Dova Arefe
Jedna od poznatih dova za ovaj dan jest dova Prvaka šehida, Imama Husejna, mir s njim.
Bišr i Bešir, sinovi Galiba Asadija, govorili su kako su bili s Husejnom ibn Alijem, mir s njima, uoči Arefe, kada je on ponizno i skrušeno izašao iz svog šatora te počeo lagano koračati, sve dok on i skupina ljudi iz njegove porodice, djece i prijatelja nisu stali na lijevoj strani brda, okrenuti prema kibli. Onda je podigao svoje ruke do pred lice, onako kako bijednik prosi hranu, i rekao:
الْحَمْدُ للهِ الَّذِي لَيْسَ لِقَضَآئِهِ دَافِعٌ، وَلَا لِعَطَائِهِ مَانِعٌ، وَلَا كَصُنْعِهِ صُنْعُ صَانِع، وَهُوَ الْجَوَادُ الْوَاسِعُ، فَطَرَ أَجْنَاسَ الْبَدَائِعِ، وأَتْقَنَ بِحِكْمَتِهِ الصَّنَائِعَ
Hvala pripada Allahu Čiju odredbu niko ne odbi i Čiji dar niko ne spriječi. Ničije stvaranje kao Njegovo nije, a Darežljivost je Njegova sveobuhvatna. Bez uzora On stvori vrste raznolike i mudrošću Svojom tvorevinu usavrši.
لَا تَخْفَى عَلَيْهِ الطَّلَائِعُ، وَلَا تَضِيعُ عِنْدَهُ الْوَدَائِعُ، جَازِي كُلِّ صَانِعٍ، وَرَائِشُ كُلِّ قَانِعٍ، وَرَاحِمُ كُلِّ ضَارِعٍ، وَمُنْزِلُ الْمَنَافِعِ وَالْكِتَابِ الْجَامِعِ، بِالنُّورِ السَّاطِعِ
Počeci nikakvi skriveni Mu nisu niti stvari na čuvanje Mu povjerene izgubljene su. Činioca svakog On nagrađuje, izdržava svakog ko zadovoljan je onim što posjeduje i prema svakom ko je skrušen Milostiv je. On spušta dobrobiti Svoje i Knjigu sveobuhvatnu sa svjetlošću blistavom.
وَهُوَ لِلدَّعَوَاتِ سَامِعٌ، وَلِلْكُرُباتِ دَافِعٌ، وَلِلدَّرَجَاتِ رَافِعٌ، وَلِلْجَبَابِرَةِ قَامِعٌ، فَلَا إِلٰهَ غَيْرُهُ، وَلَا شَيْءَ يَعْدِلُهُ، وَلَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ، وَهُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ، اللَّطيفُ الْخَبيرُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ
On čuje molbe, a nesreće odbija. Uzdiže na stepene veće i tiranine ruši. Zato nema drugog božanstva osim Njega i ništa Mu ravno nije: Njemu ništa nalik nije, On je Onaj koji sve čuje i vidi. On je Suptilni, Obaviješteni i Njegova Moć obuhvata sve stvari.
اللَّـٰهُمَّ إِنِّي أَرْغَبُ إِلَيْكَ، وَأَشْهَدُ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَ، مُقِرًّا بِأَنَّكَ رَبِّي، إِلَيْكَ مَرَدِّي، ابْتَدَأتَنِي بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ أَنْ أَكُونَ شَيْئًا مَذْكُورًا، وَخَلَقْتَنِي مِنَ التُّرَابِ، ثُمَّ أَسْكَنْتَنِي الْأَصْلَابَ، آمِنًا لِرَيْبِ الْمَنُونِ، وَاخْتِلَافِ الدُّهُورِ والسِّنِينَ
Bože, doista se ja molim Tebi i svjedočim Gospodstvo Tvoje, priznajući da si Ti moj Gospodar i da ću se Tebi vratiti. Ti me zače blagodatima Svojim prije nego sam i spomena vrijedan bio. Iz prašine me stvori, potom me u slabine (mojih roditelja) položi, sigurnog od nesreće životne i varljivosti vremena i godina.
فَلَمْ أَزَلْ ظَاعِنًا مِنْ صُلْبٍ إِلَى رَحِمٍ، فِي تَقَادُمٍ مِنَ الْأَيَّامِ الْمَاضِيَةِ، وَالْقُرُونِ الْخالِيَةِ، لَمْ تُخْرِجْنِي لِرَأفَتِكَ بي، وَلُطْفِكَ لِي، وَإِحْسانِكَ إِلَىَّ، فِي دَوْلَةِ أَئِمَّةِ الْكُفْرِ الَّذينَ نَقَضُوا عَهْدَكَ، وَكَذَّبُوا رُسُلَكَ
Prethodnih dana i minulih vijekova konstantno putovah od slabine prema materici. U Svojoj milosti, blagodati i dobročinstvu prema meni ne izvede me na ovaj svijet pod vlast vođa nevjernika, koji su Zavjete Tvoje kršili i poslanike Tvoje u laž utjerivali.
لٰكِنَّكَ أَخْرَجْتَنِي لِلَّذِي سَبَقَ لِي مِنَ الْهُدٰى، الَّذِي لَهُ يَسَّرْتَنِي، وَفيهِ أَنْشَأْتَنِي، وَمِنْ قَبْلِ رَؤُفْتَ بِي بِجَمِيلِ صُنْعِكَ، وَسَوابِغِ نِعَمِكَ، فابْتَدَعْتَ خَلْقِي مِنْ مَنِيٍّ يُمْنىٰ، وَأَسْكَنْتَنِي فِي ظُلُمِاتٍ ثَلَاثٍ، بَيْنَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ
Već me izvede na ovaj svijet da slijedim uputu koja me dočeka, u kojoj Ti mi uspjeh omogući i u kojoj me uzdiže. I prije si mi pokazao milost ljepotom oblikovanja Svoga i obiljem blagodati Svojih. Ti potače stvaranje moje iz kapljice sjemenke prolivene i u trostruku tminu između mesa, krvi i kože smještene.
لَمْ تُشْهِدْنِي خَلْقِي، وَلَمْ تَجْعَلْ إِلَىَّ شَيْئًا مِنْ أَمْرِي، ثُمَّ أَخْرَجْتَنِي لِلَّذِي سَبَقَ لِي مِنَ الْهُدىٰ إِلَى الدُّنْيَا تَآمًّا سَوِيًّا، وَحَفِظْتَنِي فِي الْمَهْدِ طِفْلًا صَبِيًّا، وَرَزَقْتَنِي مِنَ الْغِذَآءِ لَبَنًا مَرِيًّا
Ne učini me svjedokom stvaranja moga, niti mi prepusti odluku bilo kakvu. Potom me izvede na ovaj svijet potpunog i skladnog, radi upute koja me dočekala. Ti si me čuvao još u bešici kao dojenče, opskrbio si me mlijekom svježim.
وَعَطَفْتَ عَلَيَّ قُلُوبَ الْحَوَاضِنِ، وَكَفَّلْتَنِي الْأُمَّهَاتِ الرَّوَاحِمَ، وَكَلَأْتَنِي مِنْ طَوَارِقِ الْجَآنِّ، وَسَلَّمْتَنِي مِنَ الزِّيَادَةِ وَالنُّقْصَانِ، فَتَعالَيْتَ يَا رَحِيمُ يَا رَحْمنُ
I srca dadilja Ti učini samilosnim prema meni. Podizanje moje Ti prepusti u ruke matera milostivih. Zaštitio si me od nesreća džinnskih i sačuvao od viška i od manjka. Uzvišen li si Ti, o Milostivi, O Svemilosni!
حَتَّي إِذَا اسْتَهْلَلْتُ نَاطِقًا بِالْكَلَامِ، أَتْمَمْتَ عَلَيَّ سَوَابِغَ الْإِنْعَامِ، وَرَبَّيْتَنِي آيِدًا فِي كُلِّ عَامٍ، حَتَّي إذَا اكْتَمَلَتْ فِطْرَتِي، وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتِي، أَوْجَبْتَ عَلَيَّ حُجَتَّكَ، بِأَنْ أَلْهَمْتَنِي مَعْرِفَتَكَ، وَرَوَّعْتَنِي بِعَجَايِبِ حِكْمَتِكَ
Čak i kada počeo sam riječi izgovarati, Ti mi upotpuni ogromne Svoje blagodati. Odgajao si me dalje i dalje, svake godine, sve dok mi narav ne usavrši i snagu mi ne uravnoteži. Učinio si mi dokaz Svoj obaveznim, tako što me nadahnu spoznajom Tebe, zadivi me osebujnostima mudrosti Svoje.
وَأَيْقَظْتَنِي لِمَا ذَرَأتَ فِي سَمَآئِكَ وَأَرْضِكَ مِنْ بَدَائِعِ خَلْقِكَ، وَنَبَّهْتَنِي لِشُكْرِكَ، وَذِكْرِكَ، وَأَوجَبْتَ عَلَيَّ طَاعَتَكَ وَعِبَادَتَكَ، وَفَهَّمْتَنِي مَا جَاءَتْ بِهِ رُسُلُكَ، وَيَسَّرْتَ لِي تَقَبُّلَ مَرْضَاتِكَ، وَمَنَنْتَ عَلَيَّ فِي جَمِيعِ ذٰلِكَ بِعَوْنِكَ وَلُطْفِكَ
Probudio si me da uočim čuda stvaranja Tvoga koja Ti rasu po Svojim Nebesima i Zemlji i podstakao si me da hvalim Te i da Te se sjećam. Učinio si mi obaveznim pokornost i robovanje Tebi. Učinio si mi shvatljivim ono što poslanici Tvoji doniješe i omogućio si mi prihvatanje zadovoljstva Tvoga. Ukazao si mi u svemu tome dobročinstvo pomoću Svojom i milošću Svojom.
ثُمَّ إِذْ خَلَقْتَنِي مِنْ خَيْرِ الثَّرَى، لَمْ تَرْضَ لِي، يَا إِلـٰهِي، نِعْمَةً دُونَ أُخْرَى، وَرَزَقْتَنِي مِنْ أَنوَاعِ الْمَعَاشِ، وَصُنُوفِ الرِّيَاشِ بِمَنِّكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ عَلَيَّ، وَإِحْسَانِكَ الْقَدِيمِ إِلَىَّ
Zatim, otkako si me stvorio od zemlje najbolje, nisi se zadovoljio, moj Bože, samo nekim blagodatima za mene. Tako me Ti opskrbi raznim životnim potrebama i sredstvima iz Svoga velikog dobročinstva i neprestane naklonosti prema meni.
حَتَّي إِذا أَتْمَمْتَ عَلَيَّ جَمِيعَ النِّعَمِ، وَصَرَفْتَ عَنِّي كُلَّ النِّقَمِ، لَمْ يَمْنَعْكَ جَهْلِي وَجُرْأَتِي عَلَيْكَ أَنْ دَلَلْتَنِي إِلَى مَا يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ، وَوفَّقْتَنِي لِمَا يُزْلِفُنِي لَدَيْكَ
Čak i kad si upotpunio sve blagodati prema meni i sve nesreće od mene odvratio, neznanje moje i smjelost moja prema Tebi nisu Te spriječili da mi ukazuješ na ono što me približava Tebi i da mi podariš uspjeh u onom što će me bliskim Tebi učiniti.
فَإِنْ دَعْوَتُكَ أَجَبْتَنِي، وَإِنْ سَأَلْتُكَ أَعْطَيْتَنِي، وَإِنْ أَطَعْتُكَ شَكَرْتَنِي، وَإِنْ شَكَرْتُكَ زِدْتَنِي، كُلُّ ذٰلِكَ إِكْمَالٌ لأَنْعُمِكَ عَلَيَّ، وَإِحْسَانِكَ إِلَىَّ، فَسُبْحَانَكَ سُبْحَانَكَ، مِنْ مُبْدِئٍ مُعِيدٍ، حَمِيدٍ مَجِيدٍ
Jer, kad god Te molim, Ti mi se odazivaš, kad god ištem od Tebe, Ti mi daješ. Kad god sam Ti pokoran, Ti mi se zahvaljuješ. Kad god sam Ti zahvalan, blagodati mi uvećavaš. Sve je to bilo zarad upotpunjenja blagodati Tvoje prema meni i iz dobra Tvoga prema meni. Stoga, neka je slava Tebi, slava Tebi, kao Onom Koji počinje, kao Onom Koji ponovo vraća, Koji je Hvaljen i Slavljen.
تَقَدَّسَتْ أَسْمَآؤُكَ، وَعَظُمَتْ آلَاؤُكَ، فَأَيَّ نِعَمِكَ، يَا إِلـٰهِي، أُحْصِي عَدَدًا وَذِكْرًا، أَمْ أَيَّ عَطَايَاكَ أَقُومُ بِهَا شُكْرًا، وَهِي، يَا رَبِّ، أَكْثرُ مِنْ أَنْ يُحْصِيَهَا الْعَآدّوُنَ، أَوْ يَبْلُغَ عِلْمًا بِهَا الْحَافِظُونَ
Sveta su imena Tvoja i velike su blagodati Tvoje. Stoga, koje se od blagodati Tvojih, moj Bože, prebrojati mogu i spomenuti? Za koje od darova Tvojih kadar sam da Ti nazahvaljujem? Jer one su, o Bože moj, mnogobrojnije od svega što brojač može izračunati i što oni koji pamte znanjem svojim mogu postići.
ثُمَّ مَا صَرَفْتَ وَدَرَأْتَ عَنِّيَ اللَّـٰهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرَّآءِ، أَكْثَرَ مِمّا ظَهَرَ لِي مِنَ الْعَافِيَةِ وَالسَّرّآءِ، وَأَنَا أَشْهَدُ، يَا إِلـٰهِي، بِحَقِيقَةِ إِيمَانِي، وَعَقْدِ عَزَمَاتِ يَقِينِي، وَخَالِصِ صَرِيحِ تَوْحِيدِي، وَبَاطِنِ مَكْنُونِ ضَمِيرِي
Zatim, štete i nevolje, o moj Bože, koje Ti od mene udalji i odvrati, veće su od zdravlja i sreće koji su mi se ukazali. I ja svjedočim, o moj Bože, zbiljom vjerovanja svog, i čvrstoćom postojanosti uvjerenja svog, i čistoćom i jasnoćom svoga ispovijedanja Jednoće Tvoje, i dubinom onog skrivenog u srcu mome,
وَعَلَائِقِ مَجَارِي نُورِ بَصَرِي، وَأَسَارِيرِ صَفْحَةِ جَبِينِي، وَخُرْقِ مَسَارِبِ نَفْسِي، وَخَذَارِيفِ مَارِنِ عِرْنَينِي، وَمَسَارِبِ سِمَاخِ سَمْعِي، وَمَا ضُمَّتْ وَأَطبَقَتْ عَلَيْهِ شَفَتَايَ، وَحرِكَاتِ لَفظِ لِسَانِي، وَمَغْرَزِ حَنَكِ فَمِي وَفَكِّي، وَمَنَابِتِ أَضْرَاسِي
i putevima prolaza svjetlosti očiju mojih, i borama čela svoga, otvorima disajnih puteva svojih, hrskavicom nosne kosti svoje, hodnicima ušnih bubnjića svojih, onim što usne mi obuhvataju i okružuju, pokretima jezika moga u govoru, korijenom nepca usta i vilice moje, korijenom zuba kutnjaka svojih,
وَمَسَاغِ مَطْعَمِي وَمَشْرَبِي، وَحِمَالَةِ أُمِّ رَأْسِي، وَبُلُوغِ فَارِغِ حَبَائِلِ عُنُقِي، وَمَا اشْتَمَلَ عَليْهِ تَامُورُ صَدرِي، وَحَمَائِلِ حَبْلِ وَتِينِي، وَنِيَاطِ حِجَابِ قَلْبِي، وَأَفْلَاذِ حَوَاشِي كَبِدِي
jednjakom kojim hrana i piće mi prolazi, lobanjom što mozak mi drži, krvnim sudovima u vratu mome, srčanom ovojnicom svojom, nosačima aorte moje, arterijama srčanim, mesom oko jetre svoje,
وَمَا حَوَتْهُ شَرَاسِيفُ أَضْلَاعِي، وَحِقَاقُ مَفَاصِلِي، وَقَبْضُ عَوَامِلِي، وَأَطْرَافُ أَنَامِلِي وَلَحْمِي وَدَمِي، وَشَعْرِي وَبَشَرِي، وَعَصَبِي وَقَصَبِي، وَعِظَامِي وَمُخِّي وَعُرُوقِي، وَجَمِيعُ جَوَارِحِي
svime što u rebrima je mojim, zglobovima svojim, kontrakcijom organa svojih, vrhovima prstiju svojih, mesom svojim, krvlju svojom, kosom svojom, kožom svojom, nervima svojim, dušnikom svojim, kostima svojim, mozgom svojim, venama svojim i svim organima
وَمَا انْتَسَجَ عَلَى ذٰلِكَ أَيَّامَ رِضَاعِي، وَمَا أَقلَّتِ الْأَرْضُ مِنِّي، وَنَوْمِي وَيقَظَتِي وَسُكُونِي وَحرَكَاتِ رُكُوعِي وَسُجُودِي
i onim što utka se u njih u danima kad dojenče bijah i onim što zemlja od mene uze, snom svojim, buđenjem svojim, mirovanjem svojim, kretanjem svojim i pregibanjem svojim na ruku'u i padanjem na sedždu,
أَنْ لَوْ حَاوَلْتُ وَاجْتَهَدْتُ مَدَى الْأَعْصَارِ وَالْأَحْقَابِ لَوْ عُمِّرْتُها أَنْ أُؤَدِّي شُكْرَ وَاحِدَةٍ مِنْ أَنْعُمِكَ مَا اسْتَطَعْتُ ذٰلِكَ إِلَّا بِمَنِّكَ الْمُوجِبِ عَلَيَّ بِهِ شُكْرَكَ أَبَدًا جَدِيدًا، وَثَنآءً طَارِفًا عَتِيدًا
da kad bih se svim silama upeo, vijekovima i milenijima da živim, da zahvalim za bar jednu od blagodati Tvojih – ja to učiniti ne bih mogao osim uz naklonost Tvoju, koja bi mi opet proizvela zahvalu novu i novostečenu pohvalu veliku.
أَجَلْ وَلوْ حَرَصْتُ أَنَا وَالْعَآدُّونَ مِنْ أَنَامِكَ، أَنْ نُحْصِيَ مَدَى إِنْعَامِكَ، سَالِفِهِ وَآنِفِهِ مَا حَصَرْنَاهُ عَدَدًا، وَلَا أَحْصَيْنَاهُ أَمَدًا
Dakako. Kad bismo i ja i sva stvorenja Tvoja koja brojati znaju pokušali izbrojati mnoštvo blagodati Tvojih, bilo pređašnjih, bilo sadašnjih, ne bismo ih mogli brojkama obuhvatiti niti bi ih ikada bili kadri izbrojati.
هَيْهَاتَ أَنَّى ذٰلِكَ وَأَنْتَ الْمُخْبِرُ فِي كِتَابِكَ النَّاطِقِ، وَالنَّبَإِ الصَّادِقِ، وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللهِ لَا تُحْصُوهَا، صَدَقَ كِتَابُكَ اللَّـٰهُمَّ وَإِنْبَآؤُكَ، وَبَلَّغَتْ أَنْبِيَآؤُكَ وَرُسُلُكَ، مَا أَنْزَلْتَ عَلَيْهِمْ مِنْ وَحْيِكَ، وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دِينِكَ
Nikada, kako bi to neko uopće mogao učiniti? A Ti nas o Sebi izvijesti u jasnoj Knjizi Svojoj i Vijesti istinitoj: I kada biste brojali Božije blagodati, vi ih ne biste izbrojali. Knjiga Tvoja, Bože, Poruka Tvoja, istinu rekoše! I poslanici Tvoji i vjerovjesnici dostaviše Objavu Tvoju koju Ti spusti, kao i vjeru koju Ti objavi i kroz njih dostavi.
غَيْرَ أَنِّي، يَا إِلـٰهِي، أَشْهَدُ بِجُهْدِي وَجِدِّي، وَمَبْلَغِ طَاعَتي وَوُسْعِي، وَأَقُولُ مُؤْمِنًا مُوقِنًا، الْحَمْدُ للهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا فَيَكُونَ مَوْرُوثًا، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي مُلْكِهِ فَيُضآدَّهُ فِيمَا ابْتَدَعَ، وَلَا وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ فَيُرْفِدَهُ فِيمَا صَنَعَ
Ali ja, svojim trudom, marljivošću, svim snagama svojim, svjedočim i ističem vjerujući i s uvjerenjem: Hvala pripada Bogu, koji Sebi sina ne uze da bi nasljednika nekog mogao imati i Koji u vlasti Svojoj nema nikakva sudruga koji bi Mu oponirati mogao u onom što je On stvorio, niti bilo kakvog zaštitnika koji bi Mu pomogao u onome što On čini.
فَسُبْحَانَهُ سُبْحَانَهُ، لَوْ كَانَ فيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا الله لَفَسَدَتَا وَتَفَطَّرَتَا، سُبْحَانَ اللهِ الْوَاحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ
Slava Njemu, slava Njemu, slava Njemu! Da Zemljom i Nebesima upravljaju druga božanstva, a ne Allah, poremetili bi se. I raspali bi se. Slava Bogu, Istini Jedinoj, Jednom, Apsolutnom utočištu, Koji rodio nije i rođen nije i Kojem niko ravan nije.
الْحَمْدُ للهِ حَمْدًا يُعَادِلُ حَمْدَ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبينَ، وَأَنْبِيَآئِهِ الْمُرْسَلِينَ، وَصَلَّي اللهُ عَلَى خِيَرَتِهِ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيّينَ، وَآلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْمُخلَصِينَ وَسَلَّمَ
Hvala pripada Bogu, hvala jednaka hvalama meleka Njemu bliskih i poslanika od Njega poslanih. I Božiji blagoslov na najodabranijeg od stvorova Njegovih Muhammeda, pečata vjerovjesnika, i na njegovu porodicu čistu i iskrenu.
Tada bi Imam, Husejn, a.s., ubrzavao iskanje, unosio se u molitvu i, dok su mu suze tekle iz očiju, molio:
اللَّـٰهُمَّ اجْعَلْنِي أَخْشَاكَ كَأَنِّي أَرَاكَ، وَأَسْعِدْنِي بِتَقْوَاكَ، وَلَا تُشْقِنِي بِمَعْصِيَتِكَ، وَخِرْ لِي فِي قَضَآئِكَ، وَبَارِكْ لِي فِي قَدَرِكَ، حَتَّي لَا أُحِبَّ تَعْجِيلَ مَا أَخَّرْتَ وَلَا تَأْخِيرَ مَا عَجَّلْتَ
Bože, daj mi da Te se bojim kao da Te vidim, daj mi sreću kroz bogobojaznost iskazanu Tebi, ne unesreći me neposlušnošću prema Tebi, najbolje za mene u Svojoj odredbi izaberi i Svojim me predodređenjem blagoslovi tako da ne poželim da požurim ono što mi Ti odloži niti da odgodim ono što mi Ti ubrza.
اللَّـٰهُمَّ اجْعَلْ غِنَايَ فِي نَفْسِي، وَالْيَقِينَ فِي قَلْبِي، وَالْإِخْلَاصَ فِي عَمَلِي، وَالنُّورَ فِي بَصَرِي، وَالْبَصِيرَةَ فِي دِينِي، وَمَتِّعْنِي بِجَوَارِحِي، وَاجْعَلْ سَمْعِي وَبَصَرِي الْوَارِثَيْنِ مِنِّي، وَانْصُرْنِي عَلَى مَنْ ظَلَمَنِي، وَأَرِنِي فِيهِ ثَاْرِي وَمَآرِبي، وَأَقِرَّ بِذٰلِكَ عَيْنِي
Bože, nek mi je bogatstvo u duši mojoj, uvjerenje u srcu mom, iskrenost u djelu mom, svjetlo u očima mojim i svijest u vjeri mojoj. Korist mi od tijela mog podari, sluh moj i vid neka mi nasljednici budu, pomozi me protiv onoga ko nasilje mi čini, pokaži mi u tome odmazdu moju i želju moju i obraduj me time.
اللَّـٰهُمَّ اكْشِفْ كُرْبَتِي، وَاسْتُرْ عَوْرَتِي، وَاغْفِرْ لِي خَطِيئَتي، وَاخْسَأْ شَيْطَانِي، وَفُكَّ رِهَانِي، وَاْجَعْلْ لِي، يَا إِلـٰهِي، الدَّرَجَةَ الْعُلْيَا فِي الْآخِرَةِ وَالْأُوْلَى
Bože, tugu mi ukloni, sramotu mi sakrij, prekršaj mi oprosti, šejtana mog otjeraj, duga me riješi i daj mi, moj Bože, najveći stupanj na Ahiretu i na Ovom svijetu.
اللَّـٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ كَمَا خَلَقْتَنِي فَجَعَلْتَنِي سَمِيعًا بَصِيرًا، وَلَكَ الْحَمْدُ كَمَا خَلَقْتَنِي فَجَعَلْتَنِي خَلْقًا سَوِيًّا رَحْمَةً بِي، وَقَدْ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيًّا
Bože, Tebi pripada hvala sva što stvori me i učini da čujem i vidim; i Tebi pripada hvala što stvori me i – iz milosti Svoje – učini me bićem bez manjkavosti, iako Tebi to potrebno bilo nije.
رَبِّ بِمَا بَرَأْتَنِي فَعَدَّلْتَ فِطْرَتِي، رَبِّ بِما أَنَشَأْتَنِي فَأَحْسَنْتَ صُورَتِي، رَبِّ بِمَا أَحْسَنْتَ إِلَىَّ وَفِي نَفْسِي عافَيْتَنِي، رَبِّ بِمَا كَلَأْتَنِي وَوَفَّقْتَنِي، رَبِّ بِمَا أَنَعْمَتَ عَلَيَّ فَهَدَيْتَنِي، رَبِّ بِمَا أَوْلَيْتَنِي وَمِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَعْطَيْتَنِي
Gospodaru, kao što stvori me i narav mi uravnoteži; Gospodaru kao što stvori me pa mi lik krasnim učini, Gospodaru, kao što mi dobročinstvo ukaza i duši mi blagostanje podari; Gospodaru, kao što sačuva me i uspjeh mi dade; Gospodaru, kao što blagodari me i potom uputi; Gospodaru, kao što utočište mi dade i svako dobro darova;
رَبِّ بِمَا أَطْعَمْتَنِي وَسَقَيْتَنِي، رَبِّ بِمَا أَغْنَيْتَنِي وَأَقْنَيْتَنِي، رَبِّ بِمَا أَعَنْتَنِي وَأَعْزَزْتَنِي، رَبِّ بِمَا أَلْبَسْتَنِي مِنْ سِتْرِكَ الصَّافي، وَيَسَّرْتَ لِي مِنْ صُنْعِكَ الْكَافِي، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
Gospodaru, kao što me nahrani i napoji; Gospodaru, kao što me obogati i imućnim učini, Gospodaru kao što me pomože i ojača; Gospodaru, kao što me čistim sjećanjem na Tebe odjenu i dostatne stvorove Svoje mi omogući, blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu,
وَأَعِنِّي عَلَى بَوَائِقِ الدُّهُورِ، وَصُرُوفِ اللَّيَالِي وَالْأَيَّامِ، وَنَجِّنِي مِنْ أَهْوَالِ الدُّنْيا وَكُرُبَاتِ الْآخِرَةِ، وَاكْفِنِي شَرَّ مَا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِي الأَرْضِ
I protiv nesreća što dolaze i nedaća dana i noći mi pomozi, iz grozota me svijeta Ovog i nevolja svijeta Onog izbavi i od zla kojeg čine nasilnici na zemlji me zaštiti.
اللَّـٰهُمَّ مَا أَخَافُ فَاكْفِنِي، وَمَا أَحْذَرُ فَقِنِي، وَفِي نَفْسِي وَدِينِي فَاحْرُسْنِي، وَفِي سَفَرِي فَاحْفَظْنِي، وَفِي أَهْلِي وَمَالِي فَاخْلُفْنِي، وَفِي مَا رَزَقْتَنِي فَبَارِكْ لِي، وَفِي نَفْسِي فَذلِّلْنِي، وَفِي أَعْيُنِ النَّاسِ فَعَظِّمْنِي
Bože, od onoga čega se plašim zaštiti me, i od onoga za što mislim da će mi nauditi sačuvaj me. Dušu mi moju i vjeru sačuvaj i na mome me putu zaštiti. Nasljednika mi u porodici izaberi, i u imetku mome, blagoslovi ono što podario si mi, poniznim me u mojim očima učini, a u očima drugih položaj mi uvećaj,
وَمِنْ شَرِّ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فَسَلِّمْنِي، وَبِذُنُوبِي فَلَا تَفْضَحْنِي وَبِسَرِيرَتي فَلَا تُخْزِنِي، وَبِعَمَلِي فَلَا تَبْتَلِنِي، وَنِعَمَكَ فَلَا تَسْلُبْنِي، وَإِلَى غَيْرِكَ فَلَا تَكِلْنِي
od zla džinna i ljudi me sačuvaj, ne otkrij mi sramote zbog grijeha mojih, ne obeščasti me zbog skrivenih misli mojih, ne iskušavaj me zbog djela mojih, ne liši me blagodati Svojih i ne prepusti me ikom mimo Sebe.
إِلـٰهِي إِلَى مَنْ تَكِلُنِي إِلَى قَرِيبٍ فَيَقْطَعُنِي، أَمْ إِلَى بَعِيدٍ فَيَتَجَهَّمُنِي، أَمْ إِلَى الْمُسْتَضْعَفِينَ لِي، وَأَنْتَ رَبِّي وَمَلِيكُ أَمْرِي، أَشْكُو إِلَيْكَ غُرْبَتِي وَبُعْدَ دِارِي، وَهَوِانِي عَلَى مَنْ مَلَّكْتَهُ أَمْرِي
Moj Bože, a i kome drugom da me prepustiš? Rođaku nekom? On bi me se odrekao. Ili neznancu nekom? On bi na me nasrnuo. Ili onima koji me s prezirom gledaju? Ali, Ti si Gospodar moj i Posjednik sudbine moje. Tebi se žalim na usamljenost svoju i udaljenost od staništa svoga, i na ništavnost svoju kod onoga koga Ti ovlasti za sudbinu moju.
إِلـٰهِي فَلَا تُحْلِلْ عَلَيَّ غَضَبَكَ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ غَضِبْتَ عَلَيَّ فَلَا أُبَالِي سُبْحَانَكَ غَيْرَ أَنَّ عَافِيَتَكَ أَوْسَعُ لِي
Bože moj, zato ne izlij srdžbu Svoju na me. Ne budeš li gnjevan na me, ja brige neću imati, slava Tebi, ali Tvoje je izbavljenje šire za mene.
فَأَسْأَلُكَ، يَا رَبِّ، بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لَهُ الْأَرْضُ وَالسَّمَاواتُ، وَكُشِفَتْ بِهِ الظُّلُمَاتُ، وَصَلُحَ بِهِ أَمْرُ الْأَوَّلينَ وَالْآخِرِينَ، أَنْ لَا تُمِيتَنِي عَلَى غَضَبِكَ، وَلا تُنْزِلَ بِي سَخَطَكَ، لَكَ الْعُتْبَى، لَكَ الْعُتْبَى، حَتَّي تَرْضَى قَبْلَ ذٰلِك
Zato ištem od Tebe, O Gospodaru, tako Ti Svjetlosti lica Tvoga kojim zemlju i nebesa prosvijetli, a tmine ukloni, i predake moje i nasljednike Ti kako treba uspostavi, ne usmrti me u srdžbi Svojoj i ne spusti na me gnjev Svoj. Tebi pripada ukor sve dok zadovoljan mnome ne budeš.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ وَالْمَشْعَرِ الْحَرَامِ، وَالْبَيْتِ الْعَتيقِ الَّذِي أَحْلَلْتَهُ الْبَرَكَةَ، وَجَعَلْتَهُ لِلنّاسِ أَمْنًا، يَا مَنْ عَفا عَنْ عَظِيمِ الذُّنُوبِ بِحِلْمِهِ
Nema božanstva osim Tebe, Gospodara svete zemlje, Gospodara svetog Meš'era i Kuće drevne, na koje Ti izli blagoslove Svoje i koje Ti učini sigurnim za ljude. O Ti, Koji blagošću Svojom grijehe najveće opraštaš.
يَا مَنْ أَسْبَغَ النَّعْمَآءَ بِفَضْلِهِ، يَا مَنْ أَعْطَى الْجَزِيلَ بِكَرَمِهِ، يَا عُدَّتِي فِي شِدَّتِي، يَا صَاحِبِي فِي وَحْدَتِي، يَا غِيَاثِي فِي كُرْبَتِي، يَا وَلِيِّي فِي نِعْمَتِي
O Ti, Koji iz milosti Svoje blagoslove Svoje spuštaš! O Ti Koji iz darežljivosti Svoje obilje daješ! O Izdržavatelju u stisci mojoj! O prisni Prijatelju moj u kaburu mom! O Oružje moje u tuzi mojoj! O Vlasniče blagodati moje!
يَا إِلـٰهِي وَإِلهَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ، وَرَبَّ جَبْرَئيلَ وَمِيكَائِيلَ وَإِسْرَافِيلَ، وَرَبَّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَآلِهِ الْمُنْتَجَبِينَ، مُنْزِلَ التَّورَاةِ وَالْإِنْجِيلَ، وَالزَّبُورِ وَالْفُرْقَانِ، وَمُنَزِّلَ كهٰيعص، وَطٰهٰ وَيٰس، وَالْقُرآنِ الْحَكِيمِ
O moj Bože, Bože očeva mojih, Ibrahima, Ismaila, Ishaka i Jakuba! Gospodaru Džibrila, Mikaila i Israfila! Gospodaru Muhammeda, pečata poslanika i njegove porodice odabrane! O Objavljivaču Tevrata, Indžila, Zebura i Furkana. O Objavljivaču kaf-ha- ja- ajn-sad-ta’-ha’, ja-sin i Kur'ana Mudrog!
أَنْتَ كَهْفِي حِينَ تُعيِينِي الْمَذَاهِبُ فِي سَعَتِهَا، وَتَضِيقُ بِي الْأَرْضُ بِرُحْبِهَا
Ti si utočište moje kada su mi svi putevi tijesni i kada mi je zemlja, koliko god je široka, skučena.
وَلَوْلَا رَحْمَتُكَ لَكُنْتُ مِنَ الْهَالِكِينَ، وَأَنْتَ مُقِيلُ عَثْرَتِي، وَلَوْلَا سَتْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ، وَأَنْتَ مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلَى أَعْدَآئي، وَلَوْلَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ
I da ne bi milosti Tvoje, ja bio bih među propalima, ali Ti prelaziš preko posrtaja moga. Da nije Tvoje zaštite, bio bih jedan od osramoćenih, ali Ti si Podržavatelj moj protiv neprijatelja moga. I da nije pomoći Tvoje, ja bio bih jedan od poraženih.
يَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالْسُّمُوِّ وَالرِّفْعَةِ، فَأَوْلِيَآؤهُ بِعِزِّهِ يَعْتَزُّونَ، يَا مَنْ جَعَلَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نَيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ، يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ، وَغَيْبَ مَا تَأْتِي بِهِ الْأَزْمِنَةُ وَالدُّهُورُ
O Ti, Koji si visinu i uzvišenost Sebi posvetio i u Čijoj moći prijatelji Tvoji svoju moć traže. O Ti, pred Kime kraljevi o vrat svoj jaram poniženja stavljaju, iz straha od sveobuhvatne moći Tvoje, Ti poglede izdajničke znaš, i ono što grudi im kriju. Ti znaš i neviđeno, ono što tek dolazi u vremenima predstojećim.
يَا مَنْ لَا يَعْلَمُ كَيْفَ هُوَ إِلَّا هُوَ، يَا مَنْ لَا يَعْلَمُ مَا هُوَ إِلَّا هُوَ، يَا مَنْ لَا يَعْلَم مَا يَعْلَمُهُ إِلَّا هُوَ، يَا مَنْ كَبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْمَآءِ، وَسَدَّ الْهَوَآءَ بِالسَّمَآءِ، يَا مَنْ لَهُ أَكْرَمُ الْأَسْمَآءِ، يَا ذَا الْمَعْرُوفِ الَّذِي لَا يَنْقَطِعُ أَبَدًا
O Ti, osim Koga niko ne zna Kakav si! O Ti, osim Koga niko ne zna Šta si! O Ti, osim Koga niko ne poznaje znanje Tvoje. O Ti, Koji istiskuješ tečnost (užarenu lavu) iz zemlje, a zrak za nebo vezan držiš! O Ti, Kome pripadaju najčasnija imena! O Ti, Čija se dobrota nikada prekinuti neće.
يَا مُقَيِّضَ الرَّكْبِ لِيُوسُفَ فِي الْبَلَدِ الْقَفْرِ، وَمُخْرِجَهُ مِنَ الْجُبِّ وَجَاعِلَهُ بَعْدَ الْعُبُودِيَّةِ مَلِكًا، يَا رَآدَّهُ عَلَى يَعْقُوبَ بَعْدَ أَنِ ابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ
O Ti, Koji u zemlji besplodnoj uputi karavanu prema Jusufu, izvede ga iz zdenca i načini ga vladarem nakon ropstva! O Ti, Koji vrati Jusufa Jakubu, nakon što su mu oči bile pobijeljele od jada i bio je vrlo potišten.
يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَالْبَلْوَى عَنْ أَيُّوبَ، وَمُمْسِكَ يَدَي إِبْراهِيمَ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ كِبَرِ سِنِّهِ، وَفَنَآءِ عُمُرِهِ
O Ti, Koji od Ejuba ukloni nevolju i patnju i Koji zadrža ruku Ibrahimovu da ne žrtvuje sina svoga, star i na kraju života!
يَا مَنِ اسْتَجَابَ لِزَكَرِيّا فَوَهَبَ لَهُ يَحْيَى، وَلَمْ يَدَعْهُ فَرْدًا وَحِيدًا، يَا مَنْ أَخْرَجَ يُونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ، يَا مَنْ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِي إِسْرَآئيلَ فَأَنْجَاهُمْ، وَجَعَلَ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ مِنَ الْمُغْرَقينَ
O Ti, Koji se odazva molitvi Zekerijaa i podari mu Jahjaa ne ostavljajući ga samog bez potomstva! O Ti, Koji iz utrobe kita izvadi Junusa! O Ti, Koji djeci Israilovoj more razdvoji i tako ih spasi, a faraona i njegovu vojsku potopi!
يَا مَنْ أَرْسَلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ، يَا مَنْ لَمْ يَعْجَلْ عَلَى مَنْ عَصَاهُ مِنْ خَلْقِهِ، يَا مَنِ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ، وَقَدْ غَدَوْا فِي نِعْمَتِهِ يَأكُلُونَ رِزْقَهُ، وَيَعْبُدُونَ غَيْرَهُ، وَقَدْ حَادُّوهُ وَنَادُّوهُ وَكَذَّبُوا رُسُلَهُ
O Ti, Koji vjetrove šalješ kao nagovještaj milosti Svoje! O Ti, Koji ne žuriš kazniti robove Tebi nepokorne! O Ti, Koji spasi sihirbase (faraone) nakon poricanja njihova dugog! Oni se okoristiše blagoslovom Tvojim jedući opskrbu Tvoju, a obožavajući druge, i sučeljeni s Tobom, porekoše Te, a poslanike Tvoje u laž utjeraše.
يَا أَللهُ، يَا أَللهُ، يَا بَدِي يَا بَدِيعُ، لَا نِدَّلَكَ، يَا دَآئِمًا لَا نَفَادَ لَكَ، يَا حَيًّا حِينَ لَا حَيَّ، يَا مُحْيِي الْمَوْتَى، يَا مَنْ هُوَ قَآئِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ
O Bože! oBože! O Začetniče, Koji nikad ne imaše početka. O Vječni, Koji kraja nema! O Živi, kada ništa ne bi živo! O Oživitelju mrtvih! O Ti Koji bdiješ nad svakom dušom onom što je ona zaradila!
يَا مَنْ قَلَّ لَهُ شُكْرِي فَلَمْ يَحْرِمْنِي، وَعَظُمَتْ خَطِيئَتِي فَلَمْ يَفْضَحْنِي، وَرَآنِي عَلَى الْمَعَاصِي فَلَمْ يَشْهَرْنِي، يَا مَنْ حَفِظَنِي فِي صِغَري، يَا مَنْ رَزَقَنِي فِي كِبَرِي
O Ti, Kome sam premalo zahvaljivao, pa ipak mi blagodat ne uskrati! Griješih puno, ali Ti me ne osramoti! Vidio si me da griješim, ali me nisi osramotio, o Ti, Koji si me pazio u djetinjstvu, o Ti, Koji me opskrbljuješ u dobi zreloj!
يَا مَنْ أَيَادِيهِ عِنْدِي لَا تُحْصَى، وَنِعَمُهُ لَا تُجَازَى، يَا مَنْ عَارَضَنِي بِالْخَيْرِ والْإِحْسَانِ، وَعَارَضْتُهُ بِالْإِسَاءَةِ وَالْعِصْيَانِ، يَا مَنْ هَدَانِي لِلْإِيمَانِ مِنْ قَبْلِ أَنْ أَعْرِفَ شُكْرَ الْامْتِنَانِ
O Ti, Čije se naklonosti prema meni izbrojati ne mogu i na Čije se blagodati prema meni dostojno uzvratiti ne može! O Ti, Koji si se dobrotom i dobročinstvom opirao meni, a ja zlodjelom i neposlušnošću Tebi! O Ti, Koji me uputi u vjerovanje prije nego saznah za zahvalnost za dobročinstvo!
يَا مَنْ دَعَوْتُهُ مَرِيضًا فَشَفَانِي، وَعُرْيَانًا فَكَسَانِي، وَجَائِعًا فَأَشْبَعَنِي، وَعَطْشَانًا فَأَرْوَانِي، وَذَلِيلًا فَأَعَزَّنِي، وَجَاهِلًا فَعَرَّفَنِي، وَوَحِيدًا فَكَثَّرَنِي، وَغَائِبًا فَرَدَّنِي، وَمُقِلاًّ فَأَغْنَانِي، وَمُنْتَصِرًا فَنَصَرَنِي، وَغَنِيًّا فَلَمْ يَسْلُبْنِي
O Ti, Koga sam zazivao u bolesti pa si me liječio, u razodjevenosti pa si me odijevao, u gladi pa si me hranio, u žeđi pa si me pojio, u poniženju pa si me uzdigao, u neznanju pa si me podučio, u samoći pa si mi porodicu uvećao, u odsutnosti pa si me vratio, u siromaštvu pa si me obogatio, u molbi pa si mi pomogao, a u bogatstvu mi imetak nisi oduzeo.
وَأَمْسَكْتُ عَنْ جَميعِ ذٰلِكَ فَابْتَدَأَنِي، فَلَكَ الْحَمْدُ وَالشُّكْرُ، يَا مَنْ أَقَالَ عَثْرَتِي، وَنَفَّسَ كُرْبَتِي، وَأَجَابَ دَعْوَتِي، وَسَتَرَ عَوْرَتِي، وَغَفَرَ ذُنُوبِي، وَبَلَّغَنِي طَلِبَتِي، وَنَصَرَنِي عَلَى عَدُوِّي، وَإِنْ أَعُدَّ نِعَمَكَ وَمِنَنَكَ وَكَرَائِمَ مِنَحِكَ لَا أُحْصِيهَا
Ustegao sam se od svega toga, pa si Ti započeo. Samo Tebi hvala i zahvala pripada! O Ti, Koji pređe preko posrtaja mog, Koji odgodi brige moje, usliša molbu moju, pokri mahane moje, oprosti grijehe moje, omogući mi da svoje želje ostvarim, pomože mi protiv neprijatelja mojih! Kad bih pokušao nabrojati blagodati Tvoje i dobrote i znamenita djela Tvoje darežljivosti, ne bih to bio kadar.
يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الَّذِي مَنْنْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَنْعَمْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَحْسَنْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَجْمَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَفْضَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَكْمَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي رَزَقْتَ، أَنْتَ الَّذِي وَفَّقْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَعْطَيْتَ
O Zaštitniče moj! Ti si Onaj Koji dobro učini. Ti si Onaj Koji blagodati izli, Ti si Onaj Koji dobročinstvo pokaza, Ti si Onaj Koji lijepo uradi, Ti si Onaj Koji blagonaklonost pokaza, Ti si Onaj Koji upotpuni, Ti si Onaj Koji opskrbi, Ti si Onaj Koji uspjeh dade, Ti si Onaj Koji dariva,
أَنْتَ الَّذِي أَغْنَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَقْنَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي آوَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي كَفَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي هَدَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي عَصَمْتَ، أَنْتَ الَّذِي سَتَرْتَ، أَنْتَ الَّذِي غَفَرْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَقَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي مَكَّنْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَعْزَزْتَ
Ti si Onaj Koji imućnost daje, Ti si Onaj Koji bogatim čini, Ti si Onaj Koji utočište pruža, Ti si Onaj Koji davanjem zadovoljava, Ti si Onaj Koji upućuje, Ti si Onaj Koji od grijeha štiti, Ti si Onaj Koji grijehe pokriva, Ti si Onaj Koji oprašta, Ti si Onaj Koji posrtaje umanjuje, Ti si Onaj Koji sve omogućava, Ti si Onaj Koji ojačava,
أَنْتَ الَّذِي أَعَنْتَ، أَنْتَ الَّذِي عَضَدْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَيَّدْتَ، أَنْتَ الَّذِي نَصَرْتَ، أَنْتَ الَّذِي شَفَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي عَافَيْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَكْرَمْتَ، تَبَارَكْتَ وَتَعَالَيْتَ، فَلَكَ الْحَمْدُ دَآئِمًا، وَلَكَ الشُّكْرُ وَاصِبًا أَبَدًا
Ti si Onaj Koji pomoć pruža, Ti si Onaj Koji podrži, Ti si Onaj Koji potvrdi, Ti si Onaj Koji pomaže, Ti si Onaj Koji liječi, Ti si Onaj Koji blagostanje daje, Ti si Onaj Koji darežljivost pokaza, Slavljen si Ti, Gospodaru moj, i Uzvišen! Zato je hvala Tebi trajna i zahvala neprestana!
ثُمَّ أَنَا، يَا إِلـٰهِي، الْمُعَتَرِفُ بِذُنُوبِي، فَاغْفِرْهَا لِي، أَنَا الَّذِي أَسَأْتُ، أَنَا الَّذِي أَخْطَأْتُ، أَنَا الَّذِي هَمَمْتُ، أَنَا الَّذِي جَهِلْتُ، أَنَا الَّذِي غَفِلْتُ، أَنَا الَّذِي سَهَوْتُ، أَنَا الَّذِي اعْتَمَدْتُ، أَنَا الَّذِي تَعَمَّدْتُ، أَنَا الَّذِي وَعَدْتُ، وَأَنَا الَّذِي أَخْلَفْتُ، أَنَا الَّذِي نَكَثْتُ
I evo me, moj Bože, priznajem grijehe svoje, pa mi ih oprosti. Ja sam onaj koji je zlo počinio i ja sam onaj koji je griješio, ja sam onaj koji je grijeh naumio, ja sam onaj koji je neznanje pokazao, ja sam onaj koji je nemaran bio, ja sam onaj koji je nepažnju pokazao, ja sam onaj koji se u nešto mimo Tebe pouzdao, ja sam onaj koji je namjerno prestupio, ja sam onaj koji je obećavao, ja sam onaj koji je riječ svoju prekršio, ja sam onaj koji je zavjet izdao,
أَنَا الَّذِي أَقْرَرْتُ، أَنَا الَّذِي اعْتَرَفْتُ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ وَعِنْدِي، وَأَبُوءُ بِذُنُوبِي، فَاغْفِرْهَا لِي، يَا مَنْ لَا تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبَادِهِ، وهُوَ الْغَنِيُّ عَنْ طَاعَتِهِمْ، وَالْمُوَفِّقُ مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْهُمْ بِمَعُونَتِهِ وَرَحْمَتِهِ، فَلَكَ الْحَمْدُ، إِلـٰهِي، وَسيِّدِي
ja sam onaj koji je grijehe svoje priznao, ja sam onaj koji je blagodati Tvoje meni priznao – evo priznajem grijehe svoje, pa mi ih oprosti, o Ti, Kojem grijesi robova Njegovih nauditi ne mogu i Neovisan si o pokornosti njihovoj. Ti uspjeh daješ pomoću i milošću Svojom svakome ko dobro čini. Stoga hvala pripada Tebi, moj Bože i Gospodine moj!
إِلـٰهِي، أَمَرْتَنِي فَعَصَيْتُكَ، وَنَهَيْتَنِي فَارْتَكَبْتُ نَهْيَكَ، فَأَصْبَحْتُ لَا ذَا بَرَآءَةٍ لِي فَأَعْتَذِرُ، وَلَا ذا قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرُ، فَبِأَيِّ شَيْءٍ أَسْتَقِيلُكَ يَا مَوْلَاي
Bože, Ti mi naredi, a ja neposlušnost pokazah, Ti mi zabrani, a ja zabranu Tvoju pogazih. Dođoh tako dovde, nevin nisam da ispriku tražiti mogu, niti moć imam da sam sebi pomognem. Pa čime da od Tebe oprosta tražim, o moj Zaštitniče?
أَبِسَمْعِي أَمْ بِبَصَرِي، أَمْ بِلِسَانِي، أَمْ بِيَدِي، أَمْ بِرِجْلِي، أَلَيْسَ كُلُّها نِعَمَكَ عِندِي، وَبِكُلِّهَا عَصَيْتُكَ، يَا مَوْلَاي
Ušima svojim, očima svojim, jezikom svojim, rukama svojim, ili nogama svojim – nije li sve to blagodat Tvoja meni, a svime ponaosob sam Ti neposlušnost iskazao, o moj Zaštitniče!
فَلَكَ الْحُجَّةُ وَالسَّبيلُ عَلَيَّ، يَا مَنْ سَتَرَنِي مِنَ الْآبَاءِ وَالْأُمَّهَاتِ أَنْ يَزجُرُونِي، وَمِنَ الْعَشَائِرِ وَالْإِخْوَانِ أَنْ يُعَيِّرُونِي، وَمِنَ السَّلَاطِينِ أَنْ يُعَاقِبُونِي، وَلَوِ اطَّلَعُوا يَا مَوْلَايَ عَلَى مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّي إِذًا مَا أَنْظَرُونِي، وَلَرَفَضُونِي وَقَطَعُونِي
Pa Ti imaš dokaz i argument protiv mene. O Ti, Koji sakri grijehe moje od očeva mi i majki da me ne kore, od rođaka i braće da mi ne prigovaraju i od vladara da me ne kažnjavaju! A da su oni saznali, o moj Zaštitniče, ono što Ti vidje kod mene, oni mi odgodu ne bi odobrili, oni bi me zasigurno odbacili i veze sa mnom prekinuli.
فَهَا أَنَا ذَا، يَا إِلـٰهِي، بَيْنَ يَدَيْكَ يَا سَيِّدِي خَاضِعٌ ذَليلٌ، حَصِيرٌ حَقِيرٌ، لَا ذُو بَرآءَةٍ فَأَعْتَذِرَ، وَلَا ذُو قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرُ، وَلَا حُجَّةٌ فَأَحْتَجُّ بِهَا، وَلَا قَائِلٌ لَمْ أَجْتَرِحْ، وَلَمْ أَعْمَلْ سُوءًا، وَمَا عَسَى الْجُحُودُ وَلَوْ جَحَدْتُ، يَا مَوْلَايَ، يَنْفَعُنِي
Stoga, evo me, o moj Bože, pred Tobom, Gospodine, skrušen, ponižen, prezren; nevin nisam da ispriku tražim, niti moć posjedujem kojom bih sebi pomogao. Dokaza nemam za koji bih se uhvatio niti kazati mogu da grijeh nisam izvršio ni zlo učinio. Šta bih poricao kad bih poricao – moj Zaštitniče – pa da bi mi koristilo?
كَيْفَ وَأَنَّى ذٰلِكَ، وَجَوَارِحِي كُلُّهَا شَاهِدَةٌ عَلَيَّ بِمَا قَدْ عَمِلْتُ، وَعَلِمْتُ يَقِينًا غَيْرَ ذِي شَكٍّ أَنَّكَ سَآئِلِي مِنْ عَظَائِمِ الْأُمُورِ، وَأَنَّكَ الْحَكَمُ الْعَدْلُ الَّذِي لَا تَجُورُ، وَعَدْلُكَ مُهْلِكِي، وَمِنْ كُلِّ عَدْلِكَ مَهْرَبِي
I kako i otkud bih i mogao, kad svi mi organi svjedoče protiv mene za sve ono što sam učinio. Ja znao sam sigurno bez ikakve sumnje da ćeš me o stvarima velikim pitati i da Ti si sudija pravedni Koji nažao nećeš učiniti. Pravda me Tvoja upropaštava, i od svakog oblika Tvoje pravde bježim.
فَإِنْ تُعَذِّبْنِي، يَا إِلـٰهِي، فَبِذُنُوبِي بَعْدَ حُجَّتِكَ عَلَيَّ، وَإِنْ تَعْفُ عَنِّي فَبِحِلْمِكَ وَجُودِكَ وَكَرَمِكَ
Kazniš li me, o moj Bože, to je zbog grijeha mojih nakon dokaza Tvog protiv mene; a ako mi oprostiš, to je iz suzdržljivosti Tvoje, darežljivosti i plemenitosti.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْمُوَحِّدِينَ
Nema Božanstva osim Tebe, slava Tebi, ja sam doista jedan od grešnika.
Nema božanstva osim Tebe, slava Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji za oprost mole, nema božanstva osim Tebe, slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji Jednoću Tvoju priznaju.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْخَائِفِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْوَجِلِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الرَّاجِينَ
Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji Te se boje. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji od Tebe strahuju. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji se nadaju.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الرَّاغِبِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْمُهَلِّلِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ السَّائِلِينَ
Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji čeznu. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji Jednoću Tvoju veličaju. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji od Tebe ištu.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، إِنِّي كُنْتُ مِنَ الْمُكَبِّرِينَ، لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، سُبْحَانَكَ، رَبِّي وَرَبُّ آبَائِي الْأَوَّلِينَ
Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji Te slave. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, uistinu sam ja jedan od onih koji Te veličaju. Nema božanstva osim Tebe i slava neka je Tebi, moj Gospodaru, Gospodaru predaka mojih drevnih!
اللَّـٰهُمَّ هٰذَا ثَنَائِي عَلَيْكَ مُمَجِّدًا، وَإِخْلَاصِي بِذِكْرِكَ مُوَحِّدًا، وَإِقْرَارِي بِآلَائِكَ مُعَدِّدًا، وَإِنْ كُنْتُ مُقِرًّا أَنِّي لَمْ أُحْصِهَا لِكَثْرَتِهَا وَسُبُوغِهَا، وَتَظَاهُرِهَا وَتَقَادُمِهَا إِلَى حَادِثٍ، مَا لَمْ تَزَلْ تَتَعَهَّدُنِي بِهِ مَعَهَا مُنْذُ خَلَقْتَنِي وَبَرَأْتَنِي مِنْ أَوَّلِ الْعُمْرِ، مِنَ الْإِغْنَآءِ مِنَ الْفَقْرِ، وَكَشْفِ الضُّرِّ، وَتَسْبِيبِ الْيُسْرِ، وَدَفْعِ الْعُسْرِ، وَتَفرِيجِ الْكَرْبِ، وَالْعَافِيَةِ فِي الْبَدَنِ، وَالسَّلَامَةِ فِي الدِّينِ
Bože, ovo je zahvala moja Tebi iskazana koja veličanstvo Tvoje uzvisuje, iskrenost moja u sjećanju Tebe Jednoću Tvoju priznajući. Ja obznanjujem blagodati Tvoje brojne, iako priznajem da zbog mnoštva njihovog pobrojati ih ne mogu, njihovu obilnost, očiglednost njihovu i prolaznost njihovu do dolaska novih kojima si me Ti neprestano podsjećao, otkako si me stvorio, od početka života mog, a to su (blagodati) oslobađanje od siromaštva, uklanjanje nedaće, davanje olakšice, udaljavanje teškoće, razgaljivanje tuge, zdravlje u tijelu i sačuvanost u vjeri.
وَلَوْ رَفَدَنِي عَلَى قَدْرِ ذِكْرِ نِعْمَتِكَ جَمِيعُ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلينَ وَالْآخِريِنَ،، مَا قَدَرْتُ وَلَاهُمْ عَلَى ذٰلِكَ، تَقَدَّسْتَ وَتَعَالَيْتَ مِنْ رَبٍّ كَرِيمٍ عَظِيمٍ رَحِيمٍ، لَا تُحْصَى آلَاؤُكَ، وَلا يُبْلَغُ ثَنَآؤُكَ، وَلا تُكَافَى نَعْمَآؤُكَ
I da se svi stanovnici svijeta – kako oni drevni, tako i kasniji – dignu da mi pomognu u pokušaju da sve blagodati Tvoje spomenem, niti bih ja to bio kadar, niti bi oni to mogli učiniti. Koliko si svet i koliko si uzvišen Ti kao Gospodar plemeniti, veličanstveni i milosni. Blagodati se Tvoje izbrojati ne mogu, niti se hvala Tvoja doseći može, a ni blagodati Tvoje nadoknaditi.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَتْمِمْ عَلَيْنَا نِعَمَكَ، وَأَسْعِدْنَا بِطَاعَتِكَ، سُبْحَانَكَ لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، اللَّـٰهُمَّ إِنَّكَ تُجِيبُ الْمُضْطَرَّ، وَتَكْشِفُ السُّوءَ، وَتُغِيثُ الْمَكْرُوبَ
Pa blagoslovi Muhammeda i porodicu Muhammedovu. Upotpuni nam blagodati Svoje. Usreći nas putem pokornosti Tebi. Slava Tebi! Nema Boga osim Tebe! Bože, Ti se uistinu pogođenom odazivaš, Ti zlo otklanjaš, Ti ojađene pomažeš.
وَتَشْفِي السَّقِيمَ، وَتُغْنِي الْفَقِيرَ، وَتَجْبُرُ الْكَسِيرَ، وَتَرْحَمُ الصَّغِيرَ، وَتُعِينُ الْكَبِيرَ، وَلَيْسَ دُونَكَ ظَهِيرٌ، وَلَا فَوْقَكَ قَدِيرٌ، وَانْتَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ
Ti bolesne liječiš, siromašne obogaćuješ, razbijeno sastavljaš, mladom se smiluješ, a starom pomažeš. Nema pomoćnika osim Tebe i nema moći nad Tobom. Ti si uzvišen i velik.
يَا مُطْلِقَ الْمُكَبِّلِ الْأَسِيرِ، يَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِيرِ، يَا عِصْمَةَ الْخَآئِفِ الْمُسْتَجِيرِ، يَا مَنْ لَا شَرِيكَ لَهُ وَلَا وَزِيرَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
O Oslobodioče zatvorenika vezanih! O Skrbniče djeteta malog! O Zaštitniče uplašenih tražitelja utočišta. O Ti, Koji ortaka niti pomagača nemaš! Blagoslovi Muhammeda i porodicu Muhammedovu.
وَأَعْطِنِي فِي هٰذِهِ الْعَشِيَّةِ، أَفْضَلَ مَا أَعْطَيْتَ وَأَنَلْتَ أَحَدًا مِنْ عِبَادِكَ، مِنْ نِعْمَةٍ تُولِيهَا، وَآلَاءٍ تُجَدِّدُهَا، وَبَلِيَّةٍ تَصْرِفُهَا، وَكُرْبَةٍ تَكْشِفُها، وَدَعْوَةٍ تَسْمَعُهَا، وَحَسَنَةٍ تَتَقَبَّلُهَا، وَسَيِّئَةٍ تَتَغَمَّدُهَا، إِنَّكَ لَطِيفٌ بِمَا تَشَاءُ خَبِيرٌ، وَعَلَي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
I daj mi ove večeri najbolje od onoga što si ikad dao i što si upriličio ikom od robova Svojih, bio to blagoslov koji određuješ, blagodat koju obnavljaš, iskušenje koje skrećeš, nevolja koju uklanjaš, molitva koju uslišavaš, dobro djelo koje prihvaćaš ili zlo djelo preko koga prelaziš. Ti si doista Blag, o onom što hoćeš si Obaviješten i Ti sve možeš!
اللَّـٰهُمَّ إِنَّكَ أَقْرَبُ مَنْ دُعِيَ، وَأَسْرَعُ مَنْ أَجَابَ، وَأَكْرَمُ مَنْ عَفَى، وَأَوْسَعُ مَنْ أَعْطَى، وَأَسْمَعُ مَنْ سُئِلَ، يَا رَحْمٰنَ الدُّنْيَا والْآخِرَةِ وَرحِيمَهُمَا، لَيْسَ كَمِثْلِكَ مَسْؤُولٌ، وَلَا سِوَاكَ مَأْمُولٌ
Bože, uistinu si Ti najbliži od svih koji se zazivaju i najbrži od onih koji se odazivaju, najplemenitiji od onih koji praštaju, najdarežljiviji od onih koji daju i najbolji uslišatelj onih koji traže. O Svemilosni Ovoga i Onoga svijeta i Milosni prema njima! Ni od koga se kao od Tebe ne traži, i ni od koga se drugog osim Tebe ne nada.
دَعَوْتُكَ فَأَجَبْتَنِي، وَسَأَلْتُكَ فَأَعْطَيْتَنِي، وَرَغِبْتُ إِلَيْكَ فَرَحِمْتَنِي، وَوَثِقْتُ بِكَ فَنَجَّيْتَنِي، وَفَزِعْتُ إِلَيْكَ فَكَفَيْتَنِي
Zazvah Te i Ti mi odgovori. Zatražih od Tebe i Ti mi dade. Hrlih k Tebi pa mi se Ti smilova, pouzdah se u Tebe pa me spasi. Tražih utočište kod Tebe, i dovoljan mi Ti bijaše.
اللَّـٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ، وَعَلي آلِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ أَجْمَعِينَ، وَتَمِّمْ لَنَا نَعْمَآءَكَ، وَهَنِّئْنَا عَطَآءَكَ، وَاكْتُبْنَا لَكَ شَاكِرِينَ، وَلِآئِكَ ذَاكِرِينَ، آمِينَ آمِينَ، رَبَّ الْعَالَمِينَ
Bože, pa blagoslovi Muhammeda, Tvoga roba, poslanika i vjerovjesnika, i svu porodicu njegovu časnu i čistu. Upotpuni nam blagodati Svoje, obraduj nas darom Svojim i upiši nas među one koji su Ti zahvalni i koji se blagodati Tvojih sjećaju. Amin. Amin, o Gospodaru svjetova!
اللَّـٰهُمَّ يَا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ، وَقَدَرَ فَقَهَرَ، وَعُصِيَ فَسَتَرَ، وَاسْتُغْفِرَ فَغَفَرَ، يَا غَايَةَ الطَّالِبِينَ الرَّاغِبِينَ، وَمُنْتَهَى أَمَلِ الرَّاجِينَ، يَا مَنْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا، وَوَسِعَ الْمُسْتَقِيلِينَ رَأْفَةً وَحِلْمًا
Bože, o Ti Koji si Vladar pa si moć pokazao, i Koji si moćan pa si sve savladao, Kome je pokazana neposlušnost pa si to sakrio i od Koga se oprost traži pa oprašta. O Cilju žudećih i čeznućih, o krajnja Željo nadajućih! O Ti, Koji znanjem Svojim sve obuhvataš i Koji držiš one koji oprost traže s blagošću, milošću i suzdržljivošću.
اللَّـٰهُمَّ إِنّا نَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ فِي هٰذِهِ الْعَشِيَّةِ الَّتِي شَرَّفْتَهَا وَعَظَّمْتَهَا بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ وَرَسُولِكَ، وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَأَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ، الْبَشِيرِ النَّذِيرِ، السِّرَاجِ الْمُنِيرِ، الَّذِي أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَى الْمُسْلِمِينَ، وَجَعَلْتَهُ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ
Bože, ustinu se mi okrećemo Tebi ove večeri koju Ti učini časnom i velikom posredstvom Muhammeda, Vjerovjesnika Tvog i Poslanika Tvog, odabranika Tvoga među stvorovima, pouzdanika objave Tvoje, donosioca vijesti radosne i opominjatelja koji je svjetiljka blješteća, kojim si Ti blagodario muslimane i kojeg si učinio milošću svjetovima.
اللَّـٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا مُحَمَّدٌ أَهْلٌ لِذٰلِكَ مِنْكَ، يَا عَظِيمُ فَصَلِّ عَلَيْهِ وَعَلي آلِهِ، الْمُنْتَجَبِينَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ أَجْمَعِينَ، وَتَغَمَّدْنَا بِعَفْوِكَ عَنَّا، فَإِلَيْكَ عَجَّتِ الْأَصْوَاتُ بِصُنُوفِ اللُّغَاتِ
Bože, zato blagoslovi Muhammeda i porodicu Muhammedovu, onako kako je dostojno Muhammeda, o Veličanstveni! Zato blagoslovi ga, i cijelu njegovu porodicu odabranu, časnu i čistu – i nas pokrij oprostom Svojim, jer Tebe dozivaju upomoć glasovi na jezicima različitim.
فَاجْعَلْ لَنَا اللَّـٰهُمَّ فِي هٰذِهِ الْعَشِيَّةِ نَصِيبًا مِنْ كُلِّ خَيْرٍ تَقْسِمُهُ بَيْنَ عِبَادِكَ، وَنُورٍ تَهْدِي بِهِ، وَرَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا، وَبَرَكَةٍ تُنْزِلُهَا، وَعافِيَةٍ تُجَلِّلُهَا، وَرِزْقٍ تَبْسُطُهُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
Pa odredi nam, Bože, u noći ovoj udio u svakom dobru koje robovima Svojim dodjeljuješ, i svjetlo kojim upućuješ, i milost kojom obasipaš, i blagoslov koji spuštaš, izbavljenje kojim prekrivaš, opskrbu koju rasprostireš, o Najmilostiviji od milostivih.
اللَّـٰهُمَّ اقْلِبْنَا فِي هٰذَا الْوَقْتِ مُنْجِحِينَ مُفْلِحِينَ مَبْرُورِينَ غَانِمِينَ، وَلَا تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِينَ، وَلَا تُخْلِنَا مِنْ رَحْمَتِكَ، وَلَا تَحْرِمْنَا مَا نُؤَمِّلُهُ مِنْ فَضْلِكَ
Bože, promijeni nas danas u uspješne, sretne, hadža primljenog, putovanja korisnog. Ne učini nas očajnim, ne isključi nas iz milosti Svoje. I ne uskrati nam očekivane blagodati Tvoje.
وَلَا تَجْعَلْنا مِنْ رَحْمَتِكَ مَحْرُومِينَ، وَلَا لِفَضْلِ مَا نُؤَمِّلُهُ مِنْ عَطَآئِكَ قَانِطِينَ، وَلَا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ وَلَا مِنْ بَابِكَ مَطْرُودِينَ
I ne liši nas milosti Svoje, niti sigurnosti uočekivano izobilje davanja Tvoga, i ne odbij nas razočarane, i ne tjeraj nas od vrataSvojih.
يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ، وَأَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ، إِلَيْكَ أَقْبَلْنَا مُوقِنِينَ، وَلِبَيْتِكَ الْحَرَامِ آمِّينَ قَاصِدِينَ، فَأَعِنَّا عَلَى مَنَاسِكِنَا، وَأَكْمِلْ لَنَا حَجَّنَا، وَاْعْفُ عَنَّا وَعَافِنَا، فَقَدْ مَدَدْنا إِلَيْكَ أَيْدِيَنَا فَهِيَ بِذِلَّةِ الْاعْتِرَافِ مَوْسُومَةٌ
O Najdarežljiviji od darežljivih, o Najplemenitiji od plemenitih! Tebi smo se s uvjerenjem okrenuli, prema Svetoj Kući Tvojoj uputili i krenuli. Pa pomozi nam u obredimanašim, hodočašće nam upotpuni, oprosti nam i spas nam daruj. Tebi smo ispružili ruke svoje, žigosane poniznošću priznanja grijeha.
اللَّـٰهُمَّ فَأَعْطِنَا فِي هذِهِ الْعَشِيَّةِ مَا سَأَلْناكَ، وَاكْفِنَا مَا اسْتَكْفَيْناكَ، فَلَا كَافِي لَنَا سِوَاكَ، وَلَا رَبَّ لَنا غَيْرُكَ، نَافِذٌ فِينَا حُكْمُكَ، مُحِيطٌ بِنَا عِلْمُكَ، عَدْلٌ فِينَا قَضَآؤُكَ، إِقْضِ لَنَا الْخَيْرَ، وَاجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ الْخَيْرِ
Bože, stoga nam večeri ove daj ono što od Tebe ištemo i zadovolji nas onim što od Tebesmo tražili, jer niko nam osim Tebe udovoljitine može i drugog Gospodara mi osim Tebenemamo. Punosnažna je među nama odredba Tvoja, obuhvatno je o nama znanje Tvoje, pravedna je za nas presuda Tvoja, odredi za nas dobro i dobrim nas učini!
اللَّـٰهُمَّ أَوْجِبْ لَنَا بِجُودِكَ عَظِيمَ الأَجْرِ، وَكَرِيمَ الذُّخْرِ، وَدَوَامَ الْيُسْرِ، وَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا أَجْمَعِينَ، وَلَا تُهْلِكْنَا مَعَ الْهَالِكِينَ، وَلَا تَصْرِفْ عَنَّا رَأفَتَكَ وَرَحْمَتَك، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
Bože, priznaj nam, darežljivošću Svojom, nagradu veliku, zalihu plemenitu i blagostanje trajno. Oprosti nam grijehe svima. Ne upropasti nas s propalima i ne odvrati od nas blagost Svoju i milost Svoju. O Najmilostiviji od milostivih!
اللَّـٰهُمَّ اجْعَلْنَا فِي هٰذَا الْوَقْتِ مِمَّنْ سَأَلَكَ فَأَعْطَيْتَهُ، وَشَكَرَكَ فَزِدْتَهُ، وَتَابَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَهُ وَتَنَصَّلَ إِلَيْكَ مِنْ ذُنُوبِهِ كُلِّهَا فَغَفَرْتَهَا لَهُ يَا ذَالْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ
Bože, smjesti nas sad među one koji od Tebe ištu pa im Ti daješ, među one koji Ti zahvaljuju pa im Ti davanje povećavaš, među one koji Tebi pokajanje ispovijedaju pa im Ti primaš, i na putu Tebi sve grijehe svoje ostavljaju pa im Ti opraštaš. O Vlasniče uzvišenosti i darežljivosti!
اللَّـٰهُمَّ وَنَقِّنَا وَسَدِّدْنَا واقْبَلْ تَضَرُّعَنَا، يَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ، وَيا أَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ، يَا مَنْ لَا يَخْفَى عَلَيْهِ إِغْمَاضُ الْجُفُونِ، ولَا لَحْظُ الْعُيُونِ، وَلَا مَا اسْتَقَرَّ فِي الْمَكْنُونِ، وَلَا مَا انْطَوَتْ عَلَيْهِ مُضْمَرَاتُ الْقُلُوبِ
Bože, očisti nas, na Pravi Put izvedi nas i naše ponizne molbe nam prihvati. O Najbolji od onih od kojih se ište! O Najmilostiviji od onih od kojih se milost traži! O Ti od Kojeg skriven nije ni očnog kapkatreptaj, niti očiju pogled, niti išta što se smjestilo u nutriniskrovitoj, niti tajne što su u srcima pohranjene!
أَلَا كُلُّ ذٰلِكَ قَدْ أَحْصَاهُ عِلْمُكَ، وَوَسِعَهُ حِلْمُكَ، سُبْحَانَكَ وَتَعَالَيْتَ عَمَّا يَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا، تُسَبِّحُ لَكَ السَّمَاواتُ السَّبْعُ، وَالْأَرَضُونَ وَمَنْ فِيهِنَّ، وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ
Zbilja, to sve pobrojano je u znanju Tvom i obuhvaćeno blagošću Tvojom! Slavljen si Ti i visoko iznadriječi nasilnika, Uzvišenosti velike! Tebe sedam nebesa i zemalja i sve ono što je na njima slavi. I ne postoji ništa a da Tebe ne slavi hvaleći Te.
فَلَكَ الْحَمْدُ وَالْمَجْدُ، وَعُلُوُّ الْجَدِّ، يَا ذَالْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، وَالْفَضْلِ وَالْإِنْعَامِ، وَالْأَيَادِي الْجِسَامِ، وَأَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ، الرَّؤُوفُ الرَّحِيمُ
Tebi pripada sva hvala i slava i slave uzvišenost. O Vlasniče uzvišenosti, darežljivosti, izobilja, blagodarenja i darova ogromnih! Ti si Darežljivi, Plemeniti, Blagi, Milostivi.
اللَّـٰهُمَّ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلَالِ، وَعَافِنِي فِي بَدَنِي وَدِينِي، وَآمِنْ خَوْفِي، وَاعْتِقْ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، اللَّـٰهُمَّ لَا تَمْكُرْ بِي، وَلَا تَسْتَدْرِجْنِي، وَلَا تَخْدَعْنِي، وَادْرَأْ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ
Bože, opskrbu mi Svoju čistu uvećaj, i daj mi zdravlje u tijelu mome i vjeri mojoj, strah mi smiri i vrat od Vatre oslobodi. Bože, ne zavedi me, ne uvodi me u zabludu postepeno, ne prevari me, nego zlo pokvarenih džina i ljudi od mene ukloni.”
Potom je podigao glavu, pogledao prema nebu, a suze su kao iz kabla lile iz njegovih blagoslovljenih očiju, pa je glasno nastavio:
يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ، يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ، وَيَا أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ، وَيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، السَّادَةِ الْمَيَامِينَ
“O Najbolji od svih koji čuju! O Najbolji od svih koji vide! O Najbrži od svih koji obračunavaju! O Najmilostiviji od Milostivih! Blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu, prvake blagoslovljene.
وَأَسْأَلُكَ اللَّـٰهُمَّ حَاجَتِي الَّتِي إِنْ أَعْطَيْتَنِيهَا لَمْ يَضُرَّنِي مَا مَنَعْتَنِي، وَإِنْ مَنَعْتَنِيهَا لَمْ يَنْفَعْنِي مَا أَعْطَيْتَنِي، أَسْأَلُكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
I ištem od Tebe, Bože, potrebu svoju– udijeliš li mi je, nauditi mi neće ono čega si me lišio, a uskratiš li mi je, koristiti mi neće ono što si mi udijelio. Ištem od Tebe da vrat mi od Vatre oslobodiš.
لَا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ، لَكَ الْمُلْكُ، وَلَكَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، يَا رَبُّ يَا رَبُّ
Nema boga osim Tebe Jedinog! Nema Tebi sudruga. Tebi vlast sva pripada i Tebi hvala sva pripada. Ti sve možeš. O Gospodaru! O Gospodaru!…”
Imam Husejn, mir s njim, je nastavio ponavljati: “O Gospodaru!”, a oni oko njega su zaboravili svoje dove i posvetili su se njemu, slušajući ga i izgovarajući “amin” na njegove molitve, a plač im je zajedno s njegovim glasno odjekivao. Onda je sunce zašlo i ljudi su krenuli za njim.
Međutim, sejjid Ibn Tavus, r.a., u knjizi El-Ikbal poslije “o Gospodaru, o Gospodaru, o Gospodaru” je naveo ovaj dodatak:
إِلهِي أَنا الفَقِيرُ فِي غِنايَ فَكَيْفَ لا أَكُونُ فَقِيراً فِي فَقْرِي إِلهِي أَنا الجاهِلُ فِي عِلْمِي فَكَيْفَ لا أَكُونُ جَهُولاً فِي جَهْلِي ؟ إِلهِي إِنَّ اخْتِلافَ تَدْبِيرِكَ وَسُرْعَةَ طَواءِ مَقادِيرِكَ مَنَعاً عِبادَكَ العارِفِينَ بِكَ عَنِ السُّكُونِ إِلى عَطاءٍ وَاليَّأْسِ مِنْكَ فِي بَلاءٍ
Moj Bože, ja sam siromah u bogatstvu svom, pa kako neću biti siromah u siromaštvu svom?! Moj Bože, ja sam neznalica u znanju svom, pa kako neću biti neznalica u neznanju svom?! Moj Bože, doista, raznolikost Tvojih odredbi i brzina smjenjivanja Tvojih određenja odvratili su robove Tvoje koji imaju spoznaju o Tebi, od priklanjanja na darivanja i beznađe u Tebe u nevolji.
، إِلهِي مِنِّي ما يَلِيقُ بِلُؤْمِي وَمِنْكَ ما يَلِيقُ بِكَرَمِكَ، إِلهِي وَصَفْتَ نَفْسَكَ بِاللُّطْفِ وَالرَّأْفَةِ لِي قَبْلَ وُجُودِ ضَعْفِي أَفَتَمْنَعُنِي مِنْهُما بَعْدَ وَجُودِ ضَعْفِي ؟
Moj Bože, od mene potiče ono što dolikuje niskosti mojoj, a od Tebe potiče ono što dolikuje plemenitosti Tvojoj! Bože, Sebe si opisao milošću i blagošću prema meni prije moje slabosti, pa hoćeš li mi ih uskratiti u mojoj slabosti?!
إِلهِي إِنْ ظَهَرَتِ المَحاسِنُ مِنِّي فَبِفَضْلِكَ وَلَكَ المِنَّةُ عَلَيَّ وَإِنْ ظَهَرَتِ المَساوِيُ مِنِّي فَبِعَدْلِكَ وَلَكَ الحُجَّةُ عَلَيَّ، إِلهِي كَيْفَ تَكِلُنِي وَقَدْ تَكَفَّلْتَ لِي وَكَيْفَ أُضامُ وَأَنْتَ النَّاصِرُ لِي، أَمْ كَيْفَ أَخِيبُ وَأَنْتَ الحَفِيُّ بِي
Bože, ako se od mene vide dobra djela, pa to je zbog milosti Tvoje i Tebi je zahvalnost nada mnom, a ako se od mene vide zla djela, pa to je zbog pravednosti Tvoje i Ti imaš dokaz protiv mene! Bože, kako bi me ostavio, a Ti si mi jamčio pažnju?! I kako bih pretrpio nepravdu, a Ti si mi pomagač?! Ili kako bih se razočarao, a Ti me držiš pod pažnjom?!
ها أَنا أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِفَقْرِي إِلَيْكَ وَكَيْفَ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِما هُوَ مَحالٌ أَنْ يَصِلَ إِلَيْكَ، أَمْ كَيْفَ أَشْكُو إِلَيْكَ حالِي وَهُوَ لا يَخْفى عَلَيْكَ، أَمْ كَيْفَ أُتَرْجِمُ بِمَقالِي وَهُوَ مِنْكَ بَرَزٌ إِلَيْكَ، أَمْ كَيْفَ تُخَيِّبْ آمالِي وَهِي قَدْ وَفَدَتْ إِلَيْكَ، أَمْ كَيْفَ لا تُحْسِنُ أَحْوالِي وَبِكَ قامَتْ
Evo mene, Tebi se približavam posredstvom potrebe svoje za Tobom, a kako se mogu Tebi približiti onim što nije moguće da stigne do Tebe?! Ili kako bih Ti se mogao žaliti na stanje svoje, a to Tebi nije skriveno?! Ili kako bih to svojim riječima izrazio, a Tebi je to očito? Ili kako bi Ti razočarao moja nadanja, a ona su Tebi stigla?! Ili kako mi Ti ne bi uljepšao stanja, a ona posredstvom Tebe postoje?!
إِلهِي ما أَلْطَفَكَ بِي مَعَ عَظِيمِ جَهْلِي وَما أَرْحَمَكَ بِي مَعَ قَبِيحِ فِعْلِي! إِلهِي ما أَقْرَبَكَ مِنِّي وَأَبْعَدَنِي عَنْكَ وَما أَرْأَفَكَ بِي ! فَما الَّذِي يَحْجُبُنِي عَنْكَ ؟ إِلهِي عَلِمْتُ بِاخْتِلافِ الاثارِ وَتَنَقُّلاتِ الأطْوارِ أَنَّ مُرادَكَ مِنِّي أَنْ تَتَعَرَّفَ إِلَيَّ فِي كُلِّ شَيٍْ حَتَّى لا أَجْهَلَكَ فِي شَيٍْ
Bože, koliko li si Ti milostiv prema meni uprkos veličini neznanja moga! I koliko li si Ti samilostan prema Meni uprkos ružnoći djela moga! Bože! Koliko li si Ti meni blizak, a koliko li sam ja od Tebe daleko! I koliko li si Ti blag prema meni! Pa šta je to što me zaklanja od Tebe?! Bože, različitošću tragova i promjenama položaja shvatio sam da mi se želiš predstaviti u svakoj stvari tako da budem poznavalac Tebe u svakoj stvari!
إِلهِي كُلَّما أَخْرَسَنِي لُؤْمِي أَنْطَقَنِي كَرَمُكَ وَكُلَّما آيَسَتْنِي أَوْصافِي أَطْمَعَتْني مِنَنُكَ، إِلهِي مَنْ كانَتْ مَحاسِنُهُ مَسَاوِيَ فَكَيْفَ لا تَكُونُ مَساوِؤُهُ مَساوِيَ، وَمَنْ كانَتْ حَقائِقُهُ دَعاوي فَكَيْفَ لا تَكُونُ دَعاواهُ دَعاوي، إِلهِي حُكْمُكَ النَّافِذُ وَمَشِيئَتُكَ القاهِرَةِ لَمْ يَتْرُكا لِذِي مَقالٍ مَقالًا وَلا لِذِي حالٍ حالًا
Bože, kad god me je moja podlost učinila nijemim, plemenitost Tvoja me navodila da govorim! I kad god su me moje ružne osobine odvele u beznađe, Tvoje milosti su u meni probudile žudnju (za spasom)! Bože, onaj čija su dobra djela loša, pa kako mu loša djela neće biti loša?! I onaj čije su istine samo tvrdnje, pa kako mu tvrdnje neće biti tvrdnje?! Bože, Tvoj djelotvorni sud i Tvoja nesavladiva volja nisu ostavili riječ za nekog govornika niti položaj za vlasnika položaja.
إِلهِي كَمْ مِنْ طاعَةٍ بنَيْتُها وَحالَةٍ شَيَّدْتُها هَدَمَ اعْتِمادِي عَلَيْها عَدْلُكَ بَلْ أَقالَنِي مِنْها فَضْلُكَ، إِلهِي إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنِّي وَإِنْ لَمْ تَدُمِ الطَّاعَةُ مِنِّي فِعْلًا جَزْما فَقَدْ دامَتْ مَحَبَّةً وَعَزْما، إِلهِي كَيْفَ أَعْزِمُ وَأَنْتَ القاهِرُ وَكَيْفَ لاأَعْزِمُ وَأَنْتَ الأمِرُ
Bože, koliko li pokornosti izgradih i stanja ropstva učvrstih, moje oslanjanje na njih je srušila pravednost Tvoja, čak me od njih oslobodila milost Tvoja! Bože, Ti znaš da, iako pokornost od mene nije trajala u obliku čvrstog čina, ipak se nastavila u obliku ljubavi i odlučnosti! Bože, kako da čvrsto odlučim, a Ti si apsolutno pobjednik? I kako da čvrsto ne odlučim, a Ti naređuješ?!
إِلهِي تَرَدُّدي فِي الآثارِ يُوجِبُ بُعْدَ المَزارِ فاجْمَعْنِي عَلَيْكَ بِخِدْمَةٍ تُوصِلُنِي إِلَيْكَ، كَيْفَ يُسْتَدَلُّ عَلَيْكَ بِما هُوَ فِي وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ إِلَيْكَ أَيَكُونُ لِغَيْرُكَ مِنَ الظُّهُورِ ما لَيْسَ لَكَ حَتَّى يَكُونَ هُوَ المُظْهِرَ لَكَ ؟ مَتى غبْتَ حَتَّى تَحْتاجَ إِلى دَلِيلٍ يَدُلُّ عَلَيْكَ وَمَتى بَعُدْتَ حَتَّى تَكُونَ الآثارُ هِيَ الَّتِي تُوصِلُ إِلَيْكَ ؟ عَمِيَتْ عَيْنٌ لا تَراكَ عَلَيْها رَقِيبًا وَخَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلَ لَهُ مِنْ حُبِّكَ نَصِيبًا
Bože, moje zavlačenje u tragove, susret čini dalekim, pa poveži me sa Sobom služenjem koje će me dovesti Tebi. Kako se traži putokaz ka Tebi onim što je u postojanju svom potrebito za Tobom?! Može li nešto mimo Tebe imati pojavnost koju Ti nemaš da bi ono bilo pokazatelj Tebe? Kad si bio odsutan, da bi imao potrebu za putokazom koji bi ukazao na Tebe?! I kad si bio dalek, da bi tragovi Tvoji doveli do Tebe?! Zaslijepilo je oko koje Tebe ne vidi nad sobom nadzornikom i propala je kupoprodaja onog roba koji ne priušti sebi udio u ljubavi prema Tebi!
إِلهِي أَمَرْتَ بِالرُّجُوعِ إِلى الآثارِ فَارْجِعْنِي إِلَيْكَ بِكِسْوَةِ الأنْوارِ وَهِدايَةِ الاِسْتِبْصارِ حَتَّى أَرْجِعَ إِلَيْكَ مِنْها كَما دَخَلْتُ إِلَيْكَ مِنْها مَصُونَ السِّرِّ عَنْ النَّظَرِ إِلَيْها وَمَرْفُوعَ الهِمَّةِ عَنِ الاِعْتِمادِ عَلَيْها إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيٍْ قَدِيرٌ
Bože, naredio si obraćanje tragovima, pa vrati me Sebi odjećom svjetlosti i uputom razboritosti kako bih Ti se vratio od njih onako kako sam ušao u njih, nutrinom očuvanom od pogleda na njih i ambicijom uzdignutom od oslanjanja na njih. Doista, Ti sve možeš!
إِلهِي هذا ذُلِّي ظاهِرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ وَهذا حالِي لا يَخْفى عَلَيْكَ مِنْكَ أَطْلُبُ الوُصُولَ إِلَيْكَ وَبِكَ أَسْتَدِلُّ عَلَيْكَ فَاهْدِنِي بِنُورِكَ إِلَيْكَ وَأَقِمْنِي بِصِدْقِ العُبُودِيَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ
Bože, ova moja poniznost je očita pred Tobom i ovo stanje moje nije prikriveno Tebi, od Tebe tražim stizanje do Tebe i Tobom tražim put do Tebe. Pa uputi me Sebi Svjetlom Svojim i održi me iskrenošću robovanja pred Tobom.
إِلهِي عَلِّمْنِي مِنْ عِلْمِكَ المَخْزُونِ وَصُنِّي بِسِتْرِكَ المَصُونِ إِلهِي حَقِّقْنِي بِحَقائِقِ أَهْلِ القُرْبِ وَاسْلُكَ بِي مَسْلَكَ أَهْلِ الجَذْبِ، إِلهِي أَغْنِنِي بِتَدْبِيرِكَ لِي عَنْ تَدْبِيرِي وَبِاخْتِيارِكَ عَنْ اخْتِيارِي وَأوْقِفْنِي عَلى مَراكِزِ اضْطِرارِي
Bože, poduči me iz riznica znanja Svoga i sačuvaj me Svojim pokrivačem zaštićenosti! Bože, ispuni me zbiljama bliskih Tebi i povedi me putem onih privučenih Tebi. Bože, promišljanjem Svojim me liši potrebe promišljanja moga i odabirom Svojim odabira moga i osvijesti me o mjestima mojih potreba!
إِلهِي أَخْرِجْنِي مِنْ ذُلِّ نَفْسِي وَطَهِّرْنِي مِنْ شَكِّي وَشِرْكِي قَبْلَ حُلُولِ رَمْسِي، بِكَ أَنْتَصِرُ فَانْصُرْنِي وَعَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ فَلا تَكِلْنِي وَإِيَّاكَ أَسْأَلُ فَلا تُخَيِّبْنِي وَفِي فَضْلِكَ أَرْغَبُ فَلا تَحْرِمْنِي وَبِجَنابِكَ أَنْتَسِبُ فَلا تُبْعِدْنِي وَبِبابِكَ أَقِفُ فَلا تَطْرُدْنِي
Bože, izvedi me iz poniznosti moje duše i očisti me od sumnje moje i širka moga prije ulaska u grob moj. Tobom se pomažem, pa pomozi mi i na Tebe se oslanjam, pa nemoj me sebi prepustiti, od Tebe ištem, pa ne razočaraj me, u milost Tvoju hrlim, pa ne uskrati mi, Visosti Tvojoj pripadam, pa ne udalji me i pred vratima Tvojim stojim, pa ne otjeraj me!
إِلهِي تَقَدَّسَ رِضاكَ أَنْ يَكُونَ لَهُ عِلَّةٌ مِنْكَ فَكَيْفَ يَكُونُ لَهُ عِلَّةٌ مِنِّي؟ إِلهِي أَنْتَ الغَنِيُّ بِذاتِكَ أَنْ يَصِلَ إِلَيْكَ النَّفْعُ مِنْكَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ غَنِيّا عَنِّي ؟ إِلهِي إِنَّ القَضاء وَالقَدَرَ يُمَنِّيِني وَإِنَّ الهَوى بِوَثائِقِ الشَّهْوَةِ أَسَرَنِي فَكُنْ أَنْتَ النَّصِيرَ لِي حَتَّى تَنْصُرَنِي وَتُبَصِّرَنِي وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكَ حَتَّى اسْتَغْنِي بِكَ عَنْ طَلَبِي
Bože, zadovoljstvo Tvoje je čisto od toga da ima nedostatka od Tebe, pa kako može imati nedostatka od mene?! Bože, Ti si Sam po Sebi neovisan od toga da Ti stiže korist od Tebe, pa da ne budeš neovisan od mene?! Bože, doista, predodređenje i odreba izazivaju želje u meni i jurenje u kandže strasti me zarobilo, pa budi mi Ti pomagač, tako da mi pomogneš, i da me osvijestiš i učini me milošću Svojom neovisnim da bih Tobom bio oslobođen od traženja.
أَنْتَ الَّذِي أَشْرَقْتَ الأنْوارَ فِي قُلُوبِ أَوْلِيائِكَ حَتَّى عَرَفُوكَ وَوَحَّدُوكَ وَأَنْتَ الَّذِي أَزَلْتَ الأغْيارَ عَنْ قُلُوبِ أَحِبَّائِكَ حَتَّى لَمْ يُحِبُّوا سِواكَ وَلَمْ يَلْجَأَوا إِلى غَيْرِكَ أَنْتَ المُوْنِسُ لَهُمْ حَيْثُ أَوْحَشَتْهُمُ العَوالِمُ وَأَنْتَ الَّذِي هَدَيْتَهُمْ حَيْثُ اسْتَبانَتْ لَهُمْ المَعالِمُ
Ti si Taj Koji je obasjao svjetloste u srcima prijatelja Tvojih, dokle da su Te poznali i ispovjedali jednotu Tvoju i ti si Taj Koji je uklonio druge iz srca zaljubljenika Tvojih dokle, da nisu voljeli nikog mimo Tebe nisu tražili utočište kod nekog mimo Tebe i Ti si prisni drug njihov kada se nađu uplašeni zbog usamljenosti od ljudi i Ti si Taj Koji si ih uputio kada su im se ukazala znamenja upute.
ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَما الَّذِي فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ ؟ لَقَدْ خابَ مَنْ رَضِيَ دُونَكَ بَدَلًا وَلَقَدْ خَسِرَ مَنْ بَغى عَنْكَ مُتَحَوَّلًا، كَيْفَ يُرْجى سِواكَ وَأَنْتَ ما قَطَعْتَ الإحْسانَ وَكَيْفَ يُطْلَبُ مِنْ غَيْرِكَ وَأَنْتَ مابَدَّلْتَ عادَةَ الاِمْتِنانِ
Šta je našao onaj koji je Tebe izgubio i šta je izgubio onaj koji je Tebe našao?! Propao je onaj koji se zadovoljio sa zamjenom mimo Tebe i gubitnik je onaj koji se okrenuo od Tebe. Kako se polaže nada u nekoga mimo Tebe, a Ti nisi prekinuo dobročinstvo Svoje i kako se traži od nekoga mimo Tebe, a Ti nisi promijenio običaj darivanja Svog?!
يامَنْ أَذاقَ أَحِبَّأَهُ حَلاوَةَ المُؤانَسَةِ فَقامُوا بَيْنَ يَدَيْهِ مُتَمَلِّقِينَ وَيامَنْ أَلْبَسَ أَوْلِيائهُ مَلابِسَ هَيْبَتِهِ فَقامُوا بَيْنَ يَدَيْهِ مُسْتَغْفِرِينَ، أَنْتَ الذَّاكِرُ قَبْلَ الذَّاكِرِينَ وَأَنْتَ البادِيُ بِالإحْسانِ قَبْلَ تَوَجُّهِ العابِدِينَ وَأَنْتَ الجَوادُ بِالعَطاءِ قَبْلَ طَلَبِ الطَّالِبِينَ وَأَنْتَ الوَهَّابُ ثُمَّ لِما وَهَبْتَ لَنا مِنَ المُسْتَقْرِضِينَ
O Ti Koji si priuštio zaljubljenicima Svojima da okuse slast druželjublja, pa su stali pred Tobom da Ti se umiljavaju! O Ti Koji si oblačio prijatelje Svoje odjećom strahopoštovanja Svoga, pa su stali ispred Tebe da traže oprost! Ti si Spominjatelj prije spominjatelja, i Ti si začetnik dobročinstva prije obraćanja robova, i Ti si darežljiv u darivanju prije traženja tražitelja, i Ti obilno daruješ, potom od onog što si nam dao tražiš od nas zajam!
إِلهِي اطْلُبْنِي بِرَحْمَتِكَ حَتَّى أَصِلَ إِلَيْكَ وَاجْذُبْنِي بِمَنِّكَ حَتَّى أُقْبِلَ عَلَيْكَ، إِلهِي إِنَّ رَجائِي لا يَنْقَطِعُ عَنْكَ وَإِنْ عَصَيْتُكَ كَما أَنَّ خَوْفِي لا يُزايِلُنِي وَإِنْ أَطَعْتُكَ فَقَدْ دَفَعَتْنِي العَوالِمُ إِلَيْكَ وَقَدْ أَوْقَعَنِي عِلْمِي بِكَرَمِكَ عَلَيْكَ
Bože, milošću Svojom me traži da bih stigao do Tebe i dobročinstvom Svojim me privuci da bih došao Tebi! Bože, moja nada u Tebe se neće prekidati, i ako Ti pokažem neposlušnost, kao što se moj strah neće odvojiti od mene i ako Ti se pokoravam. Doista, svjetina me odgurnula Tebi a moje znanje o plemenitosti Tvojoj me dovelo do Tebe.
إِلهِي كَيْفَ أَخِيبُ وَأَنْتَ أَمَلِي أَمْ كَيْفَ اُهانُ وَعَلَيْكَ مُتَّكَلِي، إِلهِي كَيْفَ أسْتَعِزُّ وَفِي الذِّلَّةِ أَرْكَزْتَنِي أَمْ كَيْفَ لا أَسْتَعِزُّ وَإِلَيْكَ نَسَبْتَنِي
Bože, kako bih se razočarao, a Ti si moja nada, ili kako bih se ponizio, a Ti si moj oslonac? Bože, kako bih se osjećao moćnim, a Ti si me u poniznost stavio i kako se ne bih osjećao moćnim, a Sebi si me pripisao?
إِلهِي كَيْفَ لا أَفْتَقِرُ وَأَنْتَ الَّذِي فِي الفُقَراءِ أَقَمْتَنِي أَمْ كَيفَ أَفْتَقِرُ وَأَنْتَ الَّذِي بِجُودِكَ أَغْنَيْتَنِي وَأَنْتَ الَّذِي لا إِلهَ غَيْرُكَ تَعَرَّفْتَ لِكُلِّ شَيٍْ فَما جَهِلَكَ شَيٌْ وَأَنْتَ الَّذِي تَعَرَّفْتَ إِلَيَّ فِي كُلِّ شَيٍْ فَرَأَيْتُكَ ظاهِرًا فِي كُلِّ شَيٍْ وَأَنْتَ الظَّاهِرُ لِكُلِّ شَيٍْ
Bože, kako da ne budem u siromaštvu, a Ti si Taj Koji me među siromašne postavio ili kako da budem siromah, a Ti si Taj Koji me darežljivošću Svojom bogatim učinio? I Ti si Taj osim Kojeg drugog božanstva nema, predstavio si Sebe svakoj stvari, pa nisi nepoznat ničemu. I Ti si Taj Koji si meni predstavio Sebe u svakoj stvari, pa sam Te vidio očitog u svakoj stvari, a Ti si očit svakoj stvari!
يامَنْ اسْتَوى بِرَحْمانِيَّتِه فَصارَ العَرْشُ غَيْبا فِي ذاتِهِ مَحَقْتَ الآثارَ بِالآثارِ وَمَحَوْتَ الأغْيارَ بِمُحِيطاتِ أَفْلاكِ الأنْوارِ، يامَنْ احْتَجَبَ فِي سُرادِقاتِ عَرْشِهِ عَنْ أَنْ تُدْرِكَهُ الأبْصارُ
O Ti Koji si svemilošću Svojom postojan, pa je Prijestolje samo po sebi postalo nevidljivo, pobrisao si tragove tragovima, i izbrisao si druge domenima svjetlosnog svoda! O Ti Koji si se zaklonio pod krovoe Prijestolja Svoga od dometa vida!
يامَنْ تَجَلّى بِكَمالِ بَهائِهِ فَتَحَقَّقَتْ عَظَمَتُهُ الاِسْتِواءِ، كَيْفَ تَخْفى وَأَنْتَ الظَّاهِرُ أَمْ كَيْفَ تَغِيبُ وَأَنْتَ الرَّقِيبُ الحاضِرُ؟ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيٍْ قَدِيرٌ وَالحَمْدُ للهِ وَحْدَهُ
O Ti Koji si se očitovao savršenstvom blistavosti Svoje, pa se obistinilo veličanstvo Njegovo od nadmoći. Kako bi bio skriven, a Ti si očit i kako bi bio odsutan, a Ti si prisutni nadzornik?! Doista, si Ti moćan nad svim i sva hvala pripada Allahu Jedinom.
Jedna od poznatih dova za ovaj dan jest dova Prvaka šehida, Imama Husejna, mir s njim.
