Izvori hadisa o “dvije dragocjenosti” (hadisu-s-sekalejn)
Izvori hadisa o “dvije dragocjenosti” (hadisu-s-sekalejn)
Hadis o “dvije dragocjenosti” bilježi Ahmed u sv. III svog Musneda, na str. 14, 17, 26 i 59, a posredstvom Ebu Seida el-Hudrija. Bilježi ga i Dārimi u knjizi Fadailul-Kur’an, sv. II, na str. 431, te Ahmed u sv. IV svog Musneda, na str. 366 i 371, a posredstvom Zejda ibn Erkama, te u sv. V, na str. 182 i 189, posredstvom Zejda ibn Sābita.
Bilježi ga i Dželāluddin es-Sujūti u svom El-Džāmi’us-sagīru, s pozivanjem na Taberanija, koji ga bilježi posredstvom Zejda ibn Sabita, ocjenjujući ga vjerodostojnim (sahīh). Veliki učenjak El-Menāvi u svom komentiranju sv. III, na str. 15 kaže: “Hejsemi kaže da su svi prenosioci ovog hadisa pouzdani.”
Bilježi ga, također, i Ebu Ja’lā sa prilično dobrim lancem prenosilaca, kao i Hafiz Abdulaziz ibnul-Ahdar, dodajući da je Vjerovjesnik, s.a.v.a., hadis izrekao na Oprosnom hadžu, što oni koji smatraju da je hadis izmišljen – kakav je, npr. Ibnul-Dževzi – dovode u sumnju. Es-Semhūdi kaže: “U ovom odjeljku (tj. u vezi s ovim hadisom – op. prev.) navodi se više od dvadeset ashaba!”
Bilježi ga i El-Hākim u svom Mustedreku, sv. III, str. 109, posredstvom Zejda ibn Erkama, ocjenjujući ga vjerodostojnim (sahih). No, Zehebi nije komentirao ovakvo što. U izrazima koji se navode u ovim predajama postoje određene razlike, no sve su saglasne u smislu koji izražavaju.
