Zijaret Varis – zijaret Imama Husejna, a.s., i šehida na Kerbeli

Share

Zijaret Varis*

Zijaret Imama Husejna, mir s njim

اللهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا، وَالْحَمْدُ للهِ كَثِيرًا، وَسُبْحَانَ اللهِ بُكْرَةً وَأَصِيلًا، الْحَمْدُ للهِ الَّذِي هَدَانَا لِهٰذَا، وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللهُ، لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ

„Allah je Najveći Sebi svojstvenom veličinom. Allahu pripada mnoga hvala, neka je jutrima i večerima Slavljen. Hvala pripada Allahu Koji nas uputi, jer ne bismo bili upućeni bez Njega. Doista su poslanici našeg Gospodara donosili Istinu.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا خَاتَمَ النَّبِيِّينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا قَائِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ

Mir tebi, o Božiji Poslaniče. Mir tebi, o Božiji Vjerovjesniče. Mir tebi, o svršetku vjerovjesnika svih. Mir tebi, o predvodniče poslanika svih. Mir tebi, o Božiji miljeniče. Mir tebi, o vjernika Zapovjedniče. Mir tebi, o Poslanikovih oporučenika Predvodniče. Mir tebi, o odabranika čestitih vođo.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ، السَّلَامُ عَلَيْكَمْ يَا مَلائِكَةَ اللهِ المُقِيمِينَ فِي هٰذَا الْمَقَامِ الشَّريِفِ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا مَلَائِكَةَ رَبِّيَ الْمُحْدِقِينَ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ، عَلَيْهِ السَّلَامُ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ مِنِّي أَبَدًا مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ

Mir tebi, o sine Fatime, žena svih svjetova Prvakinje. Mir tebi i iz tvog potomstva imamima. Mir tebi, opunomoćeniče Zapovjednika vjernih. Mir tebi, o robu i šehidu istinoljubivi. Mir vama, o Božiji meleki, nastanjeni u ovom mjestu časnom. Mir vama, o meleki mog Gospodara, što kabur Husejnov okružujete. Mir vam od mene, zauvijek, dok sam živ i dok je noći i dana.
Zatim treba proučiti:

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَىٰ كَلِيمِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَىٰ رُوحِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، عَلَيْهِ السَّلَامُ

Mir tebi, o nasljedniče Adema, najodabranijeg roba Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Nuha, vjerovjesnika Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Ibrahima, prijatelja Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Musaa, sagovornika Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Isaa, duha Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Muhammeda, miljenika Božijeg. Mir tebi, o nasljedniče Zapovjednika vjernika.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَىٰ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَىٰ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَدِيجَةَ الْكُبْرَىٰ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللهِ وَابْنَ ثَارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ

Mir tebi, o Muhammeda Mustafe sine. Mir tebi, o Alija Murtede sine. Mir tebi, o Fatime ez-Zehre sine. Mir tebi, o Hatidže Kubra sine. Mir tebi, o „krvi“ Božija[1] i sinu „krvi“ Božije i jedinstveni obespravljeni zbog krvi najmilijih.

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَأَطَعْتَ اللهَ وَرَسُولَهُ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ

Svjedočim da doista namaz obavljao si, zekat davao si, u dobro pozivao si, od zla odvraćao si, da pokoran Allahu i Njegovom Poslaniku bio si, sve dok ti čas smrtni ne dođe.

فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

Neka Allah prokune narod koji te ubi. Neka je proklet narod koji ti nepravdu učini. Nek Allah proklinje narod koji je za to čuo pa se s tim složio i to odobrio.

يَا مَوْلَايَ يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُورًا فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ، وَالْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا

Moj zaštitniče, o Ebu Abdullah, svjedočim da si doista svjetlost bio u kičmama plemenitim i plodnicama očišćenim, da te svojim nečistoćama ne zaprlja paganstvo, niti te zavi u mračne odore svoje.

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكَانِ الْمُؤْمِنِينَ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ الْهَادِي الْمَهْدِيُّ وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِّمَةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوَىٰ، وَأَعْلَامُ الْهُدَىٰ، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقَىٰ، وَالْحُجَّةُ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيَا

Svjedočim da si ti, doista, jedan od stubova vjere i oslonaca vjernika. Svjedočim da si ti doista imam, dobročinitelj, bogobojazan, zadovoljan Bogom, čist upućivač i upućeni. Svjedočim da su doista imami iz tvog potomstva riječi bogobojaznosti i znamenja upute, uže čvrsto i među stanovnicima Zemlje Božiji dokazi.

وَأُشْهِدُ اللهَ وَمَلَائِكَتَهُ وَأَنْبِيَاءَهُ وَرُسُلَهُ، أَنِّي بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَبِإِيَابِكُمْ، مُوقِنٌ بِشَرَايـِعِ دِينِي وَخَوَاتِيمِ عَمَلِي، وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ مُتَّبِـعٌ، صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْكُمْ، وَعَلَىٰ أَرْوَاحِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسَادِكُمْ، وَعَلَىٰ أَجْسَامِكُمْ، وَعَلَىٰ شَاهِدِكُمْ، وَعَلَىٰ غَائِبِكُمْ، وَعَلَىٰ ظَاهِرِكُمْ، وَعَلَىٰ بَاطِنِكُمْ

Uzimam za svjedoka Allaha, Njegove meleke, Njegove vjerovjesnike i poslanike, da ja doista vjerujem u vas i da sam uvjeren u povratak vaš, i u propise vjere moje i konac djela mojih. Moje srce je srcima vašim predano, a moja djelovanja s vašim usklađena. Neka je Božiji blagoslov na vas, na duše vaše, tijela vaša, na prisutnog od vas, odsutnog od vas, na vanjštinu vašu i nutrinu vašu. Neka su mi otac i majka žrtve za tebe, o sine Poslanika Božijeg.

بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي، يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي، يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتِ الْمُصِيبَةُ بِكَ عَلَيْنَا، وَعَلَىٰ جَمِيعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَأَلْجَمَتْ وَتَهَيَّأَتْ لِقِتَالِكَ

Neka su mi otac i majka žrtva za tebe, o Ebu Abdullah. Doista je i nama i svim nebesa i Zemlje stanovnicima tragedija ogromna i nedaća prevelika zbog tebe. Neka Allah prokune narod koji osedla i upregnu konje i spremi se da protiv tebe ratuje.

يَا مَوْلَايَ، يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، قَصَدْتُ حَرَمَكَ، وَأَتَيْتُ إِلَىٰ مَشْهَدِكَ، أَسْألُ اللهَ بِالشَّأنِ الَّذِي لَكَ عِنْدَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الَّذِي لَكَ لَدَيْهِ، أَنْ يُصَلِيَّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ

Moj zaštitniče, o Ebu Abdullah, naumio sam te zijaretiti i došao sam na mjesto tvog šehadeta, ištući od Allaha, položajem i mjestom koje imaš kod Njega, da blagoslovi Muhammeda i porodicu njegovu, i da učini da budem s vama na Ovom i Onom svijetu.

[1] Vidi Zijaret Ašura.

Na ovom mjestu treba obaviti dva rekata, na oba rekata proučiti suru po vlastitom odabiru, a nakon namaza proučiti:

اللَّـٰهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ، لَا شَرِيكَ لَكَ، لِأَنَّ الصَّلَاةَ وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لَا تَكُونُ إِلَّا لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا أَنْتَ

„O Bože, doista obavih namaz, ruku’ i sedždu čineći radi Tebe Jedinog, Koji sudruga nemaš. Doista namaz, ruku’ i sedžda samo Tebi pripasti mogu, jer Ti si doista Allah, nema božanstva osim Tebe.

اللَّـٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلَامِ وَالتَّحِيَّةِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلَامَ، اللَّـٰهُمَّ وَهَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَىٰ مَوْلَايَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ، عَلَيْهِمَا السَّلَامُ

O Bože, Muhammeda i njegovu porodicu blagoslovi i od mene im selame najbolje prenesi, a meni selame od njih donesi. O Bože, ova dva rekata namaza dar su od mene mom gospodinu Husejnu ibn Aliju, mir neka je s njime.

اللَّـٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ، وَتَقَبَّلْ مِنِّي، وَأْجُرْنِي عَلَىٰ ذٰلِكَ بِأَفْضَلِ أَمَلِي وَرَجَائِي فِيكَ وَفِي وَلِيِّكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ

O Bože, blagoslovi Muhammeda i njih, i primi ovaj namaz od mene i za njega mi podari najbolju nagradu, kojoj se nadam i koju očekujem od Tebe i zaštitnika kojeg Ti postavi, o Zaštitiče vjernika.“
Zatim treba proučiti zijaret Aliju[1] ibn Husejnu, mir s njim.

[1] Ebu-l-Hasan Ali ibn Husejn ibn Ebu Talib, mir s njim, 61. h. g., bio je najstariji sin Imama Husejna, mir s njim Njegova majka je bila Lejla bint Murre ibn ‘Urve. O godini njegova rođenja navedeni su različiti datumi, 31, 35. i 41. h. g. Bio je učen, hrabar, ukrašen visokim moralnim vrlinama. Iz teksta ovog zijareta vidi se da je bio jedan od odabranih Božijih robova. Po izgledu i ophođenju toliko je ličio na Poslanika, blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, da kad bi Ehli bejt, mir s njima, poželjeli Poslanika, blagoslov Božiji s njim i porodicom njegovom, gledali bi njega. Na Kerbeli je bio jedan od oslonaca vojske Imama Husejna, mir s njim. Prvi član iz Poslanikovog Ehli bejta, mir s njima, koji je izašao u boj bio je Ali Ekber, mir s njim. Šehadet hazreti Alija Ekbera teško je pao Imamu Husejnu, mir s njim. Kada je došao pored tijela svog sina, Imam, mir s njim, je rekao: „Poslije tebe neka propadne svijet ovaj!“

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ نَبِيِّ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهِيدِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الشَّهِيدُ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ وَابْنُ الْمَظْلُومِ

„Mir tebi, o sine Poslanika Božijeg. Mir tebi, o sine vjerovjesnika Božijeg. Mir tebi, o sine Zapovjednika vjernih. Mir tebi, o sine Husejna šehida. Mir tebi, o šehidu, sine šehida. Mir tebi, o obespravljeni, sine obespravljenog.

لَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذٰلِكَ فَرَضَيِتْ بِهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِيبَةُ وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنَا وَعَلَىٰ جَمِيعِ الْمُسْلِمِينَ، فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ، وَأَبْرَأُ إِلَى اللهِ وَإِلَيْكَ مِنْهُمْ

Neka Allah prokune narod koji te ubi. Neka je od Allaha proklet narod koji ti nepravdu učini. Neka Allah proklinje narod koji sazna za to i odobri. Mir tebi, o prijatelju Božiji i sinu prijatelja Njegovog. Doista, zbog tebe žalost je prevelika, a nedaća ogromna nama i muslimanima svim. Neka Allah prokune narod koji te ubi. Ja ga se odričem pred Allahom i pred tobom.“
Zijaret hazreti Ebu-l-Fadla Abbasa[1] ibn Alija, mir s njim

[1] Abbas ibn Ali ibn Ebu Talib, Ebu-l-Fadl, poznat kao Kameru Beni Hašim – puni mjesec Beni Hašima, rođen je 4. ša'bana, 26. h. g. u Medini, a postao je šehid 10. muharrema 61. h. g. na Kerbeli. Majka mu se zvala Fatima bint Hizam El-Kelbi, poznata kao Ummu-l-benin. Od rođenja do svoje 14. godine bio je uz svog oca Imama Alija, mir s njim, a od 14. do 25. godine uz brata Imama Hasana, mir s njim, i od 25. do 34. godine s bratom Imamom Husejnom. Hazreti Abbas, mir s njim, bio je nasmijan, velikodušan, plemenit, ukrašen uzvišenim moralom, vjeran i poznat po hrabrosti. Imam Zejnu-l-abidin, mir s njim, o njemu je rekao: „Neka je Božija milost Abbasu, on se žrtvovao i prošao je veliku nevolju, svoju dušu žrtvovao je za svog brata. Kad su mu ruke bile odsječene, Allah, neka je slavljen, podario mu je dva krila kojima leti po Džennetu s melecima, isto kao što je podario hazreti Džaferu (Tajjaru), mir s njim, ibn Ebu Talibu. Doista, Abbas kod Allaha, slavljen i uzvišen neka je On, ima položaj kojem će se svi šehidi na Sudnjem danu diviti.“ (El-Hisal, str. 68)

Imam Sadik, mir s njim, je rekao: „Naš amidža Abbas je bio razborit, čeličnog imana, borio se uz Ebu Abdullaha (Husejna), mir s njim, pretrpio je veliku nedaću i postao je šehid.“ (El-Hisal, str. 68; ‘Umdetu-t-talib, str. 323)

Na Kerbeli je bio vojskovođa svom bratu i bio je glavni oslonac Imamu Husejnu, mir s njim. Prije nego što je sam izašao, u boj je poslao svoja tri rođena brata, kako bi trpio bol zbog gubitka svoje braće, a on je bio jedan od posljednjih šehida. Kad su i njega ubili, Imam Husejn, mir s njim, je rekao: „Sad mi je kičma slomljena.“

السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطِيعُ للهِ وَلِرَسُولِهِ وَلِأَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ وَالْحَسَنِ والْحُسَيْنِ، صَلَّى اللهُ عَلَيْهِمْ وَسَلَّمَ، السَّلَامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوَانُهُ وَعَلَىٰ رُوحِكَ وَبَدَنِكَ

Mir tebi, o dobri robe Božiji, pokoran Allahu i Njegovom Poslaniku, Zapovjedniku vjernika, Hasanu i Husejnu, neka je Božiji blagoslov i mir s njima. Mir tebi, neka je Božija milost, blagoslov, oprost i zadovoljstvo s tobom, dušom tvojom i tijelom tvojim.

أَشْهَدُ وَأُشْهِدُ اللهَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَىٰ مَا مَضَىٰ بِهِ الْبَدْرِيُّونَ، وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ، الْمُنَاصِحُونَ لَهُ فِي جِهَادِ أَعْدَائِهِ، الْمُبَالِغُونَ فِي نُصْرَةِ أَوْلِيَائِهِ، الذَّابُّونَ عَنْ أَحِبَّائِهِ، فَجَزَاكَ اللهُ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ، وَأَكْثَرَ الْجَزَاءِ، وَأَوْفَرَ الْجَزَاءِ، وَأَوْفَىٰ جَزَاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفَىٰ بِبَيْعَتِهِ، وَاسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ، وَأَطَاعَ وُلَاةَ أَمْرِهِ

Svjedočim i Allaha za svjedoka uzimam da ti pređe put učesnika Bedra i boraca na putu Božijem, onih koji imađahu namjere čiste u borbi protiv neprijatelja Njegovih, onih koji uporni bijahu u pomaganju evlija Njegovih, onih koji braniše prijatelje Njegove, Allah te nagradio nagradom najboljom, najvišom, najobilnijom i najpotpunijom, nagradom ispunioca zavjeta svoga, odazivaoca pozivu Njegovom i pokorenog postavljenim predvodnicima Njegovim.

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَالَغْتَ فِي النَّصِيحَةِ، وَأَعْطَيْتَ غَايَةَ الْمَجْهُودِ، فَبَعَثَكَ اللهُ فِي الشُّهَدَاءِ، وَجَعَلَ رُوحَكَ مَعَ أَرْوَاحِ السُّعَدَاءِ، وَأَعْطَاكَ مِنْ جِنَانِهِ أَفْسَحَهَا مَنْزِلًا وَأَفْضَلَهَا غُرَفًا، وَرَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيّينَ، وَحَشَرَكَ مَعَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقًا

Svjedočim da ti, doista, uporan bijaše u traženju dobra za ljude i da dade od sebe zalaganja vrhunac. Allah te posla među šehide, tvoja duša je sa sretnika dušama, i podari ti od Svojih bašči boravišta najprostranija i odaje najbolje, podiže spomen tvoj u uzvišenosti najviše i pridruži te vjerovjesnicima, Božijim odabranicima, šehidima i robovima dobrim. Lijepi li su oni drugovi!

أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْكُلْ، وَأَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ، مُقْتَدِيًا بِالصَّالِحِينَ، وَمُتَّبِعًا لِلنَّبِيِّينَ، فَجَمَعَ اللهُ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ وَبَيْنَ رَسُولِهِ وَأَوْلِيَائِهِ فِي مَنَازِلِ الْمُخْبِتِينَ، فَإِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

Svjedočim da ti, doista, ne klonu, niti pokaza slabost i da s potpunom obaviještenošću ti pređe put svoj, oponašajući robove dobre, slijedeći vjerovjesnike, neka Allah sastavi nas i tebe, i Njegove poslanike i prijatelje u boravištima predanih robova Božijih, jer doista je On najmilosniji od milostivih.
Zijaret ostalih šehida[1] s Kerbele

[1] Šehidi s Kerbele

Večer uoči Ašure nakon akšam namaza Imam Husejn, mir s njim, je okupio svoju rodbinu i drugove u jednom šatoru i ovako ih opisao: „…Uistinu, ja ne poznajem prijatelje uzvišenije i bolje od svojih prijatelja, niti porodicu dobrostiviju i vjerniju od svoje porodice. Bog da vam s moje strane podari najbolje nagrade.“

Zatim ih je, objašnjavajući im situaciju, oslobodio svake obaveze prema sebi: „…Znajte, pretpostavljam da je sutra taj naš obećani dan s neprijateljima i ja vam svima dajem dozvolu da idete. Nikakav zavjet s moje strane vam se ne stavlja na teret. Sada vas je noć prekrila svojom tminom, iskoristite tu priliku. Svaki od vas neka uzme po jednog člana moje porodice za ruku i neka ga izvede odavde. Da vas sve Bog dobrom nagradi…“

Međutim, oni su bili dostojni Imamovog opisa. Svaki je na svoj način odgovorio Imamu, mir s njim: „Ne dao Bog takav dan da mi budemo živi bez tebe. Nama ne treba život poslije tebe!“„Šta ćemo reći ako nas upitaju zašto smo odustali od pomaganja svome vođi i predvodniku? Ne, tako nam Boga, nikad nećemo nešto tako uraditi. Žrtvovat ćemo naše bogatstvo, život i djecu na tvom putu i do zadnjeg trena bit ćemo uz tebe.“, „Kako da odustanemo od pomaganja tebi? Kakav ćemo izgovor u tom slučaju imati kod Boga? Tako mi Boga, ja se neću odvojiti od tebe dok svojim kopljima ne rascijepim grudi tvojim neprijateljima i želim da ratujem s njima dok je sablja u mojim rukama. Ako ne budem imao nikakvog oružja, kamenjem i grumenjem zemlje ići ću u rat s njima dok ne predam dušu Stvoritelju duše.“, „Tako mi Boga, mi nećemo odustati od pomaganja tebi dok ne dokažemo da smo ispoštovali Poslanikovo pravo u vezi s tobom. Tako mi Boga, kada bih znao da ću sedamdeset puta biti ubijen i da će mi tijelo biti spaljeno i u prah pretvoreno i ponovo oživljeno, opet ne bih odustao od pomaganja tebi. Nakon svakog ponovnog proživljenja, hitao bih tebi u pomoć. Ja znam da smrt nije više od jedanput, a nakon toga su beskrajne blagodati Božije.“, „O sine Božijeg Poslanika, tako mi Boga, volio bih da na putu podržavanja tebe hiljadu puta budem ubijen i ponovo oživljen i ponovo ubijen i opet bih imao želju da se mojom pogibijom spasiš ti, ili jedan od mladića Beni Hašima.“, „Tako nam Boga, nećemo se odvojiti od tebe. Dat ćemo život za tebe. Branit ćemo te grlom, čelom, rukama i tijelima i kad budemo ubijeni, tada smo odradili svoju zadaću i ispunili svoj dug.“

Ove riječi pokazuju na kojem su stepenu spoznaje, vjere i odanosti bili sljedbenici Imama Husejna na Kerbeli. Broj Imamovih sljedbenika nije bio veliki, ali su se najhrabrije borili protiv vojske od oko 30 hiljada vojnika i dok su bili živi, nisu dozvolili da se Imamu Husejnu, mir s njim, desi neka neugodnost.

Poznato je da je broj šehida na Kerbeli 72, iako je po nekim predajama taj broj manji ili veći. Imena većine njih su poznata, ali nisu preneseni svi podaci o njima. U zijaretu En-Nahijetu-l-mukaddese se spominju mnogi od ovih šehida.

السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللهِ وَأَحِبَّائَهُ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَصْفِيَاءَ اللهِ وَأَوِدَّاءَهُ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ دِينِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ رَسُولِ اللهِ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ، السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا أَنْصَارَ أَبِي عَبْدِاللهِ، بِأَبِي أَنْتُمْ وَأُمِّي، طِبْتُمْ وَطَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِي فِيهَا دُفِنْتُمْ، وَفُزْتُمْ فَوْزًا عَظِيمًا، فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ

Mir vama, o prijatelji Božiji i voljeni. Mir vama, o odabranici Božiji i Njemu bliski. Mir vama, o vjere Božije pomagači. Mir vama, o Poslanika Božijeg pomagači. Mir vama, o Zapovjednika vjernika pomagači. Mir vama, o Fatime ez-Zehre, Prvakinje žena svih svjetova pomagači. Mir vama, o Ebu Muhammeda Hasana ibn Alija, zaštitnika i čistog pomagači. Mir vama, o Ebu Abdullaha Husejna pomagači, neka su žrtve za vas otac moj i majka moja, vi ste čisti, a počašćena zemlja u koju ste ukopani. Postigoste uspjeh veličanstveni. Kamo sreće da s vama bijah pa i ja da dostignem uspjeh veličanstveni.

* Varis znači „nasljednik“. U zijaretu se Imam Husejn, mir s njim, spominje kao nasljednik Poslanika i Imama u čuvanju vjere i njenih granica.

  • 14 Februara, 2019