Besede Zapovednika vernika, a.s.

Beseda 2

Share

Beseda 2.

Održana  nakon povratka sa Sifina

أحْمَدُهُ اسْتِتْمامًا لِنِعْمَتِهِ، وَاسْتِسْلاَمًا لِعِزَّتِهِ، واسْتِعْصَامًا مِنْ مَعْصِيَتِهِ، وَأَسْتَعِينُهُ فَاقَةً إِلى كِفَايَتِهِ، إِنَّهُ لاَ يَضِلُّ مَنْ هَدَاهُ، وَلا يَئِلُ مَنْ عَادَاهُ، وَلا يَفْتَقِرُ مَنْ كَفَاهُ; فَإِنَّهُ أَرْجَحُ ما وُزِنَ، وَأَفْضَلُ مَا خُزِنَ

Hvalim Boga tražeći uvećanje blagoslova Njegovog, pokoravajući se slavi Njegovoj i očekujući da me zaštiti od činjenja greha prema Njemu! Tražim pomoć Njegovu, budući da mi je potrebna dovoljnost Njegova. Onaj koga On vodi ne luta, onaj kome je On protivnik, ne nalazi izbavljenje, onaj kome je On dovoljan nema potrebu za drugim. Hvalim Boga jer je hvaljenje Njega najteže od svega što se meri na terazijama istine, i riznica najvrednija koja se može urizničiti.

وَأَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ، شَهَادَةً مُمْتَحَناً إِخْلاَصُهَا، مُعْتَقَداً مُصَاصُهَا، نَتَمَسَّكُ بها أَبَداً ما أَبْقانَا، وَنَدَّخِرُهَا لاَِهَاوِيلِ مَا يَلْقَانَا، فَإِنَّها عَزيمَةُ الاِْيمَانِ، وَفَاتِحَةُ الاِْحْسَانِ، وَمَرْضَاةُ الرَّحْمنِ، وَمَدْحَرَةُ الشَّيْطَانِ

Svedočim da nema boga osim Boga Jednog Koji nema sličnog, svedočenjem čija je iskrenost ispitana iskušavanjem i kojeg se držimo iskrenom namerom i verovanjem čistim, i kojeg ćemo se držati neprestano, sve dok živimo, i čuvati ga uprkos nevoljama koje nas zadese. Svedočenje je kamen temeljac vere, korak prvi prema delima dobrim i zadovoljstvu Milostivog i sredstvo da odbijemo šejtana.

وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، أرْسَلَهُ بِالدِّينِ المشْهُورِ، وَالعَلَمِ المأْثُورِ، وَالكِتَابِ المسْطُورِ، وَالنُّورِ السَّاطِعِ، وَالضِّيَاءِ اللاَّمِعِ، وَالاَمْرِ الصَّادِعِ، إزَاحَةً لِلشُّبُهَاتِ، وَاحْتِجَاجًا بِالبَيِّنَاتِ، وَتَحْذِيرًا بِالايَاتِ، وَتَخْويفًا بِالمَثُلاَتِ،

Isto tako, svedočim da je Muhamed, Bog blagoslovio njega i potomstvo njegovo, rob Njegov i Verovesnik Njegov. On ga je poslao s verom jasnom, znamenjem izvanrednim, Knjigom napisanom, svetlošću blistavom, svetiljkom blještavom i naredbom odlučnom da rastera sumnje, da predoči dokaze jasne, da opomene znakovima i upozori kaznama na protivljenje Bogu.

Arabija pre objave poslanstva

وَالنَّاسُ في فِتَن انْجَذَمَ فِيها حَبْلُ الدِّينِ، وَتَزَعْزَعَتْ سَوَارِي اليَقِينِ، وَاخْتَلَفَ النَّجْرُ، وَتَشَتَّتَ الاَْمْرُ، وَضَاقَ الْـمَخْرَجُ، وَعَمِيَ المَصْدَرُ، فَالهُدَى خَامِلٌ، واَلعَمَى شَامِلٌ. عُصِيَ الرَّحْمنُ، وَنُصِرَ الشَّيْطَانُ، وَخُذِلَ الاِْيمَانُ، فَانْهَارَتْ دَعَائِمُهُ، وَتَنكَّرَتْ مَعَالِمُهُ، وَدَرَسَتْ سُبُلُهُ، وَعَفَتْ شُرُكُهُ أَطَاعُوا الشَّيْطَانَ فَسَلَكُوا مَسَالِكَهُ، وَوَرَدُوا مَنَاهِلَهُ، بِهِمْ سَارَتْ أَعْلامُهُ، وَقَامَ لِوَاؤُهُ، في فِتَن دَاسَتْهُمْ بِأَخْفَافِهَا، وَوَطِئَتْهُمْ بأَظْلاَفِهَا، وَقَامَتْ عَلَى سَنَابِكِهَا، فَهُمْ فِيهَا تَائِهُونَ حَائِرونَ جَاهِلُونَ مَفْتُونُونَ، في خَيْرِ دَار، وَشَرِّ جِيرَان، نَوْمُهُمْ سُهُودٌ، وَكُحْلُهُمْ دُمُوعٌ، بأَرْض عَالِمُها مُلْجَمٌ، وَجَاهِلُها مُكْرَمٌ

Rukopis od 494. h.

On bejaše poslan u  doba kada ljudi bejahu zapali u smutnju, uže vere prekinuto, stupovi verovanja poljuljani, staze spoznaje Boga mnogostruke, poslovi ljudi raspršeni, put izbavljenja iz smutnje sužen, mesta utočišta nepouzdana, uputa zaboravljena, a zabluda i tama svuda rasprostranjene. Milostivom Bogu bejaše otkazana poslušnost, šejtanu data podrška, a verovanje ostavljeno bez pomagača. Usled toga se srušiše stupovi vere i izobličiše znamenja njena do neprepoznavanja; prolazi joj bejahu razoreni, putevi njeni zatrti.

Ljudi su se pokoravali šejtanu, sledili puteve njegove i pili na pojilima njegovim. Preko njih se ispoljiše znamenja šejtanova i uzdiže zastava njegova, u smutnjama koje su ih kao pomahnitala životinja udarale i kopitama svojim gazile. U stanju tom ljudi bejahu smeteni, zabludeli, nerazboriti i zavedeni, a najbolja od kuća imaše susede najgore. San beše budnost njihova, a umesto surmi suze im bejahu u očima. To bejaše u zemlji u kojoj su usta učenih bila zauzdana, a neznalice počastvovane.

Iz iste besede je ovo: i odnosi se na Kuću Vjerovjesnika Časnog, neka je mir nad njim.

هُمْ مَوْضِعُ سِرِّهِ، وَلَجَأُ أَمْرِهِ، وَعَيْبَةُ عِلْمِهِ، وَمَوْئِلُ حُكْمِهِ، وَكُهُوفُ كُتُبِهِ، وَجِبَالُ دِينِه، بِهِمْ أَقَامَ انْحِناءَ ظَهْرِهِ، وَأذْهَبَ ارْتِعَادَ فَرَائِصِهِ

Oni su poverenici tajanstava Božijih, utočišta naredbe Njegove, posude znanja Njegovog, središta mudrosti Njegove, skrovišta knjiga Njegovih i planine vere Njegove. Preko njih je Bog ispravio leđa vere i otklonio drhtanje tela njenog.
Iz iste besede je i ovo: i odnosi se na drugima

زَرَعُوا الفُجُورَ، وَسَقَوْهُ الغُرُورَ، وَحَصَدُوا الثُّبُورَ، لا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّد(عليهم السلام)مِنْ هذِهِ الاُمَّةِ أَحَدٌ، وَلا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أبَداً.

هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ، وَعِمَادُ اليَقِينِ، إِلَيْهمْ يَفِيءُ الغَالي، وَبِهِمْ يَلْحَقُ التَّالي، وَلَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الوِلايَةِ، وَفِيهِمُ الوَصِيَّةُ وَالوِرَاثَةُ، الاْنَ إِذْ رَجَعَ الحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ، وَنُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ

Oni su posejali seme poroka, zalili ga vodom obmane i požnjeli propast. Niko u zajednici ovoj ne može se porediti sa potomstvom Muhamedovim, s.a.v.a.,, i nikada se oni do kojih neprestano dopiru blagodati potomstva Muhamedovog ne mogu izjednačiti s njima.

Oni su temelj vere i stubovi pouzdanog verovanja. Oni koji su otišli u krajnost treba da im se vrate, a oni koji su zaostali treba da ih sustignu. Oni poseduju svojstva prava na predvođenje, sa njima je zaveštanje i nasleđe Poslanikovo, s.a.v.a. Sada je pravo vraćeno vlasniku svome i okrenuto prema središtu povratka svoga.

  • 22 Februara, 2019

Možda će vas zanimati