Posljednje šaputanje imama Husejna s Gospodarom

Posljednje šaputanje imama Husejna s Gospodarom

Prema navodima Šejh Tusija u Misbahu-l-mutehedždžidu i Sejjida ibn Tavusa u Ikbalu, Husejn ibn Ali je u posljednjim trenucima svoga života otvorio oči, usmjerio ih ka nebu i posljednji put se obratio svome Gospodaru, Gospodaru svjetova, sljedećim riječima:

“O, Bože, Čiji je položaj zaista visok, srdžba žestoka, a moć iznad svake moći, Ti, koji si neovisan od svojih stvorenja, možeš sve što hoćeš, Tvoja milost je blizu Tvojim robovima, obećanje iskreno, Tvoja blagodat sveobuhvatna, iskušenje lijepo, blizu si robovima koji Te dozivaju, obuhvataš ono što si stvorio, primaš pokajanja pokajnika, Tvoja volja se izvršava, zahvaljuješ zahvalnima, spominješ one koji Tebe spominju, ja Te dozivam jer mi trebaš i okrećem se Tebi jer se u Tebe uzdam, moj strah je strah od Tebe, plačem tužan pred Tobom, od Tebe pomoć tražim jer sam nemoćan, predajem se Tebi. Bože moj! Sudi između nas i našeg naroda jer su se oni služili prevarom, uskratili nam svoju pomoć i ubili nas, potomke tvoga voljenog Poslanika Muhameda, Poslanika kojeg si odabrao za poslanstvo i Sebi pouzdanog. O, Bože! Najmilostiviji! Daj nam razrješenje u događajima i izbavi nas.”

Imam je svoj razgovor s Bogom završio sljedećim riječima:

“Ponizni smo pred Tvojim određenjem. Gospodaru pored kojeg drugog Boga nema! Ti, Koji se odazivaš pozivima onih koji pravdu traže, ja nemam drugog Gospodara i Boga osim Tebe. Strpljiv sam i ponizan pred Tvojom odredbom, Ti, Koji čuješ svačiji poziv, uvijek Živi, Koji nema kraja, Ti, Koji oživljavaš mrtve, Bože, Koji svakog procjenjuješ prema njegovim djelima, presudi između mene i ovih ljudi, jer Ti si Najbolji Sudija.”

A onda je Husejn ibn Ali lice spustio na zemlju i rekao:

“Bismillah, ve billah ve fi sebilillah ve ‘ala mileti resulillah.”

اللَّهُمَّ انْتَ مُتَعالِي الْمَكانِ، عَظِيمُ الْجَبَرُوتِ، شَدِيدُ الْمُحالِ ، غَنِيٌّ عَنِ الْخَلائِقِ، عَرِيضُ الْكِبْرِياءِ، قادِرٌ عَلى‏ ما يَشاءُ، قَرِيبُ الرَّحْمَةِ، صادِقُ الْوَعْدِ، سابِغُ النِّعْمَةِ، حَسَنُ الْبَلاءِ، قَرِيبٌ إِذا دُعِيتَ، مُحِيطٌ بِما خَلَقْتَ

قابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تابَ الَيْكَ، قادِرٌ عَلى‏ ما أَرَدْتَ، وَ مُدْرِكٌ ما طَلِبْتَ، وَ شَكُورٌ إِذا شُكِرْتَ، وَ ذاكِرٌ إِذا ذُكِرْتَ، ادْعُوكَ مُحْتاجا، وَ ارْغَبُ الَيْكَ فَقِيرا، وَ افْزَعُ الَيْكَ خائِفا، وَ أَبْكِي الَيْكَ مَكْرُوبا، وَ اسْتَعِينُ بِكَ ضَعِيفا وَ اتَوَكَّلُ عَلَيْكَ كافِيا

احْكُمْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا، فَانَّهُمْ غَرُّونا وَ خَذَلُونا وَ غَدَرُوا بِنا وَ قَتَلُونا، وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِيِّكَ وَ وُلْدِ حَبِيبِكَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، الَّذِي اصْطَفَيْتَهُ بِالرِّسالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلى‏ وَحْيِكَ، فَاجْعَلْ لَنا مِنْ امْرِنا فَرَجا وَ مَخْرَجا بِرَحْمَتِكَ يا ارْحَمَ الرَّاحِمِينَ

 صَبْراً عَلَى قَضَائِكَ، يَا رَبِّ، لَا إِلَهَ سِوَاكَ، يَا غِيَاثَ المُسْتَغِيثِينَ، مَالِي رَبٌّ سِوَاكَ وَلا مَعْبُودٌ غَيرَكَ، صَبْراً عَلَى حُكْمِكَ، يَا غِيَاثَ مَنَ لَا غِيَاثَ لَهُ، يَا دَائِماً لَا نَفَاذَ لَهُ، يَا مُحْيِي المَوتَى، يَا قَائِماً عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ، احْكُمْ بَينِي وَبَينَهُمْ وَأَنتَ خَيرُ الحَاكِمِينَ