Besede Zapovednika vernika, a.s.

Beseda 114

Share

Beseda 114.

Imamovo moljenje za kišu

اللَّهُمَّ قَدِ انْصَاحَتْ جِبَالُنَا، وَاغْبَرَّتْ أَرْضُنَا، وَهَامَتْ دَوَابُّنَا، وَتَحَيَّرَتْ فِي مَرَابِضِهَا، وَعَجَّتْ عَجِيجَ الثَّكَالَى عَلَى أَوْلَادِهَا، وَمَلَّتِ التَّرَدُّدَ فِي مَرَاتِعِهَا، وَالْحَنِينَ إِلَى مَوَارِدِهَا، اللَّهُمَّ فَارْحَمْ أَنِينَ الْآنَّةِ وَحَنِينَ الْحَانَّةِ، اللَّهُمَّ فَارْحَمْ حَيْرَتَهَا فِي مَذَاهِبِهَا وَأَنِينَهَا فِي مَوَالِجِهَا، اللَّهُمَّ خَرَجْنَا إِلَيْكَ حِينَ اعْتَكَرَتْ عَلَيْنَا حَدَابِيرُ السِّنِينَ، وَأَخْلَفَتْنَا مَخَايِلُ الْجُودِ، فَكُنْتَ الرَّجَاءَ لِلْمُبْتَئِسِ وَالْبَلَاغَ لِلْمُلْتَمِسِ، نَدْعُوكَ حِينَ قَنَطَ الْأَنَامُ، وَمُنِعَ الْغَمَامُ، وَهَلَكَ السَّوَامُ، أَلَّا تُؤَاخِذَنَا بِأَعْمَالِنَا، وَلَا تَأْخُذَنَا بِذُنُوبِنَا، وَانْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ، وَالرَّبِيعِ الْمُغْدِقِ، وَالنَّبَاتِ الْمُونِقِ سَحًّا وَابِلًا، تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَتَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ، اللَّهُمَّ سُقْيَا مِنْكَ مُحْيِيَةً مُرْوِيَةً تَامَّةً عَامَّةً طَيِّبَةً مُبَارَكَةً هَنِيئَةً مَرِيعَةً، زَاكِيًا نَبْتُهَا، ثَامِرًا فَرْعُهَا، نَاضِرًا وَرَقُهَا، تُنْعِشُ بِهَا الضَّعِيفَ مِنْ عِبَادِكَ، وَتُحْيِي بِهَا الْمَيِّتَ مِنْ بِلَادِكَ، اللَّهُمَّ سُقْيَا مِنْكَ تُعْشِبُ بِهَا نِجَادُنَا، وَتَجْرِي بِهَا وِهَادُنَا، وَيُخْصِبُ بِهَا جَنَابُنَا، وَتُقْبِلُ بِهَا ثِمَارُنَا، وَتَعِيشُ بِهَا مَوَاشِينَا، وَتَنْدَى بِهَا أَقَاصِينَا، وَتَسْتَعِينُ بِهَا ضَوَاحِينَا، مِنْ بَرَكَاتِكَ الْوَاسِعَةِ، وَعَطَايَاكَ الْجَزِيلَةِ عَلَى بَرِيَّتِكَ الْمُرْمِلَةِ، وَوَحْشِكَ الْمُهْمَلَةِ، وَأَنْزِلْ عَلَيْنَا سَمَاءً مُخْضِلَةً مِدْرَارًا هَاطِلَةً، يُدَافِعُ الْوَدْقُ مِنْهَا الْوَدْقَ، وَيَحْفِزُ الْقَطْرُ مِنْهَا الْقَطْرَ، غَيْرَ خُلَّبٍ بَرْقُهَا، وَلَا جَهَامٍ عَارِضُهَا، وَلَا قَزَعٍ رَبَابُهَا، وَلَا شَفَّانٍ ذِهَابُهَا، حَتَّى يُخْصِبَ لِإِمْرَاعِهَا الْمُجْدِبُونَ، وَيَحْيَا بِبَرَكَتِهَا الْمُسْنِتُونَ، فَإِنَّكَ تُنْزِلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا، وَتَنْشُرُ رَحْمَتَكَ، وَأَنْتَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ

O, Bože moj! Zaista su planine naše osušene i zemlja nam je postala prašnjava. Stoka je naša žedna i unezverena u oborima svojim. Stenje kao što stenju majke za sinovima izgubljenim. Posustala je od odlaska na livade svoje i žudi za pojilima. O, Bože moj! Smiluj se ječanju ječećih i čežnji čeznućih. O, Bože moj! Smiluj se unezverenosti njihovoj, i prelaženju njihovom, i mukanju njihovom u oborima njihovim. O, Bože moj! Izlazimo Ti kada su godine suše navalile na nas poput kamila mršavih, a oblaci nas kišni zaobilaze. Ti si nada pogođenom i pomoć tražitelju. Upućujemo Ti molbu onda kada su ljudi izgubili nade, kada se oblak odbio i stoka stradala, da nas ne kazniš za dela naša i ne zgrabiš jer smo grešni. I rasprostri milost Svoju nad nama oblacima kišnim, kišom obilnom koja rascvetava, rastinjem koje zadivljuje, i pljuskovima obilnim, koji oživljuju sve što je zamrlo i vraćaju sve što je propalo. O Bože moj! Podaj kišu od Sebe koja će biti životvorna, napajajuća, potpuna, moćno rasprostrta, pročišćena, blagoslovljena, obilna i osvežavajuća. Raslinje će biti bujno, grane pune plodova i lišće zeleno. S njim Ti ponovo osnažuješ slabog među robovima Svojim i opet vraćaš u život zamrloga među krajevima Tvojim. O, Bože moj! Daruj kišu od Sebe kojom će se uzvisine naše prekriti travom zelenom, potoci poteći, strane naše postati zelene, plodovi naši nadoći, stoka naša napredovati, široko rasprostrte nizije naše navodniti, a suvi krajevi naši dostići dobiti svoje u obilnoj blagodati Tvojoj i daru neizmernom za pogođeni svet Tvoj i za zanemarene životinje Tvoje. Prolij na nas kišu koja natapa, neprekidnu i obilnu, tako da se jedno razdoblje kišno sudara s drugim, i jedna kapljica gura drugu. I neka joj munja ne bude varljiva i drskost njena beskišna, i oblaci njeni raštrkani, i kiša blaga, tako da glađu pogođeni uzbujaju raskošnim biljem svojim, a sušom pogođeni ožive blagodati njenom. Jer, zaista, Ti šalješ kišu kada oni izgube nadu svaku, i rasprostireš blagoslov Svoj. Ti si zaštitnik pravi i Jedini vredan hvale.

تفسير ما في هذه الخطبة من الغريب: قال السيد الشريف رضي الله عنه: قوله، عليه السلام، انصاحت جبالنا أي تشققت من المحول يقال انصاح الثوب إذا انشق ويقال أيضا انصاح النبت وصاح وصوح إذا جف ويبس كله بمعنى. وقوله وهامت دوابُّنا أي عطشت والهُيام العطش. وقوله حدابير السنين جمع حِدْبار وهي الناقة التي أنضاها السير فشبه بها السنة التي فشا فيها الجدب قال ذو الرمة

حَدَابِيرُ ما تَنْفَكُّ إلاّ مُنَاخَةً * عَلى الخَسْفِ أوْ نَرْمِي بِهَا بَلَدَاً قَفْرَا

وقَولُهُ: ولا قزع ربابها القزع القطع الصغار المتفرقة من السحاب. وقوله ولا شَفَّان ذهابها فإن تقديره ولا ذات شَفَّان ذهابها والشَفَّان الريح الباردة والذهاب الأمطار اللينة فحذف ذات لعلم السامع به

Sejid Razi kaže: Čudesni izrazi ove besede Zapovednika vernika „insahat gibaluna“ znače planine koje su se zdrobile zbog suše. Kaže se „insaha at-thawbu (kada je iskidano). Takođe, kaže se „insaha an-nabtu“ ili „saha“ or „sawwaha“ kada bilje uvene i sasuši se. Njegove reči “wa hamat dawabbuna” znači ožedneli, kao što “al-huyam” znači žeđ. Njegove reči “hadabir as-sinin”, što je množina od “hidbar”, znače kamila koja je smršala od hodanja. Zato Zapovednik vernika sa takvom kamilom poredi sušnu godinu. Arapski pesnik Zu-r Ruma rekao je:

Te kamile mršave, opterećene tegobama, na svom mestu ostaju;

a samo se prenu kad ih povedemo u neki kraj sušni.

U njegovim rečima “wa la qaza’in rababuha”, reč “al-qaza” znači komadići oblaka raštrkani svuda unaokolo.

Njegove reči “wa la šaffanin dihabuha” stoje umesto  “wa la dati shaffanin dihabuha”. “Aš-šafan” znači vetar hladni, a “ad-dihab” znači kiša blaga.  On je ovde izostavio reč “data” zato što je poznata slušaocu.

  • 6 Marta, 2019

Oznake:

Možda će vas zanimati