Besede Zapovednika vernika, a.s.

Beseda 136

Share

Beseda 136.

O Talhi i Zubejru

Talha i Zubejr

وَاللهِ، مَا أَنْكَرُوا عَلَيَّ مُنْكَرًا، وَلَا جَعَلُوا بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ نِصْفًا، وَإِنَّهُمْ لَيَطْلُبُونَ حَقًّا هُمْ تَرَكُوهُ، وَدَمًا هُمْ سَفَكُوهُ، فَإِنْ كُنْتُ شَرِيكَهُمْ فِيهِ فَإِنَّ لَهُمْ نَصِيبَهُمْ مِنْهُ، وَإِنْ كَانُوا وَلُوهُ دُونِي فَمَا الطَّلِبَةُ إِلَّا قِبَلَهُمْ، وَإِنَّ أَوَّلَ عَدْلِهِمْ لَلْحُكْمُ عَلَى أَنْفُسِهِمْ، وَإِنَّ مَعِي لَبَصِيرَتِي مَا لَبَسْتُ وَلَا لُبِسَ عَلَيَّ، وَإِنَّهَا لَلْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ، فِيهَا الْحَمَأُ وَالْحُمَّةُ وَالشُّبْهَةُ الْمُغْدِفَةُ، وَإِنَّ الْأَمْرَ لَوَاضِحٌ، وَقَدْ زَاحَ الْبَاطِلُ عَنْ نِصَابِهِ، وَانْقَطَعَ لِسَانُهُ عَنْ شَغْبِهِ، وَايْمُ اللهِ، لَأُفْرِطَنَّ لَهُمْ حَوْضًا أَنَا مَاتِحُهُ، لَا يَصْدُرُونَ عَنْهُ بِرِيٍّ، وَلَا يَعُبُّونَ بَعْدَهُ فِي حَسْيٍ

Boga mi, oni nisu mogli da mi prigovore ni za jedno delo rđavo, niti su bili pravedni između mene i sebe. Uistinu, traže pravo koje su oni zapostavili i krv koju su oni prolili. Ako sam učestvovao u tome s njima, onda i oni imaju udela u tome. Ali, ako su počinili to bez mene, potraživanje treba da bude protiv njih. Prvi korak pravde njihove morao bi da bude izricanje presude protiv sebe. Imam razum svoj sa sobom. Nikada nisam mešao stvari, niti su mi se one pomešane javljale. Zaista, to je grupa pobunjenička u kojoj ima jedan bliski, otrov škorpije i jedna sumnja koja baca svoj veo preko istine.* Ali, zaista, očigledno je, pa je neistina napustila mesto svoje. Jezik njen se okanio svađe. Tako mi Boga, sigurno ću za njih napuniti čatrnju iz koje ću jedino ja izvlačiti vodu. Oni neće moći da piju iz nje, niti s bilo kojeg drugog mesta.

Pitanje prisege

‏فَأَقْبَلْتُمْ إِلَيَّ إِقْبَالَ الْعُوذِ الْمَطَافِيلِ عَلَى أَوْلَادِهَا تَقُولُونَ الْبَيْعَةَ الْبَيْعَةَ، قَبَضْتُ كَفِّي فَبَسَطْتُمُوهَا، وَنَازَعَتْكُمْ يَدِي فَجَاذَبْتُمُوهَا، اللَّهُمَّ إِنَّهُمَا قَطَعَانِي وَظَلَمَانِي وَنَكَثَا بَيْعَتِي وَأَلَّبَا النَّاسَ عَلَيَّ، فَاحْلُلْ مَا عَقَدَا، وَلَا تُحْكِمْ لَهُمَا مَا أَبْرَمَا، وَأَرِهِمَا الْمَسَاءَةَ فِيمَا أَمَّلَا وَعَمِلَا، وَلَقَدِ اسْتَثَبْتُهُمَا قَبْلَ الْقِتَالِ، وَاسْتَأْنَيْتُ بِهِمَا أَمَامَ الْوِقَاعِ، فَغَمَطَا النِّعْمَةَ، وَرَدَّا الْعَافِيَةَ

Prišli ste mi vičući: “Zakletva na vernost, zakletva na vernost!” Vi ste kao kamile koje, ostavivši mladunčad novorođenu, odmah se vraćaju mladunčadi svojoj. Zatvorio sam šaku svoju, ali ste je otvorili, ustežem ruku svoju, ali je potežete. O Bože moj, ta dvojica su me napustila i nanela mi nepravdu. Obojica su prekršila zakletvu na vernost meni i podigla ljude protiv mene. Ti razveži ono što su oni svezali, i ne ojačaj ono što su istkali. Pokaži im zlo kojem su se uputili i po kojem su radili. Pre boja tražio sam da budu postojani u zakletvi i postupao prema njima s uvažavanjem, ali su oni pre bitke unizili dobrotu i odbacili sigurnost.

—————————————–

* “Bliski” je Zubejr, a “otrov škorpije” je Aiša.

  • 13 Marta, 2019

Oznake:

Možda će vas zanimati