Svečanost čestitanja na Gadiru

Autor: Grupa autora
Izvor: Hadž obznane
Share

Svečanost čestitanja na Gadiru

 

Kada je završio svoje obraćanje ljudima, Poslanik siđe sa minbera i sjede u šator i reče da Ali sjedne u drugi šator, zatim je naredio da svi ashabi pođu Aliju na čestitanje položaja vilajeta i zaštitništva.

Autor knjige Tarih Rewdatus-safa, nakon što je prenio događaj na Gadiru piše:

“Zatim siđe i sjede u posebnom šatoru pa reče da hazreti Ali sjedne u drugi šator, nakon čega naredi ljudima da odlaze kod Alija i čestitaju mu i kada su muškarci završili s čestitanjem, reče majkama[1] da odu čestitati Aliju.”[2]

U Tarihu habibes-sejr, nakon govora o događaju Gadira kaže se:

“Nakon toga Emirul-mu'minin Ali, keremallahu vedžheh, po naređenju Poslanikovom sjede u šator da bi stvorenja dolazila da mu čestitaju, između svih i ashabi. Omer Ibnil-Hatab, r.a., reče velijju: ‘Blago tebi, blago tebi o Ibn Ebi Talibe, osvanuo si zaštitnikom mojim i upraviteljem svih vjernika i vjernica.'”[3] Nakon toga su se majke vjernika po uputi Poslanikovoj, uputile u šator i čestitale mu.

Merhum Tabarsi, komentator i muhaddis isto ovo prenosi u knjizi E'alamul-vura.[4] Svi su ashabi ponovno prisegli Poslaniku istovremeno prisežući i hazreti Aliju. Prvi koji su svoju ruku dali Poslaniku i Aliju bili su Ebu Bekr, Omer, Osman, Talha i Zubejr.[5]

Kako smo već rekli Omer je s ciljem čestitanja i veselja izgovorio riječi koje su ostale zabilježene u povjesti rekavši:

بخ ‌بخ يا بن ابى طالب , اصبحت , مولاى و مولا كل مؤمن و مؤمنة

‘Blago tebi, blago tebi o Ibn Ebi Talibe, osvanuo si zaštitnikom mojim i upraviteljem svih vjernika i vjernica.’

Veliki broj ehli sunijskih muhadisa prenijeli su ove riječi od Poslanikovih ashaba koji su bili prisutni i koji su čuli ove riječi od Omera. Među onima koji su ove riječi prenijeli su Ibn Abbas, Ebu Hurejre, Burra Ibn ‘Azib, Zejd Ibn Erkam, S'ad Ibn Ebi Vekas, Ebu Se'id Hadri i Enes Ibn Malik. [6]

Merhum Allame Emini u knjizi El-Gadir navodi imena 60 sunijskih učenjaka koji su ovaj rivajet zabilježili u svojim knjigama.[7] Neki od njih ove riječi prenose da je izgovorio Ebu Bekr.

Tada je Husan ibn Sabit, poznati pjesnik svoga doba ustao i rekao:

“O Poslaniče! Tražim dozvolu da ispjevam u vašem prisustvu stih o Aliju.” Poslanik reče: “Reci uz berićet Božiji.” Husan se ispe na uzvišicu pa poče sa stihovima:

Pozva ih na dan Gadira Poslanik njihov,

Divno kako je samo poslanik Božiji dozivao.

Pa reče: ko vam je zaštitnik i poslanik?

Rekoše, bez ikakve nejasnoće:

Tvoj Bog zaštitnik je naš a ti poslanik si nam,

i nijednog vidjeti nećeš da se protivi vijaletu tvome.

Tada Aliji reče: Ustaj Ali, zaista sam ja

zadovoljan da nakon mene budeš imam i upućivač.

Kome bio sam zaštitnik pa ovo mu je zaštitnik,

zato budite mu istinski pratioci i volite ga svi.

Sa mjesta tog uputi dovu: Bože moj, voli onog ko ga voli,

i budi onom ko je Aliju neprijatelj, neprijatelj..[8]

 

 

[1] Misli sa na Poslanikove žene, koje su oslovljavane kao Ummehatul-mu'minin.

[2] Tarihu revdatus-safa, tom I, str. 541.

[3] Tarih habibus-sejr, tom I, str. 411.

[4] E'alamul-vura bi e'alamil-huda, str. 133

[5] El-Gadir, tom I, str. 270. Prenešeno iz knjige El-Vilaje od Muhammed ibn Džerir Taberija i iz Manakibe Ali Ibn Ebi Talib, od Ahmed Ibn Muhameda Taberija poznatog kao Halili.

[6] Faraidus-Sihatejn, tom I, str. 65, poglavlje IX, hadis 31 i 32 te stranica 71, poglavlje XI, hadis 38.

[7] El-Gadir, tom I, str. 272 do 283.

[8] Faraidus-Sihatejn, tom I, str. 73, poglavlje XII, hadis 39 i 40. Maktale Havarezmi, tom I, str. 47. Tezkiratul-havas, str. 39.

  • 5 Augusta, 2019