Mjesec zu-l-hidždže

‘Arefe

Share

Odlike dana Arefe

Deveti dan je dan Arefe. To je jedan od velikih blagdana, iako nije nazvan bajramom. To je dan u kojem je Allah pozvao Svoje robove da Mu se pokore i ibadet čine i prostro im trpezu Svoga dobročinstva i darežljivosti, a šejtan je taj dan ponižen, prezren, odbačen i bješnji nego ikad. Preneseno je da je Imam Zejnu-l-abidin, mir s njim, na dan Arefe čuo prosjaka kako prosi od ljudi pa mu rekao: “Teško tebi, zar išteš od nekog mimo Allaha na ovaj dan, dan u kojem se nada da će i djecu u majčinoj utrobi obuhvatiti dobrota Božija i da će postati sretnici!”

Preporučena djela

 

Prvo, gusul

Drugo, zijaret Imama Husejna, mir s njim, jer vrijedi kao hiljadu hadževa, hiljadu umri, hiljadu džihada, čak i više od toga. Predaje od Imama, mir s njima, o veličini vrijednosti zijareta u ovom danu su mutevatir. Ko uspije da zijareti i bude ispod njegovog časnog kubeta, nagrada mu neće biti ništa manja od onog koji je boravio na Arefatu, čak će biti i viša. Način zijareta u ovom danu bit će objašnjen u dijelu o zijaretima.

Treće, nakon ikindijskog farza, prije nego što se počne učiti dove Arefe, obaviti dva rekata namaza na otvorenom, priznajući svoje grijehe, kako bi se postigla nagrada Arefata i kako bi klanjaču bili oprošteni grijesi. Potom obaviti djela preporučena za dan Arefe i dove koje su prenesene od časnih Imama, blagoslov Božiji neka je s njima, kojih ima puno više nego što možemo ovdje navesti, pa ćemo se zadovoljiti samo onim što nam dozvoljava obim ove knjige.

El-Kef'ami je u El-Misbahu napisao: “Mustehab je, onome ko neće oslabiti za učenje dova, postiti dan Arefe, gusuliti se prije podne, proučiti zijaret Imama Husejna, mir s njim, u tom danu kao i noć prije. Kada nastupi podne, potrebno je izaći na otvoreno i obaviti podne i ikindiju lijepo čineći ruk'ue i sedžde, a kad se završi, obaviti dva rekata. Na prvom rekatu poslije Fatihe, jedanput proučiti El-Ihlas, a na drugom poslije Fatihe proučiti El-Kafirun. Potom obaviti četiri rekata. Na svakom rekatu poslije Fatihe, proučiti po pedeset puta El-Ihlas.”

Ja (šejh Abbas Komi, Bog mu se smilovao, autor knjige Mefatihu-l-džinan) velim: Ovaj namaz je namaz Zapovjednika vjernika, mir s njim, koji je već spomenut u djelima preporučenim za petak.

Četvrto, onda, treba proučiti ono što je Ibn Tavus, Bog mu se smilovao, u knjizi El-Ikbal zabilježio od Božijeg Poslanika, Blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, a to je:

سُبْحَانَ الَّذِي فِي السَّمَآءِ عَرْشُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْأَرْضِ حُكْمُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْقُبوُرِ قَضَآؤُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْبَحْرِ سَبِيلُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي فِي النَّارِ سُلْطَانُهُ

“Slava Onom Čije je na Nebu prijestolje. Slava Onom Čija je na Zemlji vlast. Slava Onom Čija je u grobovima odredba. Slava Onom Čiji je u moru put. Slava Onom Čija je u Džehennemu vladavina.

سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْقِيَامَةِ عَدْلُهُ، سُبْحَانَ الَّذِي رَفَعَ السَّمَآءَ، سُبْحانَ الَّذِي بَسَطَ الْأَرْضَ، سُبْحانَ الَّذِي لَا مَلْجَأَ وَلَا مَنْجَا مِنْهُ إِلَّا إِلَيْهِ

Slava Onom Čija je u Džennetu milost. Slava Onom Čija je na Sudnjem danu pravda. Slava Onom Koji je Nebo podigao. Slava Onom Koji je Zemlju rasprostro. Slava Onom Koji je utočište jedino i jedini spas.”
Zatim sto puta reći:

سُبْحَانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ وَلَا إِلَـٰهَ إِلَّا اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ

“Slava Allahu, i hvala Allahu, i nema boga osim Allaha, i Allah je najveći.”
Proučiti sto puta suru El-Ihlas, sto puta Ajetu-l-kursi i sto puta donijeti salavat na Muhammeda i njegovu porodicu.

Pa deset puta reći:

لَا إِلَـٰهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ، لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَيُمِيتُ وَيُحْيِي، وَهُوَ حَيٌّ لَا يَموُتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

“Nema boga osim Allaha Jedinog, bez premca, Njemu pripada vlast i Njemu pripada sva hvala, On oživljava i On usmrćuje, i On usmrćuje i oživljava, a On je Živi Koji ne umire, u Njegovoj je ruci sve dobro i On sve može.”
Deset puta:

أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ، الْحَيُّ الْقَيُّومُ، وَأَتوُبُ إِلَيْهِ

“Molim Allaha za oprost, nema boga osim Njega, Živog, Samoopstojnog i Njemu kajanje ispovijedam.”
Po deset puta:

يَا اللهُ، يَا رَحْمٰنُ، يَا رَحِيمُ، يَا بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، يَا حَيُّ، يَا قَيُّومُ، يَا حَنَّانُ، يَا مَنَّانُ، يَا لَا إِلَـٰهَ إِلَّا أَنْتَ، آمِينَ

“O Allahu! O Svemilosni! O Milostivi! O Stvoritelju nebesa i Zemlje! O Uzvišeni i Darežljivi! O Živi! O Samoopstojni! O Blagi! O Dobročinitelju! O Ti pored Kojeg boga nema! Odazovi mi se!”
Potom proučiti:

اللَّـٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَىَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ، يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ، يَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَبِالْأُفُقِ الْمُبِينِ، يَا مَنْ هُوَ الرَّحْمٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى، يَا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ

“Bože, doista, ištem od Tebe, o Ti, Koji si mi bliži od žile kucavice! O Ti Koji se uplićeš između čovjeka i srca njegovog! O Ti Koji si na horizontu uzvišenom i na obzoru jasnom! O Svemilosni Koji Prijestoljem vlada! O Ti Kojem ništa slično nije, a Ti čuješ sve i vidiš sve, ištem od Tebe da blagosloviš Muhammeda i porodicu Muhammedovu.”
Potom iznijeti svoju potrebu i bit će udovoljeno, ako Bog da.

 

Peto, potom treba moliti Allaha ovim salavatom prenesenim od Imama Sadika, mir s njim, koji je rekao da onaj ko želi obradovati Muhammeda, Blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, i Ehli bejt, mir s njima, treba u svom salavatu učiti:

 اللَّـٰهُمَّ يَا أَجْوَدَ مَنْ أَعْطَى، وَيَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ، وَيَا أَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ، اللَّـٰهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الْأَوَّلِينَ، وَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الْآخِرِينَ

“Bože, o Najdarežljiviji Koji daruje! O Najmilostiviji, Čija se milost traži! Bože, blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu među prvima, i blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu među posljednjima.

وَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الْمَلَإِ الْأَعْلَى، وَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِي الْمُرْسَلِينَ، اللَّـٰهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّدًا وَآلَهُ الْوَسِيلَةَ، وَالْفَضِيلَةَ، وَالشَّرَفَ، وَالرَّفْعَةَ، وَالدَّرَجَةَ الْكَبِيرَةَ

I blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu među uzvišenima, i blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu među poslanicima. Bože, podari Muhammedu i porodici njegovoj sredstvo, odliku, čast, visinu i stepen veliki!

اللَّـٰهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَلَمْ أَرَهُ، فَلَا تَحْرِمْنِي فِي الْقِيَامَةِ رُؤْيَتَهُ، وَارْزُقْنِي صُحْبَتَهُ، وَتَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِ، وَاسْقِنِي مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَبًا رَوِيًّا سَآئِغًا هَنِيئًا، لَا أَظْمَأُ بَعْدَهُ أَبَدًا، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Bože, ja sam povjerovao u Muhammeda, neka je Božiji blagoslov njemu i porodici njegovoj, a nisam ga vidio, pa ne uskrati mi da ga na Sudnjem danu ugledam. Opskrbi me blizinom njegovom, daj mi da umrem u vjeri njegovoj i napoji me iz vrela njegova pićem obilnim, prijatnim, ugodnim, nakon kojeg nikad više ožednjeti neću. Doista, Ti sve možeš.

اللَّـٰهُمَّ إِنِّي آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَلَمْ أَرَهُ، فَعَرِّفْنِي فِي الْجِنَانِ وَجْهَهُ، اللَّـٰهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّدًا، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، مِنِّي تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَسَلَامًا

Bože, doista, ja sam povjerovao u Muhammeda, Blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, a nisam ga vidio, pa upoznaj me s licem njegovim u Džennetu. Bože, prenesi Muhammedu, Blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, od mene mnogo pozdrava i mira.”
Šesto, zatim proučiti dovu koja je poznata kao dova Umm Davud koja je navedena u djelima mjeseca redžeba, pa slaviti Allaha ovim tesbihom, za koji se dobija nebrojeno puno sevaba:

سُبْحَانَ اللهَ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ، وَسُبْحَانَ اللهِ بَعْدَ كُلِّ أَحَدٍ، وَسُبْحَانَ اللهَ مَعَ كُلِّ أَحَدٍ، وَسُبْحَانَ اللهَ يَبْقَى رَبُّنَا ويَفْنَى كُلُّ أَحَدٍ

“Slava Allahu prije svakog, i slava Allahu poslije svakog, i slava Allahu pored svakog, i slava Allahu. Naš Gospodar opstoji, a svak mimo Njega nestaje.

وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا يَفْضُلُ تَسْبِيحَ الْمُسَبِّحِينَ فَضْلًا كَثِيرًا قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ، وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا يَفْضُلُ تَسْبِيحَ الْمُسَبِّحِينَ فَضْلًا كَثِيرًا بَعْدَ كُلِّ أَحَدٍ

Slava Allahu slavom koja daleko nadilazi slavljenje svih prijašnjih slavitelja, i slava Allahu slavom koja daleko nadilazi slavljenje svih slavitelja potonjih.

وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا يَفْضُلُ تَسْبِيحَ الْمُسَبِّحِينَ فَضْلًا كَثِيرًا مَعَ كُلِّ أَحَدٍ، وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا يَفْضُلُ تَسْبِيحَ الْمُسَبِّحِينَ فَضْلًا كَثِيرًا لِرَبِّنَا الْبَاقِي وَيَفْنَى كُلُّ أَحَدٍ

I slava Allahu slavom koja daleko nadilazi slavljenje svih trenutnih slavitelja, i slava Allahu slavom koja daleko nadilazi slavljenje svih slavitelja našeg Gospodara ikad. Svako mimo Njega nestaje.

وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا لَا يُحْصَى وَلَا يُدْرَى وَلَا يُنْسَى وَلَا يَبْلَى وَلَا يَفْنَى وَلَيْسَ لَهُ مُنْتَهَى، وَسُبْحَانَ اللهِ تَسْبِيحًا يَدوُمُ بِدَوَامِهِ وَيَبْقَى بِبَقَآئِهِ فِي سِنِي الْعَالَمِينَ وَشُهُورِ الدُّهُورِ وَأَيَّامِ الدُّنْيا وَسَاعَاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ

Slava Allahu slavom koja se izbrojati ne može, koja se shvatiti ne može, koja se ne zaboravlja, koja ne zastarijeva, koja ne nestaje i koja kraja nema! Slava Allahu slavom koja traje trajnošću Njegovom i opstoji opstojnošću Njegovom kroz godine svjetova, mjesece vijekova, dane Ovog svijeta i sate dana i noći.

وَسُبْحَانَ اللهِ أَبَدَ الْأَبَدِ وَمَعَ الْأَبَدِ مِمَّا لَا يُحْصِيهِ الْعَدَدُ وَلَا يُفْنِيهِ الْأَمَدُ وَلَا يَقْطَعُهُ الْأَبَدُ، وَتَبَارَكَ اللهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ

Slava Allahu vječno i u vječnosti što je broj ne obuhvata, rok ne okončava, a vječnost ne prekida. Slavljen je Allah, Stvoritelj Najkrasniji.”
Potom, ponoviti tesbih ovako:

وَالْحَمْدُ للهِ قَبْلَ كُلِّ أَحَدٍ وَالْحَمْدُ للهِ بَعْدَ كُلِّ أَحَدٍ

“Hvala pripada Allahu prije svakog i hvala pripada Allahu poslije svakog…”
I tako do kraja teksta umjesto subhanallah treba učiti elhamdulillah… i kada se završi, umjesto elhamdulillah izgovoriti la ilahe illallah… do kraja, pa umjesto la ilahe illallah, učiti Allahu ekber… i na kraju učiti dovu:

اللَّـٰهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَتَهَيَّأَ

koja je navedena u djelima uoči petka te proučiti ono što je šejh Tusi, Bog mu se smilovao, spomenuo.

Ja velim: To je dova koja se uči na Arefatu i dugačka je, zato smo je i izostavili. Također, u ovom danu se može učiti dova četrdeset i sedma iz Es-Sahifetu-s-sedždžadije koja sadrži sve potrebe Ovog i Onog svijeta, neka je Božiji blagoslov onome ko ju je napisao.

Jedna od poznatih dova za ovaj dan jest dova Prvaka šehida, Imama Husejna, mir s njim, poznata kao Dova Arefe.

Nekoliko napomena

  1. U svakom slučaju, puno je dova i preporučenih radnji preneseno za ovaj dan, za onog ko ima sreću da prisustvuje na Arefatu, a najbolje djelo u ovom časnom danu jest dova i po vrijednosti se znatno ističe od ostalih djela.
  2. Treba učiti dove za braću vjernike, žive i umrle, a poznata je predaja o Abdullahu ibn Džundebu, Bog mu se smilovao, na ‘Arefatu i njegove molbe za njegovu braću vjernike. Predaja Zejda Nersija o uvaženom povjereniku Muaviji ibn Vehebu na Arefatu i njegovim molitvama za svoju braću, jednog po jednog, gdje god da se nalaze, i njegova predaja od Imama Sadika, mir s njim, o vrijednosti dove za braću vjernike, jedna su od stvari koje trebamo znati i o kojima trebamo razmisliti. Nadam se da će moja braća vjernici uzeti te velikane za uzore na koje će se ugledati, pa da će u svojim dovama svojoj braći vjernicima dati prednost nad sobom, a da će i mene uvrstiti među njih, jer ja sam grešnik čije su lice grijesi ocrnili, pa me oni neće zaboraviti u svojim dovama, živog ili mrtvog.
  3. Na ovaj dan potrebno je proučiti i treći zijaret Džami'e.

I na kraju dana ‘Arefe reći:

يَا رَبِّ إِنَّ ذُنُوبِي لَا تَضُرُّكَ، وَإِنَّ مَغْفِرَتَكَ لِي لَا تَنْقُصُكَ، فَأَعْطِنِي مَا لَا يَنْقُصُكَ، وَاغْفِرْ لِي مَا لَا يَضُرُّكَ

“Gospodaru! Doista moji grijesi Tebi ne škode i Tvoje Te praštanje meni ništa ne umanjuje, pa daruj mi ono što Te ne umanjuje i ono što Ti ne škodi oprosti mi.”
5. Također učiti:

اللَّـٰهُمَّ لَا تَحْرِمْنِي خَيْرَ مَا عِنْدَكَ لِشَرِّ مَا عِنْدِي، فَإِنْ أَنْتَ لَمْ تَرْحَمْنِي بِتَعَبِي وَنَصَبِي، فَلَا تَحْرِمْنِي أَجْرَ الْمُصَابِ عَلَى مُصِيبَتِهِ

“Bože, ne uskrati mi najbolje što je u Tebi zbog najgoreg što je u meni. Pa ako mi se ne smiluješ zbog mog umora i iznemoglosti, pa nemoj mi uskratiti nagradu ožalošćenom u nevolji.”
Ja velim: Rekao je Sejjid ibn Tavus, Bog mu se smilovao, kod dove za dan ‘Arefe da je, kada se približi zalazak sunca, potrebno reći:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَسُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ

“S imenom Allaha i posredstvom Allaha i slava Allahu i hvala Allahu.”
a ovo je dova El-‘Ešerat i lijepo je na kraju dana Arefe da se ne propusti proučiti dova El-‘Ešerat, koju je, inače, mustehab učiti svakog jutra i večeri, a ovi zikrovi koje je naveo El-Kef’emi spomenuti su na kraju dove El-‘Ešerat, kako je Sejjid, Bog mu se smilovao, zabilježio.
  • 12 Februara, 2019

Oznake:

Možda će vas zanimati