Pismo 18 – Abdullahu ibn Abbasu, upravnikom njegovom u Basri

وَاعْلَمْ أَنَّ الْبَصْرَةَ مَهْبِطُ إِبْلِيسَ، وَمَغْرِسُ الْفِتَنِ، فَحَادِثْ أَهْلَهَا بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِمْ، احْلُلْ عُقْدَةَ الْخَوْفِ عَنْ قُلُوبِهِمْ
وَقَدْ بَلَغَنِي تَنَمُّرُكَ لِبَنِيٍ تَمِيم، وَغِلْظَتُكَ عَلَيْهِمْ، وَإِنَّ بَنِي تَمِيم لَمْ يَغِبْ لَهُمْس نَجْمٌ إِلاَّ طَلَعَ لَهُمْ آخَرُ، وَإِنَّهُمْ لَمْ يُسْبَقُوا بِوَغْمٍ فِي جَاهِلِيَّة وَلاَ إِسْلاَمٍ، وَإِنَّ لَهُمْ بِنَا رَحِمًا مَاسَّةً، وَقَرَابَةً خَاصَّةً، نَحْنُ مَأْجُورُونَ عَلَى صِلَتِهَا، وَمَأزُورُونَ عَلَى قَطِيعَتِهَا
فَارْبَعْ أَبَا الْعَبَّاسِ، رَحِمَكَ اللهُ، فِيَما جَرَى عَلَى َلِسَانِكَ وَ يَدَكَ مِنْ خَيْر وَشَرّ! فَإِنَّا شَرِيكَانِ فِي ذلِكَ، كُنْ عِنْدَ صَالِحِ ظَنِّي بِكَ، وَلاَ يَفِيلَنَّ

Znaj da je Basra mesto gde Iblis silazi i gde je rasadnik smutnji. Razgovaraj sa stanovnicima njenim čineći im dobro i razvezuj čvorove straha na srcima njihovim. Doznao sam o strogosti tvojoj prema potomcima Benu Temira i grubosti tvojoj nad njima. Potomci Benu Temira su zaista oni kojima zvezda druga izađe ako im zvezda jedna zađe. Oni nisu nikada nadmašeni u ratovanju, niti u doba neznanja, niti u doba islama. S nama su u srodnosti posebnoj i bliskosti naročitoj. Mi ćemo biti nagrađeni ako ih pazimo zato što smo srodnici i smatraćemo se grešnim ako zanemarimo to srodstvo. O, Abu-l-Abase, nek ti se Bog smiluje, suzdrži se u svemu što kažeš ili činiš, dobro ili loše, jer obojica smo u tom sudionici. Potvrdi se u skladu s dobrim dojmovima mojim o tebi. I nemoj nipošto učiniti da mišljenje moje o tebi bude pogrešno. Selam!