Ljubav prema Ehli bejtu

Ljubav prema Ehli bejtu

 

Ne može se sumnjati u obavezu ljubavi prema Poslanikovom, s.a.v.a., Ehli bejtu. U ajetu Meveddeh, ljubav prema Poslanikovoj, s.a.v.a., porodici predstavljena je kao nagrada za Poslanikovo, s.a.v.a., poslanstvo.

قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى.

Reci: “Ne tražim za ovo nikakvu drugu nagradu od vas, osim ljubavi za bližnje!”^[1]

U ovom se ajetu pod izrazom bližnji (kurba) misli na osobe zbog kojih je spušten ajet o čišćenju.

Ibn Hadžer El-Mekki, nakon što je prenio rivajet o obaveznosti ispoljavanja ljubavi prema Ehli bejtu, kaže: “Iz prethodnih hadisa postaje jasna obaveza ispoljavanja ljubavi prema Ehli bejtu i stroga zabrana mržnje prema njima.” Bejheki, Bagavi i ostali su ukazali na obavezu iskazivanja ljubavi prema Ehli bejtu. Šafi'i u stihovima koji se prenose od njega također ukazuje na to. On kaže: “O Porodico Božijeg Poslanika, ljubav prema vama je… farz od Allaha u Kur'anu objavljen.”^[2]

Fahruddin Er-Razi ovako dokazuje obavezu ispoljavanja ljubavi prema Ehli bejtu:

Nema sumnje da je Poslanik, s.a.v.a., volio Alija, Fatimu, Hasana i Husejna, mir s njima. Na osnovu toga to djelo je vadžib, tj. obavezno za cijeli ummet, jer je Gospodar rekao:

وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ.

I njega slijedite – da biste na Pravom Putu bili!^[3]

Također je Uzvišeni rekao:

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ.

Vi u Allahovom poslaniku imate divan uzor.^[4]

Iz svih ajeta koji govore o nagradi za Poslanika, s.a.v.a., dolazimo do zaključka da on nije tražio od muslimana nikakvu materijalnu ili nematerijalnu nagradu koja bi se vratila njemu samom. Ako je po Božijoj naredbi i tražio od ljudi da iskažu ljubav prema njegovom Ehli bejtu kao nagradu za svoje poslanstvo, to se zapravo vraća njima samima.PITANJA

قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ.

Reci: “Kakvu god nagradu da zatražim od vas, to pripada vama, mene će nagraditi Allah.”^[5]

[1]Eš-Šura, 23.

[2]Es-Savaiku-l-muhrike, str. 217.

[3]El-A’raf, 158.

[4]El-Ahzab, 21.

[5]Saba’, 47.