Beseda 31
BESEDA 31.
Izrečena pre Bitke oko kamile, kada je Zapovednik vernika poslao Abdulaha ibn Abasa Zubejru ibn Avamu sa ciljem da mu savetuje povratak pokornosti. Tada mu je rekao:
لَا تَلْقَيَنَّ طَلْحَةَ فَإِنَّكَ إِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ كَالثَّوْرِ عَاقِصًا قَرْنَهُ يَرْكَبُ الصَّعْبَ وَيَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ، وَلَكِنِ الْقَ الزُّبَيْرَ، فَإِنَّهُ أَلْيَنُ عَرِيكَةً، فَقُلْ لَهُ: يَقُولُ لَكَ ابْنُ خَالِكَ: عَرَفْتَنِي بِالْحِجَازِ وَأَنْكَرْتَنِي بِالْعِرَاقِ، فَمَا عَدَا مِمَّا بَدَا
Ne susreći se nipošto s Talhom! Jer, susretneš li ga, naći ćeš ga poput bika neukrotiva čiji su rogovi savijeni prema ušima njegovim. On jaše divlju jahaću životinju, a kaže da je pripitomljena. Ali se sastani sa Zubejrom, jer on je ćudi blage, i reci da rođak tvoj po majci kaže: „Poznavao si me u Hidžazu, ali me ne poznaješ u Iraku; šta te odvrati od zakletve na vernost koju si mi dao?“
قال السيد الشريف : و هو، عليه السلام، أول من سُمعت منه هذه الكلمة ، أعني “فما عدا مما بدا”
Sejid Razi kaže: Zadnju rečenicu ove besede („fa ma ’abda mimma bada“) izgovorio je samo Zapovednik vernika a.s.
