُكُمْ بِهِ عَنِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ، صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ، مَا كَذَبَ الْمُبَلِّغُ، وَلَا جَهِلَ السَّامِعُ، لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى ضِلِّيلٍ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ، وَفَحَصَ بِرَايَاتِهِ فِي ضَوَاحِي كُوفَانَ، فَإِذَا فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ، وَاشْتَدَّتْ شَكِيمَتُهُ، وَثَقُلَتْ فِي الْأَرْضِ وَطْأَتُهُ، عَضَّتِ الْفِتْنَةُ أَبْنَاءَهَا بِأَنْيَابِهَا، وَمَاجَتِ الْحَرْبُ بِأَمْوَاجِهَا، وَبَدَا مِنَ الْأَيَّامِ كُلُوحُهَا، وَمِنَ اللَّيَالِي كُدُوحُهَا، فَإِذَا أَيْنَعَ زَرْعُهُ، وَقَامَ عَلَى يَنْعِهِ، وَهَدَرَتْ شَقَاشِقُهُ، وَبَرَقَتْ بَوَارِقُهُ، عُقِدَتْ رَايَاتُ الْفِتَنِ الْمُعْضِلَةِ، وَأَقْبَلْنَ كَاللَّيْلِ الْمُظْلِمِ وَالْبَحْرِ الْمُلْتَطِمِ، هَذَا وَكَمْ يَخْرِقُ الْكُوفَةَ مِنْ قَاصِفٍ، وَيَمُرُّ عَلَيْهَا مِنْ عَاصِفٍ، وَعَنْ قَلِيلٍ تَلْتَفُّ الْقُرُونُ بِالْقُرُونِ، وَيُحْصَدُ الْقَائِمُ، وَيُحْطَمُ الْمَحْصُودُ

On je Prvi pre svakog prvog i Poslednji posle svakog poslednjeg. Zbog toga što je Prvi, nema niko pre Njega, a zbog toga što je Poslednji nema niko posle Njega. Svedočim da nema boga osim Boga, svedočenjem u kome je tajno usklađeno s javnim, a srce s jezikom. O, ljudi! Ne suprotstavljajte mi se, da ne biste stradali, ne budite neposlušni prema meni, da ne biste zalutali, i jedni drugima poricateljski ne namigujte dok me slušate. Kunem se Bogom Koji čini da semenka proklija i Koji stvara ljude, da je ono što vam ja dostavljam od Verovesnika koji je čist od rođenja, mir i blagoslovi Božiji neka su nad njim i nad porodicom njegovom. Niti laže onaj ko prenosi, niti je pogrešno razumeo onaj ko sluša.Kao da vidim čoveka zavedenog* koji poput vrane krešti u Siriji, a podigao je zastave svoje u okolini Kufe. Kada sasvim otvori usta, tvrdoglavost njegova postane žestoka, a koraci njegovi po zemlji teški, i zloduh smutnje pojede decu svoju, rasplamsaju se buktinje rata i nastupe dani kobni i noći mučne; u vreme kada rodi ono što je posejao, i sazri plod njegov i uzdigne se na stabljikama, more njegovo nahrli napred i munja njegova sevne, zastave pobuna teških zavijoriće se i jurnti napred poput noći tamne i mora ustalasanog. Te i kolike još mnoge nepogode druge razdiraće Kufu i oluje će je šibati, te će uskoro glave udarati o glave; usevi uspravni biće požnjeveni, a požnjeveno uništeno.

————————————

* Neki komentatori smatraju da se ovo odnosi na Muaviju, dok neki drugi smatraju da se radi o Abdel Maliku Marvanu.

  • 6 Marta, 2019