XII - Šapćuće moljenje znalaca

Šapćuće moljenje znalaca

Autor: Imam Ali ibn Husejn Zejnul-Abidin, a.s.
Izvor: Es-Sahifetus-sedždžadije
Share

63

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
إِلَهِي، قَصُرَتِ الْأَلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنَائِكَ كَمَا يَلِيقُ بِجَلَالِكَ، وَعَجَزَتِ الْعُقُولُ عَنْ إِدْرَاكِ كُنْهِ جَمَالِكَ، وَانْحَسَرَتِ الْأَبْصَارُ دُونَ النَّظَرِ إِلَى سُبُحَاتِ وَجْهِكَ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَرِيقًا إِلَى مَعْرِفَتِكَ إِلَّا بِالْعَجْزِ عَنْ مَعْرِفَتِكَ

U Ime Boga, Milostivog, Milosrdnog!

1 – O Bože Moj, jezici ne uspevaju da dostignu veličanje Tebe, koje priliči veličanstvu Tvom, umovi su nesposobni da shvate srž lepote Tvoje, oči klonu pred gledanjem slave Lica Tvog, i nisi dodelio stvorenjima nikakav put da Te saznaju izuzev nesposobnosti da Te saznaju!

إِلَهِي، فَاجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ تَوَشَّحَتْ [تَرَسَّخَتْ] أَشْجَارُ الشَّوْقِ إِلَيْكَ فِي حَدَائِقِ صُدُورِهِمْ، وَأَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجَامِعِ قُلُوبِهِمْ، فَهُمْ إِلَى أَوْكَارِ الْأَفْكَارِ يَأْوُونَ، وَفِي رِيَاضِ الْقُرْبِ وَالْمُكَاشَفَةِ يَرْتَعُونَ، وَمِنْ حِيَاضِ الْمَحَبَّةِ بِكَأْسِ الْمُلَاطَفَةِ يَكْرَعُونَ، وَشَرَائِعِ الْمُصَافَاةِ يَرِدُونَ، قَدْ كُشِفَ الْغِطَاءُ عَنْ أَبْصَارِهِمْ، وَانْجَلَتْ ظُلْمَةُ الرَّيْبِ عَنْ عَقَائِدِهِمْ مِنْ ضَمَائِرِهِمْ، وَانْتَفَتْ مُخَالَجَةُ الشَّكِّ عَنْ قُلُوبِهِمْ وَسَرَائِرِهِمْ، وَانْشَرَحَتْ بِتَحْقِيقِ‏ الْمَعْرِفَةِ صُدُورُهُمْ، وَعَلَتْ لِسَبْقِ السَّعَادَةِ فِي الزَّهَادَةِ هِمَمُهُمْ، وَعَذُبَ فِي مَعِينِ الْمُعَامَلَةِ شِرْبُهُمْ، وَطَابَ فِي مَجْلِسِ الْأُنْسِ سِرُّهُمْ، وَأَمِنَ فِي مَوْطِنِ الْمَخَافَةِ سِرْبُهُمْ، وَاطْمَأَنَّتْ بِالرُّجُوعِ إِلَى رَبِّ الْأَرْبَابِ أَنْفُسُهُمْ، وَتَيَقَّنَتْ بِالْفَوْزِ وَالْفَلَاحِ أَرْوَاحُهُمْ، وَقَرَّتْ بِالنَّظَرِ إِلَى مَحْبُوبِهِمْ أَعْيُنُهُمْ، وَاسْتَقَرَّ بِإِدْرَاكِ السُّؤْلِ وَنَيْلِ الْمَأْمُولِ قَرَارُهُمْ، وَرَبِحَتْ فِي بَيْعِ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ تِجَارَتُهُمْ

2 – O Bože moj, smesti nas među one u vrtovima od čijih je dahova drveće čežnje za Tobom zadobilo čvrst koren i skupinu čija su srca obuzeta plamenom ljubavi Tvoje. Oni traže sklonište u gnezdima razmišljanja, hrane se u vrtovima bliskosti i otkrivanja, piju sa zdenaca ljubavi čašom milosti blage, i ulaze u pojilišta ljubavi plahovite. Zastor je podignut s očiju njihovih,[1] tama sumnje rasterana iz verovanja njihovih i najunutrašnjijih misli njihovih, nedoumica isterana iz srca njihovih i tajnih misli njihovih, grudi njihove proširene potvrdom znanja istinitog, težnje njihove uznesene srećom koja prethodi dobrom u odricanju, piće njihovo slatko s vrela predanosti delima dobrim, tajne misli njihove dražesne na saborima bliskosti, misli njihove sigurne u mestu užasa, duše njihove smirene povratkom Gospodaru gospodara,[2] duhovi njihovi dostigli sigurnost uspehom i napretkom, oči njihove obradovane gledanjem Voljenog njihovog, stanište njihovo nastanjeno dostizanjem traženog i postizanjem očekivanog, a trgovina njihova donela dobit prodajom sveta ovog za budući!

إِلَهِي، مَا أَلَذَّ خَوَاطِرَ الْإِلْهَامِ بِذِكْرِكَ عَلَى الْقُلُوبِ، وَمَا أَحْلَى الْمَسِيرَ إِلَيْكَ بِالْأَوْهَامِ فِي مَسَالِكِ الْغُيُوبِ، وَمَا أَطْيَبَ طَعْمَ حُبِّكَ، وَمَا أَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِكَ، فَأَعِذْنَا مِنْ طَرْدِكَ وَإِبْعَادِكَ، وَاجْعَلْنَا مِنْ أَخَصِّ عَارِفِيكَ، وَأَصْلَحِ عِبَادِكَ، وَأَصْدَقِ طَائِعِيكَ، وَأَخْلَصِ عُبَّادِكَ، يَا عَظِيمُ يَا جَلِيلُ، يَا كَرِيمُ يَا مُنِيلُ، بِرَحْمَتِكَ وَمَنِّكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

3 – O Bože moj, kako su za srca prijatne misli koje nadahnjuju sećanje na Tebe, kako slatko putovanje ka Tebi zamišljanjima na stazama nevidivih svetova, kako ugodan ukus ljubavi Tvoje, kako ushićujuće piće bliskosti Tvoje! Zato, daj nam utočište od Tvog izgona i Tvog udaljavanja, i smesti nas među najodabranije od znalaca Tvojih, najpravednije od robova Tvojih, najistinitije od pokoravatelja Tvojih, najiskrenije od obožavalaca Tvojih, o Svemogući, Veličanstveni, Darežljivi, Darivatelju, tako Ti Milosti, O Najmilostiviji od milostivih!

[1] Aluzija na jasnost vizije koju će duše iskusiti na smrtnom času: “Zaista si o ovom bio u ravnodušnosti, pa smo s tebe odstranili pokrov tvoj, zato je vid tvoj danas oštar.”  (50:22)

[2] Aluzija na 89:27-28: “O dušo smirena! Vrati se Gospodaru svom zadovoljna, zadovoljavajuća.“

  • 6 Aprila, 2019

Oznake: